«توربو»ترین تراکتور تاریخ

شرق: در شبی که فوتبال ایران شاهد تغییر معادلات و ثبت یک رکورد تاریخی بود، تیم فوتبال تراکتور تبریز بالاخره توانست به رؤیایی دست‌نیافتنی جامه عمل بپوشاند. قهرمانی در لیگ برتر، پس از سال‌ها حسرت وعده‌ای بود که حالا به واقعیت بدل و در تاریخ ورزش آذربایجان حک شده است. تراکتور در هفته بیست‌وهشتم لیگ برتر، با نمایشی مقتدرانه در قزوین، شمس‌آذر را با نتیجه ۴ بر صفر در هم کوبید. هم‌زمان در سیرجان، سپاهان اصفهان مغلوب گل‌گهر شد تا ترکیب این دو نتیجه، تراکتور را دو هفته مانده به پایان فصل، به مقام قهرمانی برساند؛ قهرمانی‌ای که طنین آن نه‌فقط در تبریز، بلکه در سراسر ایران پیچید.

یک فصل، یک مأموریت

تراکتور فصل را با هدفی مشخص آغاز کرده بود. تیمی که همیشه در میان مدعیان بود اما هیچ‌گاه به خط پایان نرسیده بود، این بار با هدایت دراگان اسکوچیچ، سرمربی سابق تیم ملی، پروژه‌ای بلندپروازانه را آغاز کرد. اسکوچیچ‌ با ذهنیتی تاکتیکی و انگیزه‌ای شخصی، مأموریتی برای اثبات خود داشت. همان مردی که تیم ملی را به جام جهانی برد، اما پیش از آغاز مسابقات کنار گذاشته شد. تراکتور در فصل ۱۴۰۳-۱۴۰۴ لیگ برتر، تیمی منظم، با انضباط دفاعی بالا، تنوع تاکتیکی در فاز هجومی و اتکای هوشمندانه به عناصر خارجی بود. تا پایان هفته ۲۸، تراکتور با ۶۴ امتیاز، 20 برد، چهار تساوی و چهار شکست، با تفاضل گل مثبت ۳6 در صدر جدول ایستاد. این تیم 51 گل به ثمر رساند و فقط 15 گل دریافت کرد؛ آماری که از یک قهرمان شایسته خبر می‌داد. اسکوچیچ‌ برخلاف بسیاری از تیم‌ها، وابستگی به یک مهره خاص نداشت. ۱۴ بازیکن مختلف در طول فصل گل زدند؛ نشانه‌ای از یک سیستم منسجم. مهدی شیری در این بین عملکردی ویژه داشت: سومین قهرمانی‌اش در لیگ برتر، آن هم با سومین تیم متفاوت، پس از استقلال و پرسپولیس.

کروات‌ها؛ پیوند ذهن‌های فوتبال‌فهم

ترکیب فنی تراکتور با هدایت دراگان اسکوچیچ، حضور ویه‌کوسلاو میلتیچ به عنوان دستیار و سه بازیکن خارجی از کرواسی، یک جریان حرفه‌ای و فنی کم‌نظیر را شکل داده بود. این نخستین ‌بار در تاریخ لیگ برتر است که یک تیم با این سطح از بهره‌گیری هدفمند از کادر کروات، به مقام قهرمانی می‌رسد. پوستونسکی، اشترکالی و دروژدک، مهره‌های کلیدی خط حمله و میانه میدان بودند که بار تاکتیکی بالایی بر دوش داشتند و در زمان‌های بحرانی، ارزش خود را ثابت کردند. قهرمانی تراکتور را نمی‌توان جدا از مسیر شخصی سرمربی آن دید. دراگان اسکوچیچ، پس از کنار‌گذاشته‌شدن از تیم ملی ایران، در سکوت به اروپا برگشت، اما همیشه با چشمی نگران به فوتبال ایران می‌نگریست. بازگشت او به لیگ برتر با تراکتور، فقط یک قرارداد کاری نبود، فرصتی برای اثبات بود.

او پس از قهرمانی گفت: «ما مقابل خیلی چیزها جنگیدیم. این فصل ساده نبود، ولی حالا خوشحالم چون مردم تبریز شایسته این قهرمانی بودند» و در یک استوری ساده و پرمفهوم نوشت: «شب‌بخیر»؛ واژه‌ای که در فضای مجازی بازتاب زیادی پیدا کرد و بسیاری آن را کنایه‌ای به گذشته و کنار‌گذاشته‌شدن از تیم ملی دانستند. در کنار شور و شعف قهرمانی، یک سؤال بزرگ ذهن هواداران را مشغول کرده: آیا اسکوچیچ فصل آینده نیز در تبریز خواهد ماند؟ مرد کروات که با چهره‌ای آرام در کنفرانس خبری حاضر شد، هنوز درباره آینده‌اش موضع شفافی اتخاذ نکرده است. او در پاسخ به سؤالی درباره تمدید قرارداد گفت: «الان زمان مناسبی برای حرف‌زدن نیست. تمرکز ما روی دو بازی آینده و رسیدن به ۷۰ امتیاز است. بعد از آن، درباره همه چیز صحبت خواهیم کرد».

