تعدادی از خبرنگاران از ساختمان شیشه‌ای صداوسیما بازدید کردند
تحریریه دود و دوده
بوی سوختگی با وجود گذشت چند روز از خاموش‌شدن آتش، همچنان در فضا وجود دارد. دو نفر از کارکنان در حال نصب پرچم ایران بر فراز ساختمان شیشه‌ای دودگرفته صداوسیما هستند. آنها در تلاش‌‌اند به وضعیت ساختمان سر‌و‌سامانی بدهند. تا چشم کار می‌کند، خاکستر است، از کاغذ و اشیای سوخته.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
مریم کاظمی: بوی سوختگی با وجود گذشت چند روز از خاموش‌شدن آتش، همچنان در فضا وجود دارد. دو نفر از کارکنان در حال نصب پرچم ایران بر فراز ساختمان شیشه‌ای دودگرفته صداوسیما هستند. آنها در تلاش‌‌اند به وضعیت ساختمان سر‌و‌سامانی بدهند. تا چشم کار می‌کند، خاکستر است، از کاغذ و اشیای سوخته. پس از این اتفاق، تعدادی از خبرنگاران به دعوت مدیرکل سازمان صداوسیما، از محل انفجار بازدید کردند. ساختمان شیشه‌ای که در دل مجموعه سازمان صداوسیما قرار دارد، ۲۶ خرداد‌ماه در حالی که کارمندان مشغول کار بودند، مورد اصابت چندین پهپاد قرار گرفت. ساختمان دچار انفجار و آتش‌سوزی شد و در نتیجه آن هم دو نفر از کارکنان شهید شدند؛ نیما رجب‌پور سردبیر خبر و معصومه عظیمی کارمند دبیرخانه صداوسیما.
مجری شبکه خبر با وجود حمله هوایی به ساختمان خبر، همچنان به گزارش خود جلوی دوربین ادامه داد؛ تصویر او در مقابل دوربین خبر، تبدیل به نماد شجاعت و مقاومت مردم ایران در برابر حملات اسرائیل شد.
وارد ساختمان نیمه‌سوخته که می‌شوی باید بر سنگفرشی از شیشه‌های خردشده ساختمان که بر اثر انفجار و آتش‌سوزی ایجاد شده راه بروی. همه چیز سوخته است. تنها رنگی که در تمام ساختمان می‌توان دید، سیاهی خاکستر به‌جامانده از آتش است. ساختمان شیشه‌ای، یک بنای چهارضلعی با یک حیاط مرکزی است که وسط این حیاط را حوضی بزرگ با فواره فرا گرفته است. این حیاط مرکزی که زمانی محل تعامل کارکنان بود، امروز تبدیل به فضایی وهم‌آور شده که از خاکستر و تکه‌وسیله‌های پرتاب‌شده از موج انفجار پر است. درختان و بوته‌های گل کاملا سوخته‌اند. دیوارهای اطراف گیت‌های بازرسی ورودی ساختمان ریخته است. میزگرد شبکه خبر که همیشه محل گفت‌وگو با میهمانان شبکه بود، بدل به خاکستر شده. کاغذهای سوخته خبر، ورق‌های سوخته کتاب‌ها، تحریریه اتاق خبر بدون پنجره، صندلی‌ها با کت‌های آویخته‌شده که فرصتی برای برداشتنشان نشد، تصویری دلخراش ثبت کرده‌اند. تحریریه تبدیل به موزه جنگ شده است. کارگران در طبقات پایین مشغول جمع‌آوری دستگاه‌های سوخته‌اند. همه چیز ویران شده است. در این بازدید، خبرنگاران و عکاسان آمدند تا آنچه را در ۲۶ خرداد اتفاق افتاده است، ثبت کنند. حسین قرایی، مدیرکل روابط عمومی سازمان صداوسیما اما تأکید کرد که به‌زودی ساختمان دوباره ساخته می‌شود. پیمان جبلی، رئیس سازمان صداوسیما نیز در جمع خبرنگاران تأکید کرد: «اسرائیل ادعا کرده در این ساختمان تأسیسات نظامی وجود داشته، در حالی که ما فقط یک رسانه‌ایم».
چرا این ساختمان مهم است؟
ساختمان شیشه‌ای صداوسیما، اثر برجسته عبدالعزیز فرمانفرماییان، یکی از نمادهای معماری مدرن ایران است که در دهه 1340 شمسی طراحی و ساخته شد. این بنا با فرم مکعبی، نمای شیشه‌ای شفاف و حیاط مرکزی، نه‌تنها بازتابی از معماری بین‌المللی آن دوره است، بلکه به‌عنوان نشانه‌ای از ورود ایران به گفتمان جهانی مدرنیته شناخته می‌شد.
معماری معاصر ایران، در گذر از سنت به مدرنیته، شاهد خلق آثاری بود که نه‌تنها هویت ملی را بازتاب می‌دادند، بلکه در گفت‌وگوی جهانی معماری نیز مشارکت داشتند. در این میان، ساختمان شیشه‌ای صداوسیما به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های معماری مدرن ایران، نقشی کلیدی ایفا کرد. این اثر، طراحی‌شده توسط عبدالعزیز فرمانفرماییان، معمار برجسته ایرانی، در سال 1346 شمسی به دستور محمدرضا شاه پهلوی ساخته شد تا مرکزی برای رسانه ملی ایران باشد. هدف اصلی طراحی ساختمان شیشه‌ای صداوسیما، ایجاد مرکزی برای رسانه ملی بود که بتواند نمادی از پیشرفت و مدرنیته ایران باشد. در دهه 1340، ایران در حال تجربه تحولات سریع اجتماعی و اقتصادی بود و این بنا قرار بود بازتابی از این تغییرات باشد. عبدالعزیز فرمانفرماییان که تحصیلات خود را در غرب گذرانده بود، با آگاهی از جریان‌های جهانی معماری، تلاش کرد بنایی خلق کند که هم جهانی باشد و هم ریشه در فرهنگ ایرانی داشته باشد.
جایگاه این بنا در تاریخ معماری معاصر ایران غیرقابل انکار است. آن نه‌تنها به‌عنوان یکی از اولین نمونه‌های معماری مدرن در مقیاس بزرگ شناخته می‌شود، بلکه به دلیل تأثیرات فرهنگی و اجتماعی‌اش، بخشی از حافظه جمعی ایرانیان است. برای نسل‌های آینده، این بنا یادآوری است که معماری می‌تواند پلی میان گذشته و آینده باشد.
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
