معبری به نام نادر طالبزاده میشود
«خداحافظ فرمانده جنگ نرم...»، «آوینی دوم»، «انقلابی بود و انقلابی ماند»، «نظیر او به اندازه انگشتان دو دست ندارم»، «به رفقای شهیدش پیوست»، «ضدصهیونیسمترین مستندساز که آرزوی رهایی روز قدس را داشت، در روز قدس از بند زمین رهایی یافت».
«خداحافظ فرمانده جنگ نرم...»، «آوینی دوم»، «انقلابی بود و انقلابی ماند»، «نظیر او به اندازه انگشتان دو دست ندارم»، «به رفقای شهیدش پیوست»، «ضدصهیونیسمترین مستندساز که آرزوی رهایی روز قدس را داشت، در روز قدس از بند زمین رهایی یافت». اینها گوشهای از نوشتههایی است که پس از مرگ «نادر طالبزاده» دوستان و نزدیکانش درباره او نوشتند. «نادعلی»، سخنگوی شورای شهر تهران خبر داد: «نادر طلبزاده، هنرمند مجاهد آنقدر حق بر گردن هنر انقلاب اسلامی و مقاومت دارد که حتما برای حداقل ادای دین نسبت به نام بلند او، برای تعیین نام معبری اقدام خواهد شد». نادر طالبزاده که در دی ماه 1332 به دنیا آمد و از 16 تا 26سالگی در آمریکا زندگی میکرد، بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران آمد، خبرگزاری تهران تایمز را تأسیس کرد و بهعنوان یک فرد انقلابی فعالیتهای رسانهای زیادی را در این مدت انجام داد، دبیر کنفرانس بینالمللی افق نو، دبیر جشنواره فیلم عمار، از مؤسسان تأسیس شبکه افق بود. گفته میشود سابقه حضور در جنگ بوسنی را داشت، به همراه همسرش «زینب مهنا» از مدتها پیش در فهرست تحریمهای آمریکا قرار دارد. او سریال «بشارت منجی» را ساخته است و بهعنوان تئوریسین اصولگرایان شناخته میشود. او را با اظهارنظرهای جنجالی میشناسند. او در واکنش به شلیک موشک به هواپیمای اوکراینی و کشتهشدن 176 مسافر آن گفت: «از این اتفاق 10 تای دیگر هم بیفتد در مقابل اتفاق اصلی حمله موشکی ایران به پایگاه آمریکا در عراق هیچ است» و همچنین معتقد بود: «ویروس کرونا ویروسی ضد اسلامی بوده و اساسا علیه جهان اسلام ساخته شده است». او در سال 1395 ادعا کرد هدف ترور بیولوژیک قرار گرفته است. او به طور مختصر در این زمینه توضیح داد و گفت: «سال 93 با گروهی از لبنان برای راهپیمایی اربعین به عراق رفته بودم که در هتل چمدانم گم شد تا اینکه پنج، شش روز بعد در کربلا نصف شب تحویلم دادند. از همان زمان که چمدان را تحویل گرفتم، دچار سرفههای خونی شدم که بعدا با اقدامات درمانی، بهبود یافتم؛ اما دچار نارسایی قلبی هستم». نادر طالبزاده از 8 آذر 1400 به دلیل عوارض ناشی از عارضه قلبی و لختگی خون در بیمارستان بستری بود تا سرانجام 9 اردیبهشت 1401 در بیمارستان خاتمالانبیای تهران درگذشت. وقتی خبر درگذشت او منتشر شد، ابراهیم حاتمیکیا اولین نفری بود که درباره او نوشت: «نادر طالبزاده، نادرترین شخصیتی بود که در حوزه هنر سینما میشناختم. نادر بود در چهره پرنفوذ و مهربانش. نادر بود در اصرار و ایمان به آنچه معتقد بود و با همه وجود آن را در رسانه و هنر بهکار میبست». پس از آن بسیاری از چهرهها و شخصیتهای سیاسی مانند رئیسجمهور و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی، رئیس حوزه هنری و بسیاری از همفکرانش برای درگذشت این مجری و مستندساز پیام تسلیت دادند. در پیام حجتالاسلام ابراهیم رئیسی آمده است: «این جهادگر جبهه جنگ نرم در مستندسازی، مجریگری، کارگردانی و برنامهسازی، آثار درخشانی از خود به جا گذاشت و در کسوت یک فعال رسانهای و همچنین مدیر فرهنگی و کارشناس مسائل بینالمللی، افقهای تازهای از آگاهیبخشی و مبارزه با تهاجم فرهنگی را گشود».