اسطوره‌ای با 64 سال ارزش‌آفرینی بی‌وقفه

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

‌مسلم عسکری در 82سالگی با سیمایی به شادابی و پاکی یک کودک و حضوری به صلابت یک کارآفرین مستقل و موفق که نشاط و شوخ‌طبعی و انرژی جوانی‌اش را نیز همراه آورده بود و تجربه پر وزن، عمری پرثمر را هم هر لحظه تداعی می‌کرد؛ متواضعانه و مهربان ما را به حضور پذیرفت و در گپ‌وگفتی صمیمانه از سال‌های بی‌وقفه‌اش در کوشیدن گفت و روزگارانی که از سر گذرانده بود. پس از شنیدن حرف‌هایش، تواضع و مهربانی و اخلاق او را بیش‌ازپیش می‌توان ستود.

‌ شما به‌عنوان پیش‌کسوت صنعت رنگ ایران، موفقیت را چگونه تعریف می‌کنید؟

در ابتدا خوشامد دوباره عرض می‌کنم به شما و همه همکاران زحمتکش، فداکار و ارجمندتان در روزنامه محترم «شرق». اول از هر چیز باید عرض کنم که من خودم را بیشتر از این عنوان که فرمودید، یک انسان موظف می‌دانم به تلاش و کوشش در مسیر صحیح و صلاح و خیر. چه برای خانواده بزرگ کاری و شخصی خودم و چه برای همه هم‌نوعان خودم. البته خیلی همکاران عزیز دیگری دارم در صنعت رنگ ایران که پیش از بنده و حتی بیشتر از من به‌عنوان کارآفرین این صنعت زحمت کشیدند و من خودم را همیشه عضو بسیار کوچکی از جامعه صنعتگران این مملکت دانسته‌ام. وظیفه دارم یاد کنم از همگی این عزیزان و برای رفتگان از این جمع آرزوی مغفرت و آرامش و برای همکارانی که هنوز چراغ زندگی‌شان روشن است، آرزوی عمر با عزت و کار و زندگی پرفروغ دارم. وظیفه دارم از سه نفردر اینجا به نام یاد کنم: مرحوم احمد صانعی که در سال 1318 با تأسیس اولین کارخانه صنعتی رنگ‌سازی در ایران آغازگر این راه 86ساله بود. مرحوم مجتبی سجادی که دایی همسر بنده بودند و امسال در 92سالگی به رحمت خدا رفتند و یکی دیگر از پیش‌کسوتان بودند و جناب آقای سیدجواد میرمحمدی که برادر همسر من هستند و سال‌ها شریک هم بودیم، در تأسیس و ساخت و راه‌اندازی و مدیریت دو کارخانه که حاصل آنها در یک شراکت بیش از 30ساله، دو برند بسیار معتبر بود به نام‌های «پارس بهار» و «پارس بهاران» که به لطف خدا به محبوبیت بالایی رسیدند و مورد اعتماد مشتریان و بازار رنگ قرار گرفتند.

‌ سومین کارخانه چطور؟

سومین کارخانه، مجموعه «صنایع شیمیایی پارس دیبا» بود و هست که کاملا مجزا و غیرمرتبط و بی‌هیچ ارتباطی با دو کارخانه و برند دیگر تأسیس و راه‌اندازی کردم که با همراهی و همکاری فرزندانم دکتر الهام عسکری، مهندس سینا عسکری و مهندس علی عسکری مدیریت می‌شود که حاصل آن برند «رنگ باراد» هست که باز هم به لطف پروردگار و دعای خیر مردم مورد عنایت بازار و اعتماد مخاطبان و مشتریان قرار گرفته است که اگر مجالی بود، درباره دستاوردهای دیگر این کارخانه توضیح خواهم داد.

