امکان حضور هنرمندان ایرانی در سیته وجود دارد؟

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

علیرضا دبیری نژاد درباره آخرین وضعیت پیگیری سیته می گوید:  آتلیه‌های چهارگانه ایران در شهرک هنر پاریس مشهور به سیته از شصت سال گذشته فرصتی برای همنشینی هنرمندان ایرانی با سایر هنرمندان کشورهای دیگر بوده است که در کنار تجربه آموزشی زمینه‌ای برای معرفی هنری و فرهنگی فراهم آورده است. در این سالها هنرمندان بسیاری از این امکان استفاده کرده‌اند که امروزه از نام‌های مشهور هنر معاصر ایران هستند. استفاده از این آتلیه‌ها بعد از انقلاب اسلامی 15 سال متوقف می‌ماند و با تلاش مدیران وقت پس از پانزده سال دوباره از سر گرفته می‌شود و از طریق موزه هنرهای معاصر هنرمندان قابل توجهی معرفی شده و در آتلیه‌های شهرک هنر پاریس اقامت کرده و به تبادل تجربه می‌پردازند.

در سال 2017 به بعد شهرک سیته تصمیم به تعمیر برخی از آتلیه‌های خود می‌گیرد و مذاکراتی با متولیان ایرانی برای بازسازی این آتلیه‌ها انجام می‌شود که بنابر قرارداد بهره‌برداری هزینه‌های تعمیرات پس از توافق پایدار از سوی بهره‌برداری پرداخت شود که ایران نیز در همان زمان آمادگی خود را برای پرداخت اعلام می‌کند و در ایران و پاریس مذاکراتی انجام می‌شود اما با فاصله‌های ادواری زیاد متوقف می‌ماند و هیچ‌گاه میزان مبلغ و شیوه پرداخت آن به موزه هنرهای معاصر ابلاغ نمی‌شود. آخرین دوره اعزام رسمی هنرمندان ایرانی در سال 1398 بوده که با شیوع کرونا و  تعطیلی شهرک سیته برای چندسالی متوقف می‌شود و پیگیری‌های بازسازی هم در سال‌های گذشته متوقف می‌شود. اما در دوره معاونت جدید امور هنری، برای امکان استفاده رسمی هنرمندان ایرانی کارگروهی متشکل ادارات و نهادهای مختلف شکل گرفت و هزینه‌ مترتب به بازسازی آتلیه‌ها در بودجه سال جاری در نظر گرفته و تصویب شد و مجموعه ارتباطات با طرف‌های فرانسوی پس از وقفه چند ساله آغاز شده است. موضوع توقف بهره‌برداری هنرمندان ایرانی از سوی موزه هنرهای معاصر هیچ‌گاه رسماً به موزه ابلاغ نشده است. اما نقدهایی به شیوه انتخاب افراد اعزامی وجود داشته که برای این موضوع نیز شیوه‌های جدیدی در نظر گرفته شد.

مدیر موزه هنرهای معاصر در ادامه درباره دلایل احتمال لغو عضویت ایران و تلاشهایی که معاونت هنری و وزارت امورخارجه انجام می دهند، می گوید: موضوع رفع اختلاف‌ها از مجرای روابط بین‌الملل درحال انجام است چرا که ایران و موزه هنرهای معاصر از تعهدات حقوقی و قانونی دوری نکرده و آماده گفتگو بوده است تا این امکان فرهنگی و هنری در سایه اختلافات و نگاه‌های سیاسی قرار نگیرد و بتوان فرصت معرفی هنر معاصر ایران و تعامل هنرمندان ایرانی را در عرصه بین المللی حفظ نمود. از بین رفتن این فرصت برای هیچ اهل هنر و فرهنگی خوشحال‌کننده نیست و نباید این مشکلات را به عرصه‌های چالش برانگیزی بگشانیم که ضرر آن به هنر و هنرمندان برسد. ضمن اینکه هم‌اکنون نیز امکان حضور هنرمندان ایرانی در سیته وجود دارد و این فرصت همچنان وجود دارد.