بساط استارتاپ هرچه سریع‌تر جمع شود
جمعی از صاحبان استارتاپ‌ها در کشور نامه نوشته‌اند به رئیس‌جمهور و هشدار داده‌اند که کشور در حال از دست دادن سرمایه انسانی، فرصت‌های اقتصادی و انگیزه نسل جوان است. بعد هم گفته‌اند که عده‌ای نمی‌گذارند ما کار کنیم و مانع ایجاد می‌کنند.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
جمعی از صاحبان استارتاپ‌ها در کشور نامه نوشته‌اند به رئیس‌جمهور و هشدار داده‌اند که کشور در حال از دست دادن سرمایه انسانی، فرصت‌های اقتصادی و انگیزه نسل جوان است. بعد هم گفته‌اند که عده‌ای نمی‌گذارند ما کار کنیم و مانع ایجاد می‌کنند.
بنده به عنوان هسته اصلی روزنامه شرق، جا دارد چند نکته را یادآوری کنم.
اولا، از کی مد شده که مردم به دولت هشدار بدهند؟ جاها عوض شده؟ ما کی از این رسم‌ها داشتیم؟ عاملین مشکوک استارتاپی توجه داشته باشند که نقش‌ها دگرگون نشود. اینجا ما هشدار می‌دهیم، شما هم قاعدتا باید دچار یأس شوید و بروید ان‌شاءالله دنبال ویزا و چمدان و محاسبه اضافه‌بار و این صحبت‌ها.
ثانیا، ما اینجا داریم شبانه‌روزی زحمت می‌کشیم که اینترنت را از بین ببریم، بعد شما کسب‌و‌کار اینترنتی راه می‌اندازید؟ خیلی چیزی هستید؟
ثالثا، اصلا این استارتاپ یعنی چه؟ کدام از خدا بی‌خبری این مفاهیم خارجی را وارد کشور کرد؟ چند روز پیش یکی از این استارتاپی‌ها آمده بود پیش من می‌گفت: «ما لیترالی یک عده کوفاندر هستیم که آمده‌ایم یک کورپوریشنی را که بیزنس مدلش بر پایه ونچرکپیتال است اینوست کنیم. شما اگر ما را ساپورت کنید ما از هپینس اینسایدمان ودینگ می‌شود». خدا شاهد است من یک کلمه هم نفهمیدم چه می‌گوید. از پشت میز یک نگاه پورمحمدی اندر کارشناس صداوسیما بهش انداختم و گفتم شما کیفرخواستی علیه زبان فارسی صادر کردید. از کجا دستور می‌گیرید؟ که خوشبختانه خودش ترسید و با شتاب اتاق را ترک کرد. آن‌قدر هم هول شده بود که لیوان نوشیدنی مرموز و سبزرنگی موسوم به ماچا را هم ریخت روی میز من که موجب زحمت شد. آن شخص اگر ریگی در کفش نداشت چرا این‌گونه آمد و آن‌گونه رفت؟ پس ما با یک جریان مشکوک طرفیم.
رابعا، من دقت کرده‌ام و دیده‌ام اینها برخلاف آنچه ادعا می‌کنند، اصلا کار نمی‌کنند! یک عده جوان شلوارک به پای راحت‌طلب، لخ‌لخ‌کنان می‌روند فوتبال‌دستی بازی می‌کنند بعد کروسان می‌خورند و سپس روی این مبل‌های بادیِ راحتی می‌نشینند و به سقف خیره می‌شوند. این دیگر چه وضعی است؟ یکی نیست بگوید تو جوانی! خجالت بکش! بلند شو یک بیلی بزن، خاموتی بساز، میلگردی جوش بده. همین‌طور مثل تنبل درختی نشسته‌ای به چه فکر می‌کنی؟
به توطئه علیه کی؟
خامسا، این به اصطلاح استارتاپ‌ها، بیشتر ضرر دارند تا فایده. به طور مثال همین برنامه دیوار. این چه برنامه‌ای است که خانه و زندگی مردم را به نمایش می‌گذارد؟ هیچ‌وقت هم پول آدم نمی‌رسد آن خانه‌ای که دلش می‌خواهد را اجاره کند. نتیجتا آدم، [زیرساختش] می‌سوزد و آه می‌کشد و می‌افتد به جان دولت که چرا مسکن گران است! یا به عنوان نمونه‌ای دیگر، دیجی‌کالا چه معنایی دارد؟ اسنپ یعنی چه؟ علی‌بابا کیست؟ اقدامات اینها به‌جز تنبلی، سستی، راحت‌طلبی، یکجانشینی و افزایش وزن کاربران چه نتایجی به همراه داشته؟ خیلی خوش‌بو هستند، جلوی پنکه هم می‌نشینند.
حالا هم می‌خواهند وارد بورس شوند (دیگر چه؟). قطعا باید جلویشان ایستاد. باید برگردیم به همان اقتصاد ارزش‌محور بقال‌بنیان که قدیم داشتیم. اگر هم نشد، دیگر چاره‌ای نیست. خودتان که کار نمی‌کنید، لااقل منِ سیارسریع را بکنید عضو هیئت‌مدیره شرکت‌تان تا ببینم این ضرر و زیانی که به کشور زده‌اید را چگونه می‌توانم جبران کنم! (فرصت‌طلب هم خودتان و اربابانتان هستید).
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
