خالكوبي نامتعارف و گواهينامه

يك هفته پيش بود كه علی فکری، رئیس پلیس راهور همدان، گفت صدور گواهینامه برای افرادی که «آثار تتو، خالکوبی و خودزنی بر روی بدن آنها دیده میشود» شامل مقرراتی سختگیرانه میشود. به گزارش ایرنا، علی فکری روز چهارشنبه در شورایی استانی گفت: «مچ دست افراد متقاضی گواهینامه رصد شده و در صورت رؤیت آثار خالکوبی، تتو و خودزنی»، شرکت آنها در آزمون کتبی منوط به تأیید بهداری انتظامی همدان خواهد بود. رئیس پلیس راهور همدان همچنین گفته است سختگیریهای پلیس حدود 50 درصد از میزان صدور گواهینامه کاسته است؛ بهطوریکه در چهارماهه نخست سال گذشته حدود ۲۹ هزار جلد گواهینامه صادر شد، اما این رقم امسال به حدود ۱۴ هزار جلد کاهش یافت. به گزارش ايرنا، ديروز نيز رئیس دایره آموزش همگانی پلیس راهور فاتب گفت: «خالکوبیهای مشهود و نامتعارف افراد، مانع از صدور گواهینامه برای فرد متقاضی میشود». سرهنگ موسویپناه گفت: «چنانچه فردی خالکوبیهای مشهود و نامتعارف و آثار خودزنی بر تن داشته باشد، باید از نظر احتمال به برخی اختلالات روانی تأثیرگذار در رانندگی، مورد بررسی و ارزیابی روانشناسان قرار بگیرد. پس از بررسی و ارزیابی روانشناسان،
چنانچه فرد متقاضی صدور گواهینامه موفق به گذراندن صحیح ارزیابیها و بررسیها شد، میتواند گواهینامه خود را با تأیید روانشناسان دریافت کند». همانطور كه ميدانيم، خالکوبی مشهود پیش از این از سوی کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال هم منع و باعث شده بود بازیکنان لباسهای آستینبلند بپوشند. همچنين در سربازي كساني كه خالكوبي دارند كارت پايانخدمت درجه ب (اختلال رواني) دريافت ميكنند. اين اخبار در شبكههاي اجتماعي با واكنش جدي كاربران روبهرو شد و اين دوگانه «خالکوبی! نشانی از وجود مشکلات روحی یا نمادی از آزادیهای فردی؟» مطرح شد. شايد اگر خبر به اين شيوه اعلام ميشد كه «وضعیت روانی متقاضیان دریافت گواهینامه که خالکوبی دارند، بررسی میشود»، نگراني كمتري مطرح ميشد و اين سؤالات مطرح نميشد كه «تصور پلیس اینه که کسی که خالکوبی داره نمیتونه دنده عوض کنه؟» يا «جایی مونده که پلیس و مسئولان اختیارش رو نخوان داشته باشن؟» يا اينكه «اصلا فرق خالكوبي متعارف يا غيرمتعارف چيست؟» برخي نيز با اشاره به شكايت خانمي در اصفهان براي دريافت گواهينامه موتور كه در ديوانعالي پذيرفته شده بود، پيشنهاد دادند: «یک مورد مناسب دیگر برای شکایت
به دیوان عدالت اداری». ديگري معتقد بود: «جالب است که به مأمور اجرای قانون آنقدر آموزش نمیدهند که بداند اختیارات فراقانونی ندارد. مثل این میمونه که بگی از امروز هرکی سیبیل بذاره گواهینامه نمیدهم».
نكتهاي كه به نظر ميرسد مسئولان مدام فراموش ميكنند اين است كه همه مردم از اينكه قوانيني براي بهبود زندگي آنان تدوين ميشود، خشنود ميشوند، اما احساس بياعتمادي درباره نحوه اجراي قوانين و قانونگذاري است كه سبب واكنش منفي آنها خواهد شد. از سوي ديگر در اين مورد بخصوص نحوه برخورد با خالكوبي يا تتو از منظر مسئولان در مقاطع مختلف متفاوت بوده است و همين سبب ترديدهاي بسيار ميشود.