‌ و تعریف موفقیت از نگاه شما؟

وقتی مسیر صحیح انتخاب بشود و شما هدف داشته باشید، در آن مسیر رسیدن به آن هدف موفقیت محسوب می‌شود اما موضوع به همین‌جا ختم نمی‌شود. اول اینکه صحیح‌بودن مسیر مهم‌ترین شرط موفقیت است و دوم چگونه رسیدن و با چه ابزارهایی رسیدن به هدف مهم است. حدود اخلاقی و استفاده از عقل و خرد هست که شما را در چگونه و با چه رسیدن کمک می‌کند که به موفقیت حقیقی نائل بشوید. به هر حال به گمان من موفقیت همیشه در چندقدمی هر انسانی هست، فقط بستگی به این دارد که چقدر خودت را باور داری و اینکه ایمان داشته باشی که مزد هیچ زحمتی که بر مبنای اخلاقیات هست، گم نمی‌شود و مسیر صحیح را صحیح بپیمایی و قدر وقت و زمان و عمر را هم بدانی که که به قول سعدی: «جهد کن جهد که وقت من و تو در گذر است/ سعی کن سعی که این عمر بسی مختصر است».

‌ آیا شما امروز، خودتان را فرد موفقی می‌دانید؟

بله، «نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود/ مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد». قطعا براساس تلاش و کوششی که در طول 64 سال کار مداوم انجام دادم که تا امروز هم ادامه دارد و زحماتی که کشیدم و نتایج مادی و معنوی که به دست آوردم، موفق هستم اما وقتی در خیابان‌ها به صورت مردم نگاه می‌کنم، رنج زندگی را در بسیاری از خانواده‌های ایرانی می‌بینم و می‌شنوم و بارها شنیده‌ام از خیلی‌ها که این روزها ما فقط زنده هستیم و زندگی نمی‌کنیم، از ته دل غمگین و ناراحت می‌شوم و باید بگویم نه؛ من خودم را در این اوضاع موفق نمی‌دانم، چراکه من وقتی واقعا می‌توانم احساس موفقیت داشته باشم که همه مردم موفق باشند و خوشحال باشند. جوانان احساس امیدوار‌بودن و موفق‌بودن داشته باشند.

‌ چقدر سهم شرایط را در موفق‌شدن مؤثر می‌دانید؟

خیلی زیاد. قطعا وقتی قوانین و ادارات و وزارت صنایع و بقیه موارد با یک کارآفرین یا سرمایه‌گذار یا تولیدکننده همراهی کنند که باید همراهی و حمایت بکنند و این وظیفه همه دستگاه‌های دولتی و نظارتی است و هیچ لطف و منتی هم نباید باشد، قطعا زمینه‌های توفیق حاصل می‌شود و سهم بزرگی را برای این موضوع قائل هستم.

‌ پس از شرایط موجود راضی هستید؟

خیر، ما در ایران بسیار ضعف داریم در همراهی با تولیدکننده و سرمایه‌گذار در صنعت و جز تبدیل‌کردن حرف به عمل راه دیگری وجود نداشته و نخواهد داشت. به قول پدران ما: «دو صد گفته چون نیم‌ کردار نیست».

‌ آیا در طول این سال‌های طولانی ناامید هم شده‌اید؟

هرگز! هیچ وقت! حتی هرگز، هرگز خسته هم نشده‌ام. منظورم خستگی جسم نیست البته. من بدون پشتوانه هیچ احدی جز خدای باری‌تعالی کارم را شروع کردم و همیشه با تلاش خودم و سرمایه شخصی خودم کار کردم و سعی کردم هیچ وقت پا از گلیم درازتر نکنم و به حق خودم در زندگی قائل باشم. حقی که بر‌اساس میزان زحمت و سرمایه و تدبیرو شرافت و اخلاق‌مداری هرکسی باید به دست بیاید، بنابراین وقتی شما همان‌طور که عرض کردم، ایمان داشته باشید به خودتان و صحت مسیری که انتخاب کردید و به هیچ‌کس و هیچ‌جا و هیچ قدرتی در این جهان تکیه نداشته باشید، الا خداوند عالم، هیچ وقت نا‌امید نمی‌شوید. باز هم به نقل از پدران ما: «هرکس نون قلبش رو می‌خوره و زور بازوش».

