کات؛ شهر

تهران و مشکلاتش در داستان‌ها و فیلم‌های زیادی به تصویر کشیده شده‌اند. یکی از آثار سینمایی که با موضوع آلودگی هوای تهران ساخته شده، مربوط به نادر ابراهیمی است. «روزی که هوا ایستاد» دغدغه سال 1376 این نویسنده و سینماگر بوده است؛ داستان این فیلم در یک روز خاص اتفاق می‌افتد؛ روزی در منطقه‌ای بسیار وسیع که شهری پرجمعیت در مرکز آن واقع است، هوا از جریان می‌ایستد و وارونگی سنگین و پایدار پیش می‌آید. مسئولان معتقدند با رساندن خبر به مردم، ایجاد وحشت می‌شود و این وحشت منشأ خطرات دیگری است؛ بنابراین تصمیم می‌گیرند ابتدا کارخانه‌ها را تعطیل کنند و در صورت ادامه‌یافتن خطر، با استفاده از رادیو و تلویزیون مردم را در جریان بگذارند. وضع بدتر می‌شود؛ خبر را پخش می‌کنند، اما در عین حال مردم را به آرامش نیز دعوت می‌کنند. حمل‌ونقل شهری متوقف و گاز و برق قطع می‌شود. هیئت دولت جلسه فوق‌العاده اعلام می‌کند و سازمان هواشناسی از مردم می‌خواهد بدون شتاب به سمت کوهپایه‌ها بروند. سیگاری‌ها و بیماران می‌میرند، اما کم‌کم خبر می‌رسد که یک جریان هوا به سوی شهر در حال حرکت است و مردم به خانه‌هایشان بازمی‌گردند. در این صفحه نقدی بر این فیلم داریم و یادداشتی با موضوع نفس در ادبیات فارسی که می‌خوانید.