يك هفته پيش بود كه علی فکری، رئیس پلیس راهور همدان، گفت صدور گواهینامه برای افرادی که «آثار تتو، خالکوبی و خودزنی بر روی بدن آنها دیده میشود» شامل مقرراتی سختگیرانه میشود. به گزارش ایرنا، علی فکری روز چهارشنبه در شورایی استانی گفت: «مچ دست افراد متقاضی گواهینامه رصد شده و در صورت رؤیت آثار خالکوبی، تتو و خودزنی»، شرکت آنها در آزمون کتبی منوط به تأیید بهداری انتظامی همدان خواهد بود. رئیس پلیس راهور همدان همچنین گفته است سختگیریهای پلیس حدود 50 درصد از میزان صدور گواهینامه کاسته است؛ بهطوریکه در چهارماهه نخست سال گذشته حدود ۲۹ هزار جلد گواهینامه صادر شد، اما این رقم امسال به حدود ۱۴ هزار جلد کاهش یافت. به گزارش ايرنا، ديروز نيز رئیس دایره آموزش همگانی پلیس راهور فاتب گفت: «خالکوبیهای مشهود و نامتعارف افراد، مانع از صدور گواهینامه برای فرد متقاضی میشود». سرهنگ موسویپناه گفت: «چنانچه فردی خالکوبیهای مشهود و نامتعارف و آثار خودزنی بر تن داشته باشد، باید از نظر احتمال به برخی اختلالات روانی تأثیرگذار در رانندگی، مورد بررسی و ارزیابی روانشناسان قرار بگیرد. پس از بررسی و ارزیابی روانشناسان،
چنانچه فرد متقاضی صدور گواهینامه موفق به گذراندن صحیح ارزیابیها و بررسیها شد، میتواند گواهینامه خود را با تأیید روانشناسان دریافت کند». همانطور كه ميدانيم، خالکوبی مشهود پیش از این از سوی کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال هم منع و باعث شده بود بازیکنان لباسهای آستینبلند بپوشند. همچنين در سربازي كساني كه خالكوبي دارند كارت پايانخدمت درجه ب (اختلال رواني) دريافت ميكنند. اين اخبار در شبكههاي اجتماعي با واكنش جدي كاربران روبهرو شد و اين دوگانه «خالکوبی! نشانی از وجود مشکلات روحی یا نمادی از آزادیهای فردی؟» مطرح شد. شايد اگر خبر به اين شيوه اعلام ميشد كه «وضعیت روانی متقاضیان دریافت گواهینامه که خالکوبی دارند، بررسی میشود»، نگراني كمتري مطرح ميشد و اين سؤالات مطرح نميشد كه «تصور پلیس اینه که کسی که خالکوبی داره نمیتونه دنده عوض کنه؟» يا «جایی مونده که پلیس و مسئولان اختیارش رو نخوان داشته باشن؟» يا اينكه «اصلا فرق خالكوبي متعارف يا غيرمتعارف چيست؟» برخي نيز با اشاره به شكايت خانمي در اصفهان براي دريافت گواهينامه موتور كه در ديوانعالي پذيرفته شده بود، پيشنهاد دادند: «یک مورد مناسب دیگر برای شکایت
به دیوان عدالت اداری». ديگري معتقد بود: «جالب است که به مأمور اجرای قانون آنقدر آموزش نمیدهند که بداند اختیارات فراقانونی ندارد. مثل این میمونه که بگی از امروز هرکی سیبیل بذاره گواهینامه نمیدهم».
نكتهاي كه به نظر ميرسد مسئولان مدام فراموش ميكنند اين است كه همه مردم از اينكه قوانيني براي بهبود زندگي آنان تدوين ميشود، خشنود ميشوند، اما احساس بياعتمادي درباره نحوه اجراي قوانين و قانونگذاري است كه سبب واكنش منفي آنها خواهد شد. از سوي ديگر در اين مورد بخصوص نحوه برخورد با خالكوبي يا تتو از منظر مسئولان در مقاطع مختلف متفاوت بوده است و همين سبب ترديدهاي بسيار ميشود.
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.