|

یک‌سوم زندان زنان تهران خالی شد

شهرداری تهران با طرح «جامعه‌پذیری زنان زندانی رأی باز» مدلی تازه از بازتوانی اجتماعی را تجربه می‌کند.

یک‌سوم زندان زنان تهران خالی شد

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

شهرداری تهران با طرح «جامعه‌پذیری زنان زندانی رأی باز» مدلی تازه از بازتوانی اجتماعی را تجربه می‌کند.

در سه سال گذشته، با اجرای طرح مشترک شهرداری تهران و قوه قضائیه برای بازتوانی زنان زندانی رأی باز، نزدیک به یک‌سوم زندان زنان پایتخت تخلیه شده است. مریم اردبیلی، مشاور شهردار و رئیس مرکز زنان و خانواده شهرداری تهران، می‌گوید این تجربه فراتر از کمک‌های معیشتی بوده و به «داستانی از تحول اجتماعی» در دل آسیب‌پذیرترین گروه‌های شهری بدل شده است.

از زندان تا زندگی دوباره

اردبیلی در صحن علنی شورای شهر تهران گفت: تاکنون ۴۶۱ زن زندانی تهرانی تحت حمایت ما قرار گرفته‌اند، به‌طوری‌که در سه سال همکاری با قوه قضائیه، یک‌سوم زندان را خالی کردیم. او با اشاره به اینکه بسیاری از زنان زندانی به‌ دلیل مشکلات خانوادگی یا چالش‌های اجتماعی محکوم به حبس‌های طولانی شده‌اند، افزود: مواجهه مدیریت شهری با زندانیان رأی باز فقط کمک مالی یا رفع مسائل خرد نبود، بلکه هدف ما ایجاد بستر تحول بود. مشاور شهردار تهران تأکید کرد که برای استمرار این روند، حمایت همه‌جانبه ضروری است. به گفته او، مرکز زنان و خانواده شهرداری تهران مأموریت دارد تمام اقشار بانوان از جمله زندانیان رأی باز را زیر چتر حمایت خود بگیرد.

بازار کار برای رهایی

اردبیلی گفت: تلاش کردیم امکان تجربه امرار معاش سالم برای این زنان فراهم شود. از میان بیش از هزارو ۸۰۰ زن زندانی در تهران، تاکنون ۴۶۱ نفر تحت حمایت ما قرار گرفته‌اند و در این سه سال توانسته‌ایم یک‌سوم زندان را خالی کنیم. به گفته او، هم‌اکنون ۱۲۰ مرکز کوثر، بازارچه و مرکز کارآفرینی در شهر فعال است و از ۴۰ هزار زن سرپرست خانوار و فرزندانشان حمایت می‌شود. او افزود: در سال ۱۴۰۱ قوه قضائیه از ما خواست فقط یک سوله برای اشتغال ساده زنان زندانی در نظر بگیریم، اما ما به‌جای کار تکراری، فرایندی طراحی کردیم که هر زن بر اساس توانمندی‌ها و مخاطراتش، سناریوی فردی خود را تجربه کند. برخی از این زنان به گفته اردبیلی، «آن‌چنان در کار پیشرفت کردند که کسی متوجه نمی‌شد زندانی بوده‌اند. آنها مانند دیگران کار می‌کردند و حقوق می‌گرفتند».

از  انگ اجتماعی تا بازسازی عزت نفس

به گفته رئیس مرکز زنان و خانواده: «زنان زندانی پرخطر توانستند به زندگی واقعی بازگردند و با افتخار سر خود را بالا بگیرند، چراکه شغل دارند‌». او یادآور شد: از ۴۶۱ نفر فقط ۳۶ نفر به‌ دلیل سوءمصرف مواد نتوانستند در کارگاه‌ها پذیرفته شوند، اما مابقی زنان با انگیزه مادری و امید به تحول زندگی‌شان بازگشتند. اردبیلی در ادامه گفت شورای شهر پنجم نسبت به زیرساخت‌های مربوط به زنان سرپرست خانوار کم‌لطفی کرده بود: در آغاز دوره ششم، فقط ۶۲ مرکز کوثر داشتیم که نیمی از آنها تعطیل بود، اما امروز به ۱۲۰ مرکز رسیده‌ایم.

