فراموشی اروپا و سه جزیره ایرانی

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

دیپلماسی حال‌نگر است. شاید برخی این ویژگی را ناشی از سازوکار پویای آن به شمار آورند؛ اما از آنجا که دیپلماسی فرایندی‌ چند‌جانبه بوده، بخشی از اثرات آن را باید در آینده جست‌وجو کرد. فرو‌رفتن در گرداب حال و فراموشی گذشته اثرات ناخوشایندی در آینده خواهد داشت. نزدیک‌ترین نمونه حال‌نگری دیپلماسی، نگاه جهان غرب به دگرگونی‌های سوریه است؛ نگاهی که از گذشته چشم پو‌شانده و دشواری‌های احتمالی آینده را نادیده می‌گیرد. اگر کمی به گذشته نگاه کنیم، ایران چندین دهه مناسبات سیاسی مستحکمی با غرب و به‌ویژه اروپا داشت؛ اما با چرخش‌های سیاسی، تمامی مناسبات حسنه گذشته ‌یکباره فرپاشید. بااین‌حال، نباید فراموش کرد که رفتارهای سیاسی در ذهن شهروندان ماندگار بوده و آن را به نسل‌های پس از خود نیز می‌سپارند. اکنون دیپلماسی حال‌نگر اروپا گویا در تلاطم افکار چپ‌گرایانه فرورفته و با توجه به تیرگی مناسبات با ایران، درباره تمامیت ارضی خدشه‌ناپذیر ایران و سه جزیره ایرانی با شورای همکاری خلیج فارس هم‌داستانی می‌کند. سیاست‌مداران اروپایی حال‌نگر، گذشته را فراموش کرده‌اند؛ اما در مورد شهروندان ایرانی چنین نیست. شهروندان ایران این رفتار اروپا را هرگز فراموش نخواهند کرد؛ همان‌گونه که رویدادهای گذشته‌های بسیار دور را در یاد دارند و خیانت‌های روسیه و انگلیس به صورت ضرب‌المثل ایرانیان درآمده است. اروپا در دیپلماسی جاری خود باید نگاهی به آینده نیز داشته باشد. پایدارترین چیزی که منافع حیاتی یک کشور را به خطر می‌اندازد، خصومت دولت‌ها و حاکمیت سیاسی یک دولت ثالث نیست؛ بزرگ‌ترین خطر آرا و اندیشه‌های بدبینانه و پایدار شهروندان است. آرای اتحادیه اروپا بازگوکننده نگرش کلیت این قاره نسبت به جریانات سیاسی معاصر است. اقدامات سیاسی ناسنجیده نگاه شهروندان ایرانی را نسبت به این اتحادیه تیره خواهد کرد؛ واقعیتی که در نسل‌های آینده جریان خواهد داشت. حفظ تمامیت ارضی برای ایرانیان امری مقدس است؛ اروپا نباید این را هرگز فراموش ‌کند.

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.