واکنش‌ها؛ از تبریز تا ارومیه

قهرمانی تراکتور بازتابی گسترده داشت. هواداران در تبریز به خیابان‌ها آمدند، ستاره‌های ورزشی در فضای مجازی تبریک گفتند. از پوریا فیاضی و محمدرضا حضرت‌پور، بازیکنان والیبال ارومیه، تا چهره‌های سیاسی و فرهنگی منطقه، همه از آن به عنوان «افتخار ترک‌زبانان» یاد کردند. مهدی پزشکیان، پسرِ رئیس‌جمهور نیز در واکنش به قهرمانی تیم تراکتور تبریز استوری منتشر کرد. همچنین برخی از تیم‌های لیگ‌برتری، قهرمانی را به تی‌تی‌ها شادباش گفتند.

در جست‌وجوی امتیاز ۷۰

قهرمانی تراکتور در هفته بیست‌وهشتم به ‌خودی‌خود تاریخی بود، اما داستان این فصل هنوز به پایان نرسیده. تیم دراگان اسکوچیچ حالا در آستانه ثبت رکوردی دست‌نیافتنی قرار دارد؛ رسیدن به مرز ۷۰ امتیاز در لیگ برتر فوتبال ایران. اگر تراکتور در دو بازی پایانی فصل برابر نساجی مازندران در تبریز و استقلال خوزستان در اهواز به پیروزی برسد، با ۷۰ امتیاز قهرمان خواهد شد؛ رقمی که تاکنون تیمی در تاریخ لیگ برتر به آن دست یافته است. در حال حاضر، رکورد بیشترین امتیاز در یک فصل ۳۰ هفته‌ای متعلق به استقلالِ فرهاد مجیدی در لیگ بیست‌ویکم با 68 امتیاز است. تراکتور این فرصت را دارد که در کنار کسب نخستین جام خود، در جدول افتخارات لیگ نیز رکوردی تازه ثبت کند؛

چیزی که قطعا در ذهن اسکوچیچ و کادر فنی‌اش نقش بسته است. نکته جالب در مسیر تراکتور، تضاد میان وضعیت مدیریتی و فنی تیم است. در حالی که باشگاه در طول فصل با حواشی مدیریتی و رفت‌وآمدهای پنهان مواجه بود، کادر فنی موفق شد آرامش را در درون تیم حفظ کند. نقل‌وانتقالات هدفمند، جذب بازیکنان خارجی هماهنگ با سیستم و اعتماد به مهره‌های جوان داخلی، عواملی بودند که اجازه ندادند فشارهای بیرونی بر ترکیب اصلی سایه بیندازند. در خط حمله، امیرحسین حسین‌زاده موفق شد با ثبت 11 گل تا پایان هفته ۲۸ به ‌عنوان یکی از شانس‌های اصلی کسب عنوان آقای گلی شناخته شود.

مهدی شیری؛ متخصص قهرمانی با 3 تیم مختلف

یکی از نکات شاخص قهرمانی امسال، عملکرد ویژه مهدی شیری بود. این مدافع باتجربه، حالا با سومین تیم مختلف قهرمان لیگ برتر شده: استقلال، پرسپولیس و حالا تراکتور. چنین رکوردی در فوتبال ایران نادر است و شیری با ۳۲ سال سن، حالا نام خود را در میان خاص‌ترین بازیکنان لیگ ثبت کرده است.

جشن در تبریز؛ انتظار برای اهدای جام در خانه

باشگاه تراکتور بلافاصله پس از بازی اعلام کرد که بازیکنان به مرخصی رفته و تیم به تبریز باز نخواهد گشت. قرار شد کاروان مستقیما راهی تهران شود و تا اطلاع ثانوی در پایتخت بماند. از سوی دیگر، فدراسیون فوتبال اعلام کرد جلسه‌ای برای تعیین زمان اهدای جام تشکیل خواهد شد. رئیس فدراسیون، مهدی تاج، احتمال داده که جام در بازی هفته آینده مقابل نساجی در تبریز اهدا شود؛ اتفاقی که می‌تواند جشن قهرمانی را به ورزشگاه یادگار امام بکشاند. تراکتوری‌ها حالا چشم‌به‌راه یک جشن تاریخی در ورزشگاه یادگار امام هستند. با توجه به اعلام سازمان لیگ، در صورت کسب مجوزهای لازم و هماهنگی‌های امنیتی، جام قهرمانی قرار است در بازی هفته ۲۹ برابر نساجی مازندران در تبریز اهدا شود. باشگاه نیز اعلام کرده بلیت‌فروشی این دیدار فقط برای هواداران تراکتور خواهد بود تا فضای جشن تحت کنترل و یکپارچه باقی بماند. هواداران تراکتور که سال‌هاست از بی‌عدالتی‌ها و ناکامی‌ها سخن می‌گفتند، اینک طعم موفقیت را چشیده‌اند؛ آن‌هم با اقتدار و در شرایطی که شایستگی‌شان بارها به چالش کشیده شده بود.

پیامی برای لیگ آینده؛ تبریز دیگر تیم «مدعی بالقوه» نیست

قهرمانی تراکتور در فصل جاری، پیامی آشکار برای لیگ آینده دارد: تراکتور دیگر یک مدعی مقطعی نیست. این تیم اکنون قهرمان لیگ است. تیمی که فصل را با برنامه شروع کرد، بحران‌ها را مدیریت کرد و در نهایت با فاصله قهرمان شد. ترکیب فنی-مدیریتی اگر حفظ شود، تراکتور می‌تواند برای فصل‌های آینده هم یکی از قطب‌های اصلی فوتبال ایران باقی بماند.