۱۷ درصد از کودکان در جهان تحصیل نمی‌کنند
فقر، یکی از مهم‌ترین پیامدهای صنعتی‌شدن در جهان است. این پیامد هم در کشورهای مرکز دیده می‌شود و هم در کشورهای نیمه‌پیرامونی و پیرامونی که متأثر از روند صنعتی‌شدن در کشورهای مرکز هستند. با گذشت زمان، برخی کشورهای مرکز توانستند با اصلاح سیاست‌ها فقر را کاهش دهند، اما کشورهای پیرامونی مانند ایران، آسیب بیشتری از این ناحیه دیدند و هنوز هم موفق به ریشه‌کنی این مسئله نشده‌اند.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
ایسنا: فقر، یکی از مهم‌ترین پیامدهای صنعتی‌شدن در جهان است. این پیامد هم در کشورهای مرکز دیده می‌شود و هم در کشورهای نیمه‌پیرامونی و پیرامونی که متأثر از روند صنعتی‌شدن در کشورهای مرکز هستند. با گذشت زمان، برخی کشورهای مرکز توانستند با اصلاح سیاست‌ها فقر را کاهش دهند، اما کشورهای پیرامونی مانند ایران، آسیب بیشتری از این ناحیه دیدند و هنوز هم موفق به ریشه‌کنی این مسئله نشده‌اند.
از میان حوزه‌های مختلف مؤثر بر وضعیت فقر و نابرابری، مطالعات بسیاری بر نقش کلیدی آموزش و نظام آموزشی در کاهش فقر و به‌ویژه جلوگیری از بین‌نسلی شدن فقر تأکید می‌کنند. جدای از موضوع آموزش و کیفیت آموزشی، مدرسه به‌عنوان یک کانون اجتماعی نیز می‌تواند نقش پررنگی در برنامه‌های حمایت اجتماعی و فقرزدایی داشته باشد. با توجه به این دیدگاه در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، مدرسه به‌عنوان مرکز کانون محله در نظر گرفته شده است و تحقق نقش محوری مدرسه هم‌زمان و در ارتباط با دیگر نهادهای محله مانند مساجد و... به‌عنوان یکی از اهداف عملیاتی سند تحول بند «۷» آمده است.
در سرتاسر جهان، ۲۵۸ میلیون یا ۱۷ درصد از کودکان، نوجوانان و جوانان جهان تحصیل نمی‌کنند. این نسبت در کشورهای در حال توسعه بسیار بیشتر است؛ ۳۱ درصد در جنوب صحرای آفریقا و ۲۱ درصد در آسیای مرکزی در مقابل سه درصد در اروپا و آمریکای شمالی. برای مثال برای دانش‌آموزان ۱۵ساله برزیلی ۷۵ سال طول می‌کشد تا به میانگین نمرات کشورهای ثروتمندتر در ریاضیات و بیش از ۲۶۰ سال طول می‌کشد تا به آنها با نرخ پیشرفت فعلی‌شان در خواندن برسند. در مقابل، در مکزیک ۸۰ درصد از کودکان بومی در پایان دوره ابتدایی به سطوح پایه در خواندن و ریاضی دست نمی‌یابند و نمره بسیار کمتری از میانگین فقر، تقاضا را برای آموزش و تحصیل کاهش می‌دهد و می‌توان این‌طور گفت که ارتباط میان آموزش و فقر ارتباطی دوسویه است: «فقر» هم یکی از «دلایل» و هم یکی از «اثرات» فقدان آموزش است. برای نمونه براساس گزارش سال ۲۰۰۹، معادل ۳۶ درصد جمعیت بنگلادش زیر خط فقر زندگی می‌کنند که دلیل عمده حضور کودکان در بازار کار و ترک تحصیل آنها است. در ایران نیز مطالعه‌ای در سال ۱۴۰۱ انجام شده که نشان می‌دهد حدود ۵۰ درصد از بازماندگی از تحصیل کودکان تعلیم‌پذیر در ایران به طور مستقیم و غیرمستقیم به وضعیت اقتصادی خانوار مرتبط است.
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
