نتایج جستجو :
-
فرمان «ایست!»
بدیعه جیلان گُزلجه، ۱۳ ژوئن ۱۹۸۲ در خانواده‌ای فرهنگی در آنکارا متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آنکارا طی کرد…
-
پایانِ «عاطفهِ» رگبار
اهالی سینما ماه‌هاست که رخت سیاه به تن دارند. مدت‌هاست با ناباوری، عزیزان هنر این کشور را به خاک می‌سپاریم و با…
-
نامه کارکنان فاوا خطاب به اعضای شورای شهر تهران در اعتراض به وضعیت نا به سامان این سازمان
در نامه کارکنان فاوا به اعضای شورای شهر، آنها نسبت به وضعیت «بلاتکلیف، سردرگم و نا به سامان این سازمان در حوزه…
-
نجات باغی یگانه، بسته به مویی مانده!
تمام کسانی که چند سال است دغدغه زنده‌ماندن باغ ملی گیاه‌شناسی را داشته‌اند، در جلسه دوشنبه ۲۹ آبان ستاد سمن‌ها جمع…
-
درس‌هایی از انتخابات اتحادیه کانون‌های وکلای ایران
چهارشنبه ۲۴ آبان هنگامی که هیئت عمومی اتحادیه سراسری کانون‌های وکلای دادگستری ایران (با نام کوتاه «اسکودا») قصد داشت…
-
اعتراض به سخنان «انحرافی» محصولی؛ یکدست شدن حاکمیت یعنی بازگشت به عقب
دولتی که اعضاء آن یکدست باشند و همگی از یک صدا پیروی کنند و به یک نقطه چشم بدوزند، هرگز نمی‌تواند به تصمیمات جامع دست…
-
سیاه و سفید، رنگ این روزهاست
گلنار قسیمی متولد ١٣٥٣ در تهران است. در خانواده‌ای اهل فرهنگ و سیاست رشد کرد. پدرش که دانش‌آموخته جامعه‌شناسی و به شعر…
-
سینما در چنبره تک‌صدایی
این روزها تحلیل‌های متفاوتی از آنچه در اکران سینماها اتفاق می‌افتد روایت می‌شود. از دیدگاه برخی امسال را باید سال…
-
شهروز شهر؛ نه شهر نه روستا
«خوشا شیراز و وصف بی‌مثالش!» این مصرع خوره می‌شود و به جان ذهن می‌افتد و ناگاه خودش را توی ذهن قالب می‌کند! اینجا…
-
تصحیح فرهنگ ناظم‌الاطباء با رخت دامادی!
۵۷ سال از روزی که سعید نفیسی از دنیا رفت، می‌گذرد. عبدالحسین زرین‌کوب جایی درباره او این صفت‌ها را ردیف کرده بود:…