برای تمرین مجبور بودم از کرمانشاه به تهران بیایم

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

 سها فخری، ملی‌پوش ۲۰ ساله قایقرانی ایران، با کسب مدال طلا در رقابت‌های تک‌نفره روئینگ جوانان قهرمانی آسیا و برنز دونفره در کنار پرنیا ایمانی، نامش را به‌عنوان یکی از استعدادها و قهرمان‌های این رشته مطرح کرده است. او که از ۱۴ سالگی پا به دنیای قایقرانی گذاشته، مسیر سختی را با تمرین‌های طاقت‌فرسا پشت سر گذاشته و باعث شده حالا او در جایگاه یکی از آینده‌دارترین ورزشکاران زن ایران قرار بگیرد. او در گفت‌وگو با خبرنگار «شرق»، از تمرینات ویژه و تلاش‌های مداومی گفت که پشت این مدال‌هاست؛ از همراهی تیمی با پرنیا ایمانی که نشان داد موفقیت دونفره تنها با هماهنگی و اعتماد متقابل امکان‌پذیر است. سها معتقد است قایقرانی زنان در ایران هنوز با کمبود امکانات و حمایت‌های مالی روبه‌روست، اما انگیزه و اراده دختران جوان می‌تواند سدها را بشکند. او قایقرانی را نه فقط یک ورزش، بلکه راهی برای ساختن آینده‌ای روشن می‌داند؛ آینده‌ای که در آن، دختران ایرانی با قایق‌هایشان مرزها را پشت سر می‌گذارند و پرچم کشورشان را در میادین جهانی بالا می‌برند.

اولین واکنش شما پس از شنیدن نامتان به عنوان قهرمان آسیا در مسابقات اخیر چه بود؟

من روزهای سختی را برای رسیدن به این مرحله تجربه کرده بودم و زمانی که به مدال طلا دست پیدا کردم برایم حس ارزشمندی بود. دقیقا وقتی که مدال طلا را به گردنم آویختم تمام آن سختی‌ها جلوی چشمانم ظاهر شد.

رقابت در فینال تک‌نفره با حریفانی از کشورهای قدرتمند آسیایی چقدر برای شما هیجان‌انگیز و چالش‌برانگیز بود؟

این اولین تجربه من بود که در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت می‌کردم. به همین دلیل هیجان و استرس زیادی پیش از این مسابقات داشتم، اما تمام تمرکز و فکرم این بود که به چیزی جز طلا فکر نکنم. در همان ابتدا استارت بسیار خوبی زدم و موجب شد از اول از تمام حریفانم جلوتر باشم و تلاشم در این راستا بود که فاصله خود را با حریفان بیشتر کنم و در نهایت نیز به موفقیتم در آن رقابت منجر شد.

چه تمرینات یا آماده‌سازی خاصی داشتید که در رسیدن به طلای آسیا تأثیرگذار بود؟

تمرینات رشته ما بیشتر استقامتی و شامل پارو زدن و تمرینات سنگین بدنی و... است. ما این تمرینات را هر روز انجام می‌دادیم و واقعیت این است که خانم مرادخانی، مربی من، نقش بسیار پررنگی در این زمینه ایفا کرد که قابل تقدیر است و باید حتما به زحمات زیادی که این مربی برای من کشید اشاره کنم. خوشحالم که توانستم با این مدال طلا گوشه‌ای از زحمات مربی‌ام را جبران کنم.

در کنار موفقیت در ماده تک‌نفره، در دونفره با پرنیا ایمانی هم مدال برنز گرفتید. رابطه تیمی و هماهنگی‌تان چگونه شکل گرفت؟

من و پرنیا از چند سال قبل و زمان شرکت در مسابقات المپیاد کشوری و استانی با هم تمرین می‌کردیم و توانسته بودیم به هماهنگی خوبی برسیم، این هماهنگی به ما کمک کرد که در مسابقات آسیا نیز نتیجه خوبی را رقم بزنیم و روی سکو برویم.

کسب چنین نتایج بین‌المللی‌ای چه تأثیر روانی و انگیزشی‌ای روی شما داشته است؟

قطعا انگیزه زیادی ایجاد می‌شود تا بخواهم در مسابقاتی با کیفیت بالاتر و در سطح جهانی نیز حضور پیدا کنم، این مدال برای من آغازگر مسیر تازه‌ای است که امیدوارم سرشار از موفقیت و مدال‌های رنگارنگ باشد.

