مروری بر زلزله با بزرگای 7/4 تایوان

بامداد 3 آوریل 2024 -‌15 فروردین 1403- ساعت 7:58 زمین‌لرزه‌ای با بزرگای 7.4 Mw در 18 کیلومتری جنوب-جنوب غربی شهر هوالین تایوان به وقوع پیوست. این بزرگ‌ترین زمین‌لرزه تایوان از زمان زمین‌لرزه چی‌چی در 21 سپتامبر 1999 ‌ بوده است که در آن اتفاق دوهزارو 415 نفر کشته شدند. تایوان در منطقه لرزه‌خیز دور اقیانوس آرام یکی از سه منطقه لرزه‌خیز بزرگ جهان قرار دارد. تایوان با سابقه زمین‌لرزه‌‌‌‌های تاریخی مهم، جزیره‌ای در یک منطقه پیچیده هم‌گرایی بین ورقه دریای فیلیپین و ورقه اوراسیا است. در محل وقوع زلزله، این ورقه‌ها با سرعت 75 میلی‌متر در سال به یکدیگر نزدیک می‌شوند. در جنوب تایوان، پوسته اقیانوسی به زیر ورقه دریای فیلیپین فرورانش می‌کند و یک قوس جزیره‌ای به نام قوس لوزون ایجاد می‌کند. در تایوان، پوسته اقیانوسی همگی فرورانشی است و قوس در حال برخورد با پوسته قاره‌ای ورقه اوراسیا‌ست. در شمال تایوان، ورقه دریای فیلیپین به زیر ورقه اوراسیا فرورانش می‌کند و کمان ریوکیو را تشکیل می‌دهد. زلزله اصلی بامداد 15 فروردین 1403 اصلی شدیدترین زمین‌لرزه‌ای بود که از زمان زمین‌لرزه چی‌چی در سال 1999 رخ داد. زمین‌لرزه با سازو‌کار کانونی فشاری در ژرفای 35‌کیلومتری با راستای شمال شرقی-جنوب غربی، با فرورفتگی متوسط، در داخل ورقه اوراسیا و در پهنه فرورانش رخ داده است. ابعاد گسیختگی تخمین زده‌شده برای یک زمین‌لرزه گسل معکوس با اندازه مشابه 60 در 35 کیلومتر است. بیشینه جابه‌جایی 1.2 متر برآورد شد. زلزله سال 1986 نیز با بزرگای مشابه 15 نفر کشته بر جای گذاشت. حداقل هفت نفر در زلزله تایوان کشته شده‌اند. رخداد لرزه اصلی در روشنایی اول صبح در ساعت 7:58 صبح روز چهارشنبه به وقت محلی سواحل شرقی این جزیره را لرزاند و باعث فروریختن ساختمان‌ها و رانش زمین شد. این زمین‌لرزه همچنین هشدارهای سونامی در این جزیره و همچنین جنوب ژاپن و شمال فیلیپین را در پی داشت. اگرچه ژاپن و فیلیپین از آن زمان هشدارهای خود را لغو کرده‌اند. در یک کنفرانس تلویزیونی ملی، آژانس ملی آتش‌نشانی تایوان اعلام کرد که 26 ساختمان «در حال کج‌شدن یا فروریختن» گزارش شدند. همچنین رسانه‌های محلی گزارش دادند که ساکنان در داخل ساختمان‌های فروریخته در شهر هوالین گیر افتاده‌اند. اپراتور برق تایوان -‌Taipower‌– اعلام کرد که بیش از 87 هزار نفر در سراسر کشور در ساعات اولیه پس از رخداد زمین‌لرزه بدون برق بودند. خطوط قطار آسیب دیدند و مدارس و محل‌های کسب‌وکار در مناطق وسیعی از هوالین بسته شدند. لرزش شدید در پایتخت تایپه نیز احساس شد و پس‌لرزه‌ها در طول روز ادامه داشتند. خدمات متروی شهر برای مدت کوتاهی به حالت تعلیق درآمد و برخی از ادارات و مدارس گفتند که کارکنان می‌توانند در روز سوم آوریل در منزل باشند و دورکاری کنند. TSMC، تولید‌کننده پیشرو تراشه‌های پیشرفته تایوان، که مسئول تولید اکثر نیمه‌هادی‌های پیشرفته جهان است، خطوط تولید خود را نیز موقتا تعطیل کرد. آژانس هواشناسی ژاپن درباره پس‌لرزه‌هایی با شدت مشابه در تایوان هشدار داد در روزهای آینده ادامه خواهند داشت.

تایوان کشوری است که در معرض خطر سوانح طبیعی مختلف مانند سیل، توفان و زلزله قرار دارد. تایوان با توجه به کیفیت بالای منابع مادی و همچنین منابع انسانی خود، قادر به داشتن یک سیستم درجه‌یک برای رسیدگی به بلایای بزرگ‌مقیاس است که به طور بالقوه الگویی برای دیگر کشورهاست تا از آن الگوبرداری کنند. مانند اکثر کشورهای صنعتی مدرن، تایوان به طور کلی منابع کافی برای مدیریت دارد تا برای رفع این کمبودها، دولت تایوان اصلاحات متعددی را در سیستم مدیریت اضطراری ملی خود آغاز کند. در 21 سپتامبر 1999، زلزله چی‌چی یا «زلزله 921» شهرستان نانتو در مرکز تایوان را لرزاند که شروعی برای فعالیت‌های دولت تایوان برای کاهش ریسک زلزله بود. این زلزله دولت را بر آن داشت تا یک سامانه بیمه زلزله راه‌اندازی کند و برای تقویت سازوکار بیمه زلزله اجماع ایجاد کند. در پایان سال 1999 اصلاحیه قانون بیمه تایوان ارائه شد و این اصلاحیه در 9 جولای 2001 اعلام شد و نمونه اولیه طرح بیمه زلزله مسکونی تایوان به وجود آمد. بر ‌اساس قانون بیمه، مرجع ذی‌صلاح «ضوابط اجرائی برای بیمه متقابل و سازوکار پذیرش خطر بیمه زلزله مسکونی» را ابلاغ کرد. این قوانین محدودیت مسئولیت 50 میلیارد NT (دلار جدید تایوان) –‌معادل حدود 1.5 میلیارد دلار آمریکا‌- و چهار مسئولیت را تعیین کرده است. سطوح، ازجمله بیمه مشترک، صندوق بیمه زلزله مسکونی تایوان (TREIF)، بازارهای داخلی و خارجی بیمه اتکایی و بازارهای سرمایه و دولت است.