صادق چوبک، نویسنده ، مترجم

صادق چوبک در چهاردهم تیرماه سال 5921 در بوشهر متولد شد.

او تحصیلات خود را در بوشهر، آغاز کرد و تا سال1303 آنجا بود.

در آن سال، به علت ابتلا به مالاریا برای درمان، به شیراز نقل مکان کرد و در همان جا نیز به ادامه تحصیل پرداخت.

زمانی که تنها 15 سال داشت، اولین مقاله او در روزنامه ای محلی به چاپ رسید.

او در سال 1314 به تهران آمد و وارد کالج آمریکایی شد و دیپلم ادبی را از این کالج دریافت کرد و همچنین در آنجا با همسرش قدسی خانم نیز آشنا شد.

دو سال بعد یعنی در سال 1316 در وزارت فرهنگ صاحب شغلی شد.

او چه در خدمت سربازی و چه در زمانی که شاغل بود، به علت تسلطش بر زبان انگلیسی، به عنوان مترجم نیز کار میکرد.

او در همین سال با قدسی خانم ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو فرزند با نام های روزبه و بابک بود..

او پس از به پایان رساندن خدمت سربازی، برای تأمین مخارج زندگی، ناچار بود که علاوه

بر کار تدریس و ترجمه، به مشاغلی دیگر )از جمله منشی گری( نیز بپردازد.

 در همین دوران بود که نخستین کتاب چوبک به نام خیمه شب بازی به انتشار رسید. چوبک در این اثر بیشتر به  توصیف مناظر پرداخته است، ضمن اینکه در این آثار شخصیتهای داستان و روابطشان و روحیات آنها نیز به تصویر کشیده شده اند..

داستان کوتاه به شکلی که اکنون رایج است با تلاش افرادی همچون صادق چوبک غنی و

پربار شد و توانست جایگاه خود را در ادبیات تثبیت کند. چوبک در طول حیات ادبی خود

بیش از هرچیز دیگری به داستان کوتاه پرداخت. او نویسندگی را با این سبک ادبی و با

مجموعه داستان خیمه شب بازی و بعدها با نوشتن مجموعه هایی مثل روز اول قبر، انتری

که لوطیاش مرده بود و چراغ آخر ادامه داد. او دو رمان دیگر بنام های  تنگسیر و سنگ

صبور  نوشت که آنها نیز در تاریخ ادبیات معاصر جایگاه ویژهای دارند.

تنگسیر به 18 زبان ترجمه شده و امیر نادری، فیلمساز معروف ایرانی، در سال 1352

براساس آن فیلمی به همین نام ساخته است.

این اثر گفت وگوهای زیادی رادر محافل ادبی آن زمان برانگیخت.

چوبک به زبان انگلیسی چیره بود و دستی نیز در ترجمه داشت. وی قصه معروف پینوکیو

را با نام آدمک چوبی به فارسی برگرداند.

آخرین اثر منتشرهاش هم ترجمه حکایت هندی به نام مهپاره بود که در زمستان

1370 منتشر شد.

چوبک از نخستین کوتاه نویسان قصه فارسی است و پس از محمدعلی جمالزاده و صادق هدایت، میتوان از او در جایگاه یکی از پیشروان قصه نویسی نوین ایران نام برد. .

در سنگ صبور قصه را از زبان شخصیت های مختلف می خوانیم، نحوه بیانی که در

قصه نویسی نوپای ایران سراسر تازگی داشت. او برای بیان افکار ذهنی هریک از

شخصیتها ناگزیر بود به زبان هریک از آنها بنویسد و این خود به تغییر نثر در طول

داستان منتهی شد که باز نسبت به دیگران پیشرفتی جدی محسوب میشد..

در آثار چوبک هر شخصیت داستان به زبان خودش، زبان متناسب با فرهنگ و خانواده و

سن وسالاش سخن میگوید؛ کودک، کودکانه می اندیشد و کودکانه هم حرف میزند، زن

زنانه فکر میکند و زنانه هم حرف میزند و بدین ترتیب هر یک از شخصیتها به بهترین

وجه شکل میگیرند و شخصیت پردازی موفقی ایجاد میشود که در بستر حوادث داستان،

زیبایی و عمق خوشایندی به داستان میدهد..

صادق در توصیف واقعیتهای زندگی نیز وسواس زیادی داشت و به دلیل همین دقت نظر

در جزئی نگریها و درون بینیها، او را رئالیست افراطی و گاهی حتی ناتورالیست

خوانده اند. آثار چوبک از سالها پیش مورد نقد و بررسی جدی قرار گرفته و در کتابهای

مختلفی نوشته هایش واکاوی شده اند..

چوبک در سال 1355 خود را بازنشسته کرده و راهی انگلستان و سپس آمریکا شد. او در

اواخر عمر بیناییاش را از دست داد و در روز 13 تیر 1377 در برکلی آمریکا در 81

سالگی درگذشت و بنا به وصیتاش یادداشتهای منتشر نشدها ش را سوزاندند. همچنین بنا

به درخواست خودش جسدش را سوزاندند.