میزبانی هوشمند، راهبردی نوین در ساماندهی مهاجران
رویکرد دولت و در سطحی بالاتر نگاه حاکمیت به مسئله مهاجران در کشور، پس از تجاوز آشکار و خلاف موازین بین‌المللی رژیم صهیونیستی به کشور، به دلیل پاره‌ای از مسائل امنیتی تغییر اساسی کرد؛ به طوری که موضوع طرد مهاجران غیرقانونی در بسیاری جهات نحوه برخورد با مهاجران مجاز را نیز تحت تأثیر قرار داد.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
ابراهیم عبدالله‌زاده-کارشناس ارتباطات: رویکرد دولت و در سطحی بالاتر نگاه حاکمیت به مسئله مهاجران در کشور، پس از تجاوز آشکار و خلاف موازین بین‌المللی رژیم صهیونیستی به کشور، به دلیل پاره‌ای از مسائل امنیتی تغییر اساسی کرد؛ به طوری که موضوع طرد مهاجران غیرقانونی در بسیاری جهات نحوه برخورد با مهاجران مجاز را نیز تحت تأثیر قرار داد. این در حالی است که اگر فارغ از نگاه سیاسی و جناحی به موضوع ساماندهی مهاجران بیگانه پرداخته می‌شد، می‌توانستیم با استفاده از ظرفیت‌های مهاجران در زمینه‌های مختلف، شاهد تحول سازنده در کشور باشیم؛ در‌حالی‌که بی‌ضابطگی در پذیرش مهاجران و نبود ساماندهی لازم در این زمینه، موجب شد با وجود اینکه جمهوری اسلامی ایران بیش از چهار دهه به میلیون‌ها افغانستانی پناه داده است، در ماه‌های اخیر کم‌و‌بیش این چهره سخاوتمندانه مخدوش شود. نویسنده علت اصلی سردرگمی در مواجهه با پدیده مهاجران افغان در ایران را نبود الگوی نظری مناسب به منظور شناخت پدیده مهاجرت می‌داند؛ در‌صورتی‌که چنانچه سیاست‌گذاران با لنز نظری بسنده و دقیق به پدیده مهاجرت می‌نگریستند، چه‌بسا کشور با مشکل ساماندهی‌نکردن مهاجران مواجه نمی‌شد. برای مثال، اتخاذ چارچوب نظری جاذبه و دافعه درباره پدیده مهاجرت توسط دستگاه‌های اجرائی و متولیان امر می‌توانست تصویر روشنی از این پدیده به مسئولان ارائه دهد و مشخص کند که وجود نیروهای دافعه در کشور افغانستان، از‌جمله معضلات آموزشی، بهداشتی، امنیتی، اشتغال و... دیر یا زود منجر به سیلی از مهاجرت افغان‌ها به کشور به دلیل نیروی جاذبه‌ای که در ایران به واسطه نزدیکی مکانی، اشتراک مذهبی و اجتماعی، امکانات آموزشی، شغلی و معیشتی، امنیت و ثبات، بهداشت و درمان، حضور وابستگان و دوستان وجود دارد، خواهد شد. بنابراین متناظر با الگوی نظری یاد‌شده، راهبرد میزبانی هوشمند می‌توانست خط‌مشی مناسبی برای ساماندهی مهاجران باشد که به هر تقدیر این اتفاق رخ نداد. در نتیجه، به منظور نحوه مواجهه خردمندانه و هدفمند با پدیده مهاجرت به کشور در آینده، الزامات میزبانی هوشمند به شرح ذیل باید در دستور کار قرار گیرد:
- تأمین اعتبار لازم به منظور انسداد هوشمند و ترکیبی مرزهای کشور با اتکا بر فناوری‌های نوین.
- قانون‌گذاری و تمهید سازوکارهای اجرائی لازم در راستای ساماندهی اشتغال و به‌کارگیری اتباع در کشور.
- دقت و سخت‌گیری در‌خصوص نحوه اعطای روادید به اتباع متقاضی ورود به کشور. بنابراین باید برای اعطای روادید نخست شرایط مقدماتی متقاضیان احراز و در مرحله بعد، متناسب‌سازی لازم در اعطای روادید (اعم از روادید جهانگردی، سیاسی، تحصیلی، گردشگری، کار، عبور، مطبوعات، نخبگان علمی، فرهنگی و فعالان اقتصادی و بازرگانی، نخبگان نظامی و انتظامی، اعضای هیئت‌های رسمی، سیاسی، اقتصادی، هنری، تیم‌های ورزشی و سازمان‌های بین‌المللی و تخصصی) صورت گیرد.
- اعطای هدفمند روادید و تضمین بازگشت افراد با اخذ وثیقه مطمئن.
- ورود و خروج اتباع خارجی جهت اشتغال در کشور باید تابع ضوابط مشخصی باشد؛ به این معنی که کارفرما ملزم شود برای جذب فرد متقاضی، ابتدا در کشور آگهی کند و در صورت نبود فرد بومی متناسب با شرایط مورد نظر، کارفرما نسبت به تنظیم دعوت‌نامه کاری اقدام کند.
- سامانه جامع اطلاعات اتباع کشور تکمیل و بهره‌برداری شود و همه دستگاه‌های اجرائی ذی‌مدخل ملزم به اتصال داده‌ها به آن باشند؛ ضمنا کارت شناسایی هوشمند با شناسه یکتای ۱۰رقمی و کد‌پستی با قابلیت خدمات بانکی، اطلاعات تحصیلی، درمانی، ملکی، حقوقی و قضائی همراه با سیم‌کارت اختصاصی (با الزام در فعال‌بودن پیوسته خط تلفن همراه برای ردیابی) به گونه‌ای که امکان برخورداری از همه خدمات بدون کارت مذکور وجود نداشته باشد، مد‌نظر قرار گیرد.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
