غفلت و بی‌توجهی شایع‌ترین کودک‌آزاری
روان‌شناس و مسئول واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان از برقراری ۲۰۳ مورد تماس با صدای یارا طی بهار امسال خبر داد و گفت: «بیشترین نوع کودک‌آزاری گزارش‌شده به این واحد، مربوط به غفلت و بی‌توجهی بوده که نشان‌دهنده نیاز به افزایش آموزش والدین و نظارت حمایتی بر خانواده‌ها در شرایط آسیب‌پذیر است».
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
ایسنا: روان‌شناس و مسئول واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان از برقراری ۲۰۳ مورد تماس با صدای یارا طی بهار امسال خبر داد و گفت: «بیشترین نوع کودک‌آزاری گزارش‌شده به این واحد، مربوط به غفلت و بی‌توجهی بوده که نشان‌دهنده نیاز به افزایش آموزش والدین و نظارت حمایتی بر خانواده‌ها در شرایط آسیب‌پذیر است». سمیه امیدی با ارائه گزارشی از عملکرد بهار امسال واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان، توضیح داد: «۲۰۳ مورد تماس با صدای یارا طی بهار امسال برقرار شده است که ۸۰ درصد از این تماس‌ها، متعلق به مادران، ۱۳ درصد متعلق به کودکان، چهار درصد متعلق به پدران، سه درصد متعلق به بستگان و یک درصد متعلق به معلم و مربی کودک بوده است که در این میان ۴۰ درصد از تماس‌گیرندگان از طریق دوستان، ۲۱ درصد از طریق اینترنت، ۱۷ درصد از طریق بستگان و مابقی از طریق متخصصان، مؤسسات غیردولتی، سازمان‌های دولتی یا مهد و آموزشگاه‌های غیردولتی، سامانه ۱۴۸۰، ۱۲۳، مراکز غیردولتی و دولتی، شهرداری و بهزیستی با صدای یارا آشنا شده و تماس گرفته‌اند». به گفته او، ۴۰ درصد تماس‌گیرندگان از تهران و ۵۹ درصد تماس‌ها از استان‌های کرمانشاه، شیراز، پردیس، شهرکرد، اصفهان، شیراز، زنجان، یزد، زاهدان و ورامین، پاکدشت، یزد و فیروزکوه بوده است: «حدود ۹۱ درصد خانواده‌ها به صورت هسته‌ای، ۹ درصد تماس‌گیرندگان از نوع خانواده‌های تک والد یا طلاق عاطفی و خانواده گسترده بوده‌اند». مسئول واحد صدای یارای انجمن حمایت از حقوق کودکان در پاسخ به سؤالی درباره پرتکرارترین مسائلی که طی تماس با صدای یارا از سوی مادران مطرح شده است نیز یادآور شد: «درباره مسائل و مشکلات و گزارشات مربوط به کودک‌آزاری‌ها، ۳۸ درصد تماس‌های مربوط به کودک‌آزاری‌ها به دلیل غفلت شامل تأمین‌نکردن نیازهای اولیه، رهاشدگی، کم‌توجهی تحصیلی یا بهداشتی، ۲۶ درصد به دلیل آزار روانی شامل تهدید، تحقیر، سرزنش مداوم، ترساندن کودک، ۱۹ درصد به دلیل تنبیه بدنی شامل کتک‌زدن، سیلی، بستن، محروم‌سازی فیزیکی، ۹ درصد مربوط به آزار جنسی، پنج درصد مربوط به آزار کلامی شامل فحاشی، ناسزا، القاب تحقیرآمیز و سه درصد مربوط به استثمار اقتصادی شامل واداشتن کودک به کار، تکدی‌گری یا سوءاستفاده مالی است». به گفته او، در مجموع بیشترین نوع کودک‌آزاری گزارش‌شده مربوط به غفلت و بی‌توجهی بوده که نشان‌دهنده نیاز به افزایش آموزش والدین و نظارت حمایتی بر خانواده‌ها در شرایط آسیب‌پذیر است. او با اشاره به سهم مشکلات ارتباطی و اجتماعی کودکان از میان تماس‌ها، تأکید کرد: «۴۴ درصد از مشکلات ارتباطی و اجتماعی مربوط به مدرسه و مسائل ارتباط با دوستان و همسالان، ۲۶ درصد مربوط به عدم توانایی در برقراری ارتباط با دیگران و ۱۶ درصد مربوط به مسائل ناشی از اینترنت و فضای مجازی و ۱۲ درصد طردشدگی از طرف دوستان و اعتیاد بوده است».
امیدی درباره تفکیک سن و مشکلات کودکان نیز توضیح داد: «از بین گروه سنی کودکان، ۱۲ درصد مشکلات مطرح‌شده مربوط به گروه سنی صفر تا پنج سال، ۳۲ درصد مربوط به گروه سنی شش تا ۹ سال، ۳۸ درصد مربوط به گروه سنی ۱۰ تا ۱۳ سال و ۱۸ درصد مربوط به گروه سنی ۱۴ تا ۱۸ سال بوده است. از این میان مشکلات عمده گروه سنی صفر تا پنج سال (نوپایان و پیش‌دبستانی) غفلت، بدرفتاری فیزیکی، بی‌توجهی به سلامت، مشکلات شایع مربوط به گروه سنی شش تا ۹ سال مربوط به تنبیه بدنی، اضطراب مدرسه، مشکلات یادگیری، انزوا یا خشونت خانگی، مشکلات شایع مربوط به گروه سنی ۱۰ تا ۱۳ سال (نوجوانی آغازین) مربوط به بلوغ زودرس، تعارض با والدین، اضطراب، خشم و پرخاشگری، رفتارهای پرخطر و مشکلات گروه سنی ۱۴ تا ۱۸ سال (نوجوانی میانی و پایانی) که کمتر از دیگر گروه‌ها تماس گرفته شده اما موارد ارجاعی عموما شدیدتر و پیچیده‌تر هستند، مربوط به آزار، فرار از خانه و اختلال هویت بوده است».
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