‌ چقدر به نیروهای جوان و دانش روز معتقد هستید؟

این دو از اساسی‌ترین نیازمندی‌های رشد هستند. هر کسب‌وکار و تولید و صنعتی بعد از چند وقت قدیمی می‌شود و محتاج به افکار جدید و روش‌های نو و بهره‌گیری از فنون روز است، اما حاصلی که در زمان قدیمی‌شدن به‌عنوان دارایی قابل ارائه به دست می‌آورد، امر بسیار مهمی به نام تجربه است که جز در مسیر و زمان و حرکت به دست نمی‌آید. همیشه معتقد به جوانان و فرزندانم و افکار نو بوده‌ام و حتی همواره از نگاه‌های متفاوت از اندیشه‌های کاری و تخصصی خودم استقبال کرده‌ام و البته جوان‌تر‌ها هم بدون بهره‌گیری واقعی از تجربه ممکن هست دچار آسیب شوند، همان‌طور که ما هم بدون جوان‌تر‌ها آسیب‌پذیر خواهیم بود.

‌ این روزها چه می‌کنید؟

همچنان کار و البته به عادت همیشه ورزش و مطالعه و لذت‌بردن از کانون خانواده و هم‌صحبتی با دوستان.

‌ چند فرزند دارید؟

همان‌طور که عرض کردم، یک دختر و دو پسر دارم و سه نوه که همراه با همسر فداکارم که نوه‌ها مامان اکی صدایش می‌زنند، از داشتن فرزندان و نوه‌ها و عروس خانم‌ها و دامادم که همگی‌شان بسیار نیک و شریف و عزیز هستند، لذت می‌بریم و به درگاه خداوند بزرگ شاکر هستیم. ناگفته نماند که موفقیتم مرهون داشتن همسری پشتیبان و امین و تلاشگر و فداکار (اکرم‌السادات میرمحمدی) بوده و هست که خداوند ایشان و همه دختران و زنان این سرزمین را سلامت بدارد که شایسته هستند و بهترین و امیدهای همیشه ایران و فرزندان ایران.

دخترم و پسرانم دست در دست هم کار را اداره می‌کنند و من هم همه‌روزه برای هدایت مجموعه و همراهی با آنها و همکاران عزیزم که همگی آنها هم فرزندان گران‌قدر من هستند و هر لحظه قلبم به عشق همه‌شان می‌تپد، در مجموعه حاضر هستم و مشتاق برای انتقال تجربیاتم که البته «مستمع صاحب‌سخن را بر سر شوق آورد» و این‌قدر فرزندان من همگی برای قدمت و تجربه و زحماتم ارزش قائل هستند و جویای آموختن، که همین به من در همراهی و همکاری با آنها انرژی مضاعف می‌دهد.

‌ چه رهنمودی برای کسب‌وکارهای خانوادگی دارید، بر‌اساس تجربیات این سال‌ها؟

سؤال بسیار مهمی پرسیدید، چراکه کسب‌وکارهای خانوادگی گونه مهمی از اقتصاد را به شکل کاملا رسمی و علمی در دنیا تشکیل داده‌اند و بسیار ارزش‌آفرین هستند. اما هنر زندگی اجتماعی یکی از برجسته‌ترین یادگارهای اجداد انسانی ما هست که برای ما به ارث رسیده که جاری‌کردن اصول و قواعد آن قطعا در حفظ، دوام و طول عمرکسب‌وکارهای خانوادگی و کیفیت و کمیت بهره و ارزشی که تولید می‌کنند، مؤثر است، هم مادی و هم معنوی. کتابی را پیشنهاد می‌کنم به علاقه‌مندان این حوزه و به‌ویژه صاحبان این کسب‌وکارها که حتما خالی از لطف نیست. چند سال پیش به قلم دو نفر از استادان برجسته دانشگاه معتبر هاروارد به‌عنوان به‌اصطلاح هندبوک کسب‌وکارهای خانوادگی با نام «باید‌ها و نباید‌ها از زبان هاروارد» منتشر شده که عزیزانی به فارسی هم ترجمه کردند که خداوند خیرشان بدهد.

‌ و صحبت پایانی؟

عرضی نیست، جز آرزوی نیک‌بختی و خیر و برکت و آبادانی برای ایران عزیز و همه مردم جهان و رسیدن روزی که شر جنگ و خشونت از سر جهان و جهانیان کم بشود و همه مردم با دل شاد و لب خندان و قلب آرام از موهبت زندگی واقعی بهره‌مند باشند و سپاسگزار از شما و همه همکاران‌تان که امید رشد و توسعه پایدار ایران را با حفظ مطبوعه مستقل و آزاد و زحماتی که می‌کشید، تقویت می‌کنید.

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.