انگار همه عادت کردهایم
مردادماه خبری از قطع دست کارگری 14ساله در معدن زنجان منتشر شد؛ موضوعی که چندان بازتابی در بین رسانههای مختلف نداشت و همین بیتوجهی، آنهم در بین هزاران خبر تلخ داخلی و خارجی، واکنش بسیاری از فعالان حوزه کودک را برانگیخت.
شرق: مردادماه خبری از قطع دست کارگری 14ساله در معدن زنجان منتشر شد؛ موضوعی که چندان بازتابی در بین رسانههای مختلف نداشت و همین بیتوجهی، آنهم در بین هزاران خبر تلخ داخلی و خارجی، واکنش بسیاری از فعالان حوزه کودک را برانگیخت.
با این وجود، سهیلا اثباتی، عضو انجمن پرنده درخت کوچک در یادداشتی به «شرق» نوشت: «قصه پرغصه کودکان کار؛ خبر هولناک قطع دست کودک ۱۴ساله در معدن شاهسنگ در استان زنجان قریب به یک ماه پیش تنها در چند خبرگزاری بیسروصدا منتشر شد. در این حادثه، دست کودک کارگر بهطور کامل از کتف قطع و از بدن جدا شد. طبق ماده ۷۹ قانون کار ایران، کار افراد زیر ۱۵ سال ممنوع است؛ اگرچه مطابق پیماننامه حقوق کودک تا ۱۸سالگی ممنوع است. اما فقر و شرایط سخت زندگی، برخی از کودکان را وادار به کار در غیرانسانیترین شرایط و محیطهای خطرناک میکند. همچنین پرداخت حقوق و دستمزد کم به کودکان و بیپناهی آنان سبب سوءاستفاده کارفرمایان از این نیروی کار ارزان میشود. کودکی که از تحصیل محروم مانده، یک دست خود را بهطور کامل از دست داده و دچار ضربات جدی روحی، روانی و جسمی شده، چگونه میتواند گذران زندگی کند؟ چه نهاد و ارگانی حامی او خواهد بود؟ عدم اجرای قوانین حمایتی نیمبند موجود، به رسمیت نشناختن نهادهای مدنی حقوق کودک از سوی دولتها، ندادن اجازه به آنها برای ورود و دخالت در اینگونه مسائل و بیکفایتی و بیمسئولیتی قانونگذاران و مجریان قانون سبب تداوم چرخه فقر خواهد بود و رنج بیپایان اقشار فرودست ادامه خواهد یافت».