|

ترکش‌های انگ اجتماعی بر جان و تن مبتلایان به اچ‌آی‌وی

ابتلا به افسردگی و خودکشی از مشکلات کودکان مبتلا به ایدز است

«رزیتا» از مادر مبتلا به اچ‌آی‌وی متولد می‌شود و خودش هم به این ویروس مبتلاست. حالا با آنکه 18 سال دارد اما هنوز بیماری‌اش را انکار می‌کند. جواب آزمایش را یک اشتباه می‌داند و به مصرف دارو راضی نمی‌شود. مددکاران و روان‌شناسان انجمن «احیای ارزش‌ها» که بیش از 20 سال است با هدف پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی فعالیت دارد و در زمینه اچ‌آی‌وی و حمایت از زنان و کودکان مبتلا به این بیماری فعال‌اند، تلاش زیادی می‌کنند تا «رزیتا» شرایط و بیماری‌اش را انکار نکند و با پذیرش آن زندگی کند.

ابتلا به افسردگی و خودکشی
 از مشکلات کودکان مبتلا به ایدز است

سمیه جاهدعطائیان: «رزیتا» از مادر مبتلا به اچ‌آی‌وی متولد می‌شود و خودش هم به این ویروس مبتلاست. حالا با آنکه 18 سال دارد اما هنوز بیماری‌اش را انکار می‌کند. جواب آزمایش را یک اشتباه می‌داند و به مصرف دارو راضی نمی‌شود. مددکاران و روان‌شناسان انجمن «احیای ارزش‌ها» که بیش از 20 سال است با هدف پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی فعالیت دارد و در زمینه اچ‌آی‌وی و حمایت از زنان و کودکان مبتلا به این بیماری فعال‌اند، تلاش زیادی می‌کنند تا «رزیتا» شرایط و بیماری‌اش را انکار نکند و با پذیرش آن زندگی کند. او در جلسات روان‌کاوی بیماری‌اش را نمی‌پذیرد و می‌خواهد آن را از ذهن خود و نزدیکانش پاک کند. او اگر دارو مصرف کند، می‌تواند زندگی و عمر طبیعی داشته باشد، ادامه تحصیل دهد، ازدواج کند و حتی فرزند سالم داشته باشد.  «سارا» هم زنی جوان و مبتلا به ویروس اچ‌آی‌وی است که کودکی چهارساله دارد. همسرش را هم در اثر بیماری ایدز از دست داده است. او با حمایت انجمن احیا، سرمایه اولیه‌ای دست‌وپا کرده و بعد از یک سال توانسته پول پیش اجاره‌خانه‌اش را فراهم کند. دوستان سارا هم که اچ‌آی‌وی مثبت هستند، کار خیاطی را به کمک همین انجمن یاد گرفته و با حرفه‌آموزی زمینه‌های لازم برای استقلالشان فراهم شده است.  «سوگل» از مبتلایان به اچ‌آی‌وی است که به خبرنگار «شرق» می‌گوید: «نه کاری بلد بودم و نه هنری داشتم. سرپرست یک پسربچه مبتلا هم هستم که سال‌های پیش شرایط برایم بسیار سخت و عذاب‌آور شده بود. با کمک و حمایت انجمن «احیای ارزش‌ها» کار خیاطی را آرام‌آرام دنبال کردم و حالا برای تهیه مخارج زندگی تلاش می‌کنم. سخت است، همه چیز گران است و روزبه‌روز هم بدتر می‌شود. از آینده بچه‌ام نگران هستم اما شرایطم از آن زمان که هیچ کاری بلد نبودم، بهتر شده و حداقل توان و انگیزه‌ای برای کار دارم».

 «مهرسام» پسرش پنج سال دارد و به خاطر مشکلات لثه، شب‌ها نمی‌خوابد و به‌سختی غذا می‌خورد. انجمن «احیای ارزش‌ها» هزینه درمان دندان و لثه را پذیرفته اما هیچ‌یک از مراکز دندانپزشکی که در جریان بیماری اچ‌آی‌وی او قرار می‌گیرند، حاضر به پذیرش نشده و او را رد می‌کنند. مهیار یکی از بچه‌هایی است که با این ویروس دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. امثال او به دلیل وجود نگرش‌های نادرست و اطلاعات اشتباه از دریافت بسیاری از خدمات آموزشی، بهداشتی، درمانی و ... محروم مانده و دردسر‌های انگ و برچسب اجتماعی را تحمل می‌کنند.

 

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها