درس‌هایی از جنگ ۱۲ روزه برای بازیابی اجتماعی کشور

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

پیمایش‌های سرمایه اجتماعی کشور در دهه‌های اخیر، نشانگر کاهش مؤلفه‌های سرمایه اجتماعی به‌ویژه اعتماد اجتماعی و شکاف بین دولت-ملت بوده است؛ اما در تجاوز رژیم صهیونی به کشور عزیزمان دیدیم که حول وطن عزیزمان ایران انسجام و همبستگی اجتماعی بی‌بدیلی شکل گرفت.

مردم عزیز کشورمان نشان دادند با وجود بی‌مهری‌ها، تفاوت در باورها و نگرش‌ها، حتی انتقادات جدی به برخی فرایندهای حکمرانی، اجازه هیچ‌گونه تجاوزی را به این خاک به احدی نمی‌دهند و بر سر یکپارچگی این کشور، نانوشته هم‌پیمان هستند.

حالا نوبت آن است که نظام حکمرانی، با بازگشت به مردم از طریق اصلاح فرایندهای حکمرانی و رویه‌های ناصحیح، بر بازیابی اعتماد مردم تلاش کند.

حضور تمام جریانات سیاسی و مدنی با وجود تفاوت‌های رویکردی آنها در بحران اخیر، واقعیتی بود که ضروری است نظام حکمرانی فراموش نکند و با اقداماتی که نشانگر وفاق ملی است، نه‌تنها انسجام و همبستگی اجتماعی را تقویت کند، بلکه برای بحران‌های آینده آماده‌تر شود.

فراموش نکنیم هیچ‌کداممان به پایبندی رژیم صهیونی بر عهد خود باور نداریم، بنابراین ضروری است ضمن بازیابی نظامی، بازیابی اجتماعی در اولویت قرار گیرد.

تقویت جامعه مدنی و سازوکارهای مشارکت‌پذیری، ضرورتی است که تمام سازمان‌های دولتی باید بر آن تأکید کنند. تجارب بحران اخیر نشان داد احزاب، سازمان‌های مردم‌نهاد، انجمن‌های علمی و صنفی و... بازوان قدرتمند و ارزشمندی در کنار دولت هستند که پیش‌بینی سازوکارهای همکاری با آنها پیش از بحران، می‌تواند دولت و جامعه مدنی را برای پاسخ‌گویی توانمندتر کند.

رویکردهای هم‌تنظیم‌گری اجتماعی، کنار هم بودن و افزایش تعاملات خانوادگی، دوستانه و اجتماعی، معنابخشی به زندگی و انجام کار خیر، توجه به همسایگان، تقویت رفتارهای حمایت‌گرانه و نوع‌دوستی در روتین زندگی افراد، موضوعاتی بود که جای خالی آن در محتواهای تولیدی رسانه‌های رسمی و غیررسمی به چشم می‌آمد. ضروری است به این حوزه‌ها بیش از پیش توجه و اقدامات نوآورانه مرتبط تقویت شود.

ایجاد نظام یکپارچه اطلاع‌رسانی بحران در کشور با تأکید بر سامانه ملی هشدار، توجه به رویکردهای سلامت روان در تولید و انتشار اخبار و... ضرورتی است که باید در تدوین و بازبینی ساختارها، فرایندها و دستورالعمل‌ها مورد توجه قرار گیرد.