امیدوار به آینده پس از شکست در فینال

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

تیم بسکتبال زنان ایران نتوانست خود را به سطح اول آسیا برساند. تیمی که این روزها به یکی از محبوب‌ترین تیم‌های ورزشی کشور بدل شده، دیروز در فینال دیویژن B مقابل چین‌تایپه  ۷۴ بر ۵۵ شکست خورد و از رسیدن به دیویژن A باز‌ماند. 

بسکتبال زنان سال‌ها به دلیل اینکه فدراسیون جهانی بسکتبال با پوشش آنها مخالف بود، فرصت حضور در میادین بین‌المللی را نداشت و به همین دلیل در واقع دختران بسکتبالیست ایران در چند سال اخیر پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند. در تیم ایران نگین رسولی‌پور، در پست تخصصی «اسمال فوروارد»‌ در بسکتبال پنج‌نفره به دریبل‌های ریز و پرتاب‌های هنرمندانه سه‌امتیازی مشهور است. 

وب‌سایت رسمی فدراسیون بین‌المللی بسکتبال در گزارشی که 23 تیر منتشر کرد، نگین رسولی‌پور را «رهبری جوان و پرانرژی» لقب داد و نوشت:‌ «او توانایی‌های بالقوه‌ای در تکنیک و رهبری کلامی تیمش دارد که حتی با دیدن هم قابل باور نیست». رکسانا برهمن، دیگر ستاره تیم بسکتبال زنان ایران، در آمریکا متولد شد و زمانی که 18ساله بود به عضویت تیم بسکتبال زنان دانشگاه ییل درآمد و پس از چهار سال به امتیازآورترین بازیکن تاریخ این باشگاه با کسب هزارو ‌513 امتیاز تبدیل شد.

 ‌بنا بر گفته خودش دو موضوع همواره او را عاشقانه به سمت ماجراجویی می‌کشد: حضور در تیم ملی بسکتبال زنان ایران و کشور ایران. دختران بسکتبال ایران در حال حاضر تحت هدایت النی کاپوچیانی قرار دارند؛ او متولد یونان است که بسکتبال را به صورت حرفه‌ای زمانی که 18‌ساله بود آغاز کرد و شش بار به قهرمانی لیگ بسکتبال زنان یونان و پنج بار به مقام قهرمانی لیگ حرفه‌ای دست یافت و 16 بار پیراهن تیم ملی بسکتبال زنان کشورش را بر تن کرد. او سرمربیگری زنان پاناتینایکوس را بر عهده داشته و دو فصل پیاپی یعنی از سال 2015 تا 2017 به دو عنوان قهرمانی دست یافت. با این اوصاف، شکست دیروز تیم بسکتبال زنان ایران پایان راه نیست. با روند فعلی، انتظار می‌رود تیم ایران بتواند پس از سال‌ها بار دیگر در Division A آسیا حضور یابد. فراهم‌شدن شرایط برای حضور در بازی‌های آسیایی و فراتر از آن، بستگی مستقیم به سرمایه‌گذاری در لیگ داخلی، توسعه مربیان و حضور در تورنمنت‌های معتبر بین‌المللی دارد.

بسکتبال زنان در ایران در دهه اخیر توانسته از لیگ‌های ملی تا فینال‌های آسیا گام مؤثری بردارد. حمایت ساختاریافته، عملکرد قابل توجه بازیکنان و مربی‌ کاربلد خارجی، زمینه رشد جدی فراهم آورده. مسیر سخت ولی امیدبخش است. در صورتی که منابع و تجربه برنامه‌ریزی‌‌شده تضمین شود، تیم ملی زنان ایران پتانسیل حضور در سطح اول آسیا را دارد.