کارگردان یورش با « ویرانی» آمد

فرزانه متین: گرت اوانز، کارگردان ۴۵‌ساله ولزی که بیشتر به‌عنوان فیلم‌نامه‌نویس، تدوینگر و طراح مبارزه اکشن سینمای اندونزی در نزد عموم شناخته شده، به‌تازگی فیلمی به نام ویرانی (Havoc)‌، محصول ۲۰۲۵ تولید ایالات متحده آمریکا و بریتانیا را در ۲۵ آوریل امسال توسط پلتفرم نتفلیکس منتشر کرده است.

او‌ که بیشتر با ساخت یورش ۱ (۲۰۱۱) و یورش ۲ (۲۰۱۴) و چندین اپیزود سریال دار‌ودسته لندنی‌ها شناخته می‌شود‌، به‌عنوان استاد ژانر اکشن و جنایی پس از سال‌ها به سینما بازگشت تا بینندگان علاقه‌مند به این ژانر را غافلگیر کند. اما متأسفانه ویرانی نتوانست انتظارات را برآورده کند و مورد نقد منفی منتقدان هم قرار گرفت و با کسب امتیاز 5.9 از سایت IMDb تبدیل به یک اثر ناامید‌کننده شد. فیلم ویرانی هم‌اکنون از پلتفرم‌های ایرانی نیز قابل تماشاست.

بازیگرانی همچون تام هاردی، تیموتی اولیفانت، فارست ویتاکر، جسی می‌لی، کوئلین سیولورا، جاستین کورنول و لوئیس گوزمن در این فیلم هنرنمایی کرده‌اند. ویرانی در مورد یک کارگاه خسته و تنها به نام واکر با بازی تام هاردی است که در دل شهری فاسد کار می‌کند. او برای نجات پسر یک سیاست‌مدار فاسد در میان یک حادثه مرگبار که منجر به قتل یک پسر معروف چینی می‌شود و با گذشته‌اش و سیستمی آلوده که خودش نیز در درون آن کار می‌کند، روبه‌رو می‌شود. مخاطب از طریق تعقیب ‌و‌‌ گریز وارد فیلم ‌و هر لحظه با یک‌ غافلگیری و روایتی جدید روبه‌رو می‌شود.

فیلم سرشار از صحنه‌های درگیری، خشونت و خون‌ریزی‌های افراطی است که اوانز به دوران فیلم‌های دوگانه پلیسی (بدمن و گودمن) میانه دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی بازگشته است و طراحی صحنه‌های اکشن بر خود داستان غلبه دارد و ارجح است. سکانس‌های تیراندازی، خشاب‌های گلوله، هرج‌ومرج و خیانت پلیس‌ها در ویرانی به‌شدت پر‌رنگ است، از این‌رو علاوه بر خرده‌روایت‌ها، داستان اصلی را هم دچار پیچیدگی می‌کند تا جایی که در میانه فیلم، مخاطب از این داستان پرتنش فاصله می‌گیرد و گیج می‌شود و البته مدت زمان ۹۰‌دقیقه‌ای برای ویرانی با توجه به این حجم از قصه، بسیار کم است.

البته نباید منکر این قضیه شد که اوانز، استاد طراحی صحنه‌های اکشن خلاقانه، در ساخت سکانس‌های شبانه با نورهای قرمز و آبی و فسادهای زیرزمینی تبحر خاصی دارد، استفاده از لوکیشن‌های شهری، حس خفقان و تاریکی را به‌خوبی انتقال می‌دهد. همچنین در نشان‌دادن فساد سیستماتیک هم به‌خوبی عمل کرده است؛ شهری که دچار فساد اقتصادی و سیاسی است و شباهت زیادی به شهر گاتهام ابرقهرمانان دارد، اما این داستان سال‌هاست کلیشه‌ای است. حتی پایان‌بندی آن هم قابل پیش‌بینی است. در ویرانی، داستان عمق ندارد و شخصیت‌پردازی‌ها بسیار ضعیف است. سازنده برای نخستین بار از یک سوپراستار جهانی، تام هاردی در فیلمش بازی گرفته است. اما هاردی در ویرانی مانند سایر آثار دیگرش نتواسته بازی خوبی ارائه دهد.

او بازی درونی و پرتنشی که از خود به جا گذاشته؛ تکراری است که دلیل اصلی آن را باید در نقص در فیلم‌نامه دانست. هاردی که در حال حاضر در سریال سرزمین اوباش تولید بریتانیا بازی می‌کند و از شخصیت‌های اصلی‌ است، یک بازی خشن و در عین حال ملموس و قابل هدایت دارد که به دلیل فیلم‌نامه قرص و محکم آن است و تا الان بسیار موفق از آب درآمده‌. بازیگران مکمل ویرانی هم به دلیل ضعف فیلم‌نامه درخشش چندانی ندارند و این نشان می‌دهد گرت اوانز، طراحی صحنه‌های اکشنش را بر همه ابعاد فیلمش ارجح دانسته و این جایی ا‌ست که فیلم ضربه می‌خورد. از نکات مثبت ویرانی موسیقی‌اش است که ریتم تنش‌آمیز آن، اضطراب را در بیننده در بالاترین حد نگه می‌دارد. در نهایت مخاطب با توجه به فیلم‌های موفق یورش ۱ و ۲، منتظر فیلمی جاندار بود اما با تماشای ویرانی ناامید شد. ویرانی با همه نکات منفی که دارد به عنوان یک فیلم سرگرم‌کننده قابل تماشاست و ارزش یک بار دیدن را دارد؛ هر‌چند‌ بعد از تماشای آن فراموش می‌شود.