قطره آهن باعث پوسیدگی دندان نمی‌شود

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه معاونت بهداشت وزارت بهداشت درباره این باور که آیا دادن قطره‌های آهن در کودکان ایجاد پوسیدگی دندان می‌کند گفت: «کودکان برای خون‌سازی، رشد و تکامل و همچنین افزایش مقاومت بدن در برابر ابتلا به عفونت‌ها به آهن نیاز دارند». احمد اسمعیل‌زاده، افزود: «کمبود آهن اثرات نامطلوبی بر تکامل عصبی و رفتار کودکان می‌گذارد که برخی از آنها تغییرناپذیر است. در سنین شش تا 24ماهگی به دلیل رشد سریع شیرخوار، نیاز به آهن به‌ازای کیلوگرم وزن بدن نسبت به سایر دوره‌های زندگی بیشتر است». 

او ادامه داد: «ذخیره آهن شیرخواران تا شش‌ماهگی آهن مورد نیاز آنان را تأمین می‌کند. به دلیل نیاز زیاد به آهن در شیرخواران و تأمین‌نشدن آهن مورد نیاز از طریق غذای کمکی، از پایان شش‌ماهگی یا هم‌زمان با شروع تغذیه تکمیلی، استفاده از مکمل آهن ضروری است». او افزود: «برای شیرخوارانی که با وزن طبیعی متولد می‌شوند (اعم از شیر مادرخوار یا شیر مصنوعی‌خوار) از پایان ماه ششم (۱۸۰روزگی) و هم‌زمان با تغذیه تکمیلی، باید مکمل آهن به میزان یک میلی‌گرم به‌ازای کیلوگرم وزن بدن به‌ صورت روزانه ۱۵ میلی‌گرم آهن المنتال (معادل ۱۵ قطره آهن) تا پایان ۲۴‌ماهگی داده شود. درصورتی‌که به دلیل اختلال رشد کودک، تغذیه تکمیلی بین چهار تا شش‌ماهگی شروع شود، قطره آهن هم‌زمان با شروع غذای کمکی به میزان ۱۵ قطره در روز باید داده شود».

 به گفته دکتر اسمعیل‌زاده، سازمان جهانی بهداشت نیز مصرف مکمل آهن برای کودکان را از پایان شش‌ماهگی تا ۲۴ماهگی توصیه کرده است و در برخی کشورها به‌دلیل غنی‌سازی غذای کودک با آهن و تأمین آهن مورد نیاز از طریق غذای تکمیلی، برنامه مکمل یاری با قطره آهن اجرا نمی‌شود. اسمعیل‌زاده با تأکید بر اینکه برخی ترکیبات آهن ممکن است موجب تغییر رنگ موقت دندان‌ها شوند که در پایان دو‌سالگی و با قطع قطره آهن، این رنگ از بین می‌رود، عنوان کرد: «در ضمن برای جلوگیری از تغییر رنگ دندان‌ها، قطره آهن در عقب دهان کودک چکانده شود و پس از دادن قطره آهن دندان‌ها با یک پارچه تمیز پاک شود. قطره آهن نه‌تنها باعث پوسیدگی دندان نمی‌شود بلکه از پوسیدگی دندان‌ها جلوگیری می‌کند. اما در کودکانی که به دلیل نداشتن بهداشت دهان و دندان و مصرف زیاد قند، پوسیدگی زیادی دارند، قطره آهن می‌تواند وارد ناحیه متخلخل شود و باعث تغییر رنگ در دندان‌ها شود. در واقع، در این کودکان، قطره آهن به دیدن پوسیدگی‌هایی کمک می‌کند که والدین تا آن زمان ندیده‌اند».

 براساس اعلام او، نتایج مطالعات مروری و متاآنالیز در ارتباط بین کم‌‎خونی فقر آهن و پوسیدگی دندان نشان داده است که احتمال پوسیدگی دندان در کودکان مبتلا به کم‌خونی فقر آهن در مقایسه با کودکانی که به کم‌خونی فقر آهن مبتلا نیستند، به طور قابل توجهی بالاتر است و کودکان مبتلا به کم‌خونی فقر آهن در معرض خطر بیشتری برای پوسیدگی دندان هستند؛ زیرا کم‌خونی فقر آهن ممکن است عملکرد غدد بزاقی را تغییر دهد و ترشح بزاق کاهش یافته و خطر پوسیدگی دندان را افزایش دهد. 

او تأکید کرد: «در سال‌های اولیه زندگی، کمبود آهن می‌تواند به دلیل اینکه مرحله حیاتی رشد و معدنی‌شدن دندان‌هاست، مستقیما بر رشد دندان تأثیر بگذارد. در کودکان زیر شش سال کمبود آهن می‌تواند مینای دندان را به خطر بیندازد و حساسیت به پوسیدگی را افزایش دهد؛ بنابراین کم‌خونی فقر آهن در سنین پایین می‌تواند بر سلامت دهان تأثیر بگذارد و به دلیل تغییرات در بزاق و میکروبیوتای دهان، زمینه را برای شدت بیشتر پوسیدگی فراهم کند». اسمعیل‌زاده تأکید کرد: «براساس نتایج مطالعات متعدد انجام‌شده، قطره آهن نه‌تنها موجب پوسیدگی دندان نمی‌شود، بلکه به‌ دلیل تأمین آهن و پیشگیری از کم‌خونی ناشی از فقر آهن از پوسیدگی دندان‌های کودکان جلوگیری می‌کند».