مدلی خودبسنده با پشتیبانی کارآفرینان

اردبیلی تأکید کرد: «حقوق زنان تحت حمایت از سوی کارآفرینان پرداخت می‌شود و شهرداری حتی یک ریال نمی‌پردازد. نقش شهرداری فقط فراهم‌سازی زیرساخت است». او افزود: شهردار تهران دستور داده تمام کارآفرینانی که از زنان زندانی رأی باز حمایت کرده‌اند، از ۵۰ درصد تخفیف در اجاره‌بها برخوردار شوند. به گفته او، در حال حاضر حدود ۸۰۰ نفر در زندان زنان تهران حضور دارند، در حالی که پیش از این تعداد بسیار بیشتر بود: «اکنون یک‌سوم ظرفیت زندان خالی شده است».

اردبیلی توضیح داد: این زنان پابند الکترونیکی ندارند و کاملا آزاد هستند. در مواردی حسن رفتارشان را گزارش می‌کنیم تا برایشان حکم عفو گرفته شود. برخی از آنان نگران‌اند با پایان دوره فعلی شورا به زندان بازگردند، از همین‌رو لایحه‌ای برای استمرار حمایت و بازگشت به خانواده آماده شده است. در ادامه جلسه، اعضای شورای شهر از عملکرد مرکز زنان شهرداری حمایت کردند اما بر تداوم و نهادینه‌سازی این طرح تأکید داشتند. نرگس معدنی‌پور، رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورا، اجرای طرح «جامعه‌پذیری زنان زندانی رأی باز» را در دوره ششم شورا «مثبت و مؤثر» توصیف کرد و گفت: این طرح با استفاده از ظرفیت قانون رأی باز توانست در توانمندسازی زنان و تحکیم بنیان خانواده نقش جدی ایفا کند. او پیشنهاد کرد لایحه‌ای برای پایداری این طرح تهیه و هرچه سریع‌تر در شورا بررسی شود. مهدی اقراریان، رئیس کمیته نظارت شورا نیز با اشاره به تغییر ساختار مرکز زنان و خانواده گفت: «بر اساس مصوبه شورا، این مرکز از معاونت فرهنگی جدا و به دفتر امور شهری منتقل شد. این تصمیم در موفقیت‌های اخیر مرکز نقش مهمی داشته است». او تأکید کرد که گزارش دقیق از نتایج این جابه‌جایی باید در صحن شورا ارائه شود تا میزان اثربخشی آن مشخص شود. اقراریان خواستار استمرار این مسیر در دوره‌های بعد شد و گفت: «ضروری است این اقدامات حتی با تغییر مدیران ادامه یابد تا حمایت از زنان آسیب‌دیده متوقف نشود».

شهر انسانی و فرصت دوباره

زهرا شمس‌احسان، دیگر عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورا، گزارش ارائه‌شده را «تجلی مسئولیت‌پذیری شهرداری در برابر آسیب‌پذیرترین اقشار» دانست و افزود: «این طرح پاسخ روشنی است به اینکه یک شهر انسانی چگونه باید با کسانی که لغزشی داشته‌اند اما خواهان فرصتی دوباره‌اند، برخورد کند‌». او گفت تمرکز این دوره شورا بر اشتغال‌زایی زنان زندانی، به‌جای کمک‌های مالی مستقیم، رویکردی انسانی و عزت‌مدار است که به بازسازی اعتمادبه‌نفس آنان انجامیده است.

پیشگیری، نه‌فقط درمان

جعفر تشکری‌هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورا نیز با تأکید بر جایگاه خانواده گفت: باید تمام تلاش خود را برای کاهش آلام مادران و خانواده‌های آسیب‌دیده به‌ کار بگیریم و اقدامات پیشگیرانه را پیش از وقوع آسیب‌ها در دستور کار قرار دهیم. او با اشاره به نقش اشتغال و حمایت مالی در جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی افزود: اگر بتوانیم در حوزه کسب‌وکار از افراد آسیب‌پذیر پشتیبانی کنیم، از بسیاری از انحرافات و جرائم جلوگیری می‌شود.

تشکری‌هاشمی با یادآوری فعالیت‌های خیرخواهانه نبی در آزادی زندانیان با پابند الکترونیکی گفت: بیش از چهار هزار نفر در مجموعه او مشغول کار شده‌اند و هیچ‌کدام به زندان بازنگشته‌اند. او تأکید کرد: شهرداری نباید جایگزین فعالان مردمی شود، بلکه باید تسهیلگر باشد تا این فعالیت‌های مؤثر گسترش یابد.

 

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.