پس از این مسابقات چه برنامه‌هایی برای حضور در رقابت‌های جهانی یا اعزام به بازی‌های آسیایی دارید؟

ما در حال حاضر بعد از استراحتی کوتاه تمرینات را از سر خواهیم گرفت. من قرار است زیر نظر مربی خودم تمرین کنم و خود را برای مسابقاتی که پیش‌رو داریم آماده کنم. برنامه مسابقات و تورنمنت‌های پیش‌رو به‌زودی به ما اعلام خواهد شد.

به نظر شما بزرگ‌ترین چالش برای توسعه قایقرانی زنان در ایران چیست و چه راهکارهایی پیشنهاد می‌کنید؟

اگر بخواهم به مهم‌ترین چالش پیش‌روی خود اشاره کنم، کمبود امکانات در شهرستان‌های مختلف است. من برای تمرینات مجبور بودم از کرمانشاه به تهران بیایم، چراکه در شهر خودم امکانات کافی وجود ندارد. نه قایق مناسب داریم و نه پارو. به نظرم افزایش امکانات در بخش استان‌ها می‌تواند در مسیر قایقرانی حرفه‌ای ‌و کشف استعدادها بسیار مؤثر و مفید باشد.

چقدر دسترسی به امکانات و حمایت‌ فدراسیون یا اسپانسرها تأثیرگذار بوده و چه کمبودهایی احساس می‌کنید؟

قطعا تأثیرگذار خواهد بود. اسپانسر می‌تواند به دیده‌شدن بیشتر ورزش ما کمک کند. نبود حامیان مالی کافی همیشه معضل اصلی ورزش زنان است که باید با تدابیر لازم حل شود. تزریق اسپانسر قطعا موجب رشد چشمگیر ورزش زنان در تمامی رشته‌ها خواهد شد.

در کنار قایقرانی چه اهداف دیگری در ذهن داری؟

من عضو خانواده سمپاد هستم و در مدرسه فرزانگان درس می‌خوانم. درس و تحصیل برای من به اندازه ورزش حرفه‌ای مهم است و در کنار چشم‌انداز موفقیت‌های ورزشی و کسب عناوین بین‌المللی در قایقرانی، قطعا به موفقیت‌های تحصیلی نیز فکر می‌کنم و قصد دارم در هر دو بخش زندگی بتوانم موفق عمل کنم و عامل سربلندی خانواده‌ام باشم. خانواده‌ای که همیشه حامی و‌ پشتیبان‌ من بودند و این موفقیت‌ها تنها جبران بخشی از حمایت‌ها و تلاش‌هایی است که آنها برای من انجام داده‌اند.

به عنوان یک قایقران جوان و موفق، فکر می‌کنی چطور می‌شود توجهات را نسبت به ورزش زنان بیشتر کرد؟

مورد مهمی که جامعه ورزش زنان همیشه به آن اشاره دارند و به‌عنوان یک عامل مهم از آن یاد می‌کنند، پخش مستقیم مسابقات ‌ورزشی است. ما در رشته قایقرانی نیز همواره خواستار این هستیم که پخش مسابقات را داشته باشیم که متأسفانه انجام نشده است. در فضای رسانه‌ها نیز به حدی که نیاز است به قایقرانی توجه نمی‌شود و من تصور می‌کنم نیاز به اختصاص فضای بیشتر رسانه‌ای به این رشته است. رشته قایقرانی در چند ماده مختلف فعال است و در نبردهای بین‌المللی شرکت می‌کند و ظرفیت پرداخت بیشتری از سوی رسانه‌ها دارد.

پیامت به جوانان ایران که علاقه‌مند به مسیری هستند که تو پیموده‌ای، چیست؟

پیام من به همه جوانان اهل ورزش که به دنبال فعالیت حرفه‌ای در زمینه ورزش هستند این است که رؤیاهای خود را دنبال کنند و اطمینان داشته باشند با تلاش و پیگیری و ممارست به هر آنچه آرزویش را دارند می‌رسند. من با تمام سختی‌های این راه همیشه رؤیایم را دنبال کردم‌ و به آنچه آرزویش را داشتم، دست پیدا کردم.

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.