آخرین ببر مازندران از میان ما رفت

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

امامعلی حبیبی، چهره نامدار کشتی ایران و بازمانده‌ای از نسل بزرگان یوکوهاما به دیار باقی شتافت. حبیبی جدای از چهار مدال طلای المپیک و جهان در دو وزن چهارم و پنجم، مهم‌ترین اثری که از خود به جای گذاشت، تأثیر شیوه کشتی‌گیری‌اش در تغییرات قوانین جهان کشتی بود.

در آن زمان کشتی ورزشی قدرتی و سنگین و به‌نوعی از تحرک و سرعت دور بود، به همین دلیل جدای از علاقه‌مندان کشتی کمتر کسی مایل به دیدن این ورزش همچون ژیمناستیک و دوومیدانی بود.

در المپیک رم (1960) هر وقت حبیبی روی تشک دعوت می‌شد، افراد از سالن‌های دیگر به محل کشتی جهت دیدن نمایش او می‌آمدند. در آخرین کشتی درحالی‌که 9 امتیاز از فویر باخ آمریکایی جلو بود، مربیان درخواست کنترل و وقت‌گذرانی آزاد داشتند، اما حبیبی گفت باید او را ضربه‌فنی کنم و به حملات خود ادامه داد ولی متأسفانه شکست خورد. همین نمایش به همراه سایر مبارزات حبیبی در یوکوهاما و تولیدو در سال‌های 1961 و 1962 میلادی، بزرگان جهان کشتی ‌مانند میلان ارسگان را به فکر تغییر قوانین کشتی به جهت سرعت‌بخشیدن به مبارزات کشتی انداخت.

هیچ‌وقت خاطره فینال مسابقات المپیک ملبورن فراموش نمی‌شود که حبیبی به‌شدت بیمار شد و تب شدیدی داشت، مسئولان مانع از حضور او در فینال مقابل حریف روس شدند، اما وقتی او شادی روس‌ها را در چادرشان شنید با تقاضای بسیار از بلور به روی تشک رفت و پس از کسب مدال طلا به بیمارستان منتقل شد و پس از دو ماه به ایران بازگشت! یا نمایش او در تهران هنگام مسابقات جهانی 1959 که دو قهرمان نامدار ترک و روس گرجی‌تبار یعنی اسمعیل اوغان و بالاوادزه را در یک شب با ضربه‌فنی شکست داد و خاطره‌ای ویژه از این قهرمان کشتی در جهان باقی ماند. یادش گرامی.

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.