جوابیه مؤسسه مصاف به یک گزارش
شبهه‌افکنی به سبک «شرق»!
روابط‌عمومی مؤسسه مصاف ایرانیان، در واکنش به گزارش منتشر‌شده در روزنامه «شرق»، با تیتر مدرسه‌ای به سبک رائفی‌پور، جوابیه‌ای را به دفتر روزنامه ارسال کرد. متن این جوابیه به شرح زیر است:
روابط‌عمومی مؤسسه مصاف ایرانیان، در واکنش به گزارش منتشر‌شده در روزنامه «شرق»، با تیتر مدرسه‌ای به سبک رائفی‌پور، جوابیه‌ای را به دفتر روزنامه ارسال کرد. متن این جوابیه به شرح زیر است:
جناب آقای مهدی رحمانیان
مدیرمسئول محترم روزنامه شرق
سلام علیکم
احتراما پیرو درج مطالبی در شماره 4365 آن روزنامه درباره مدرسه تأسیس‌شده توسط مؤسسه مصاف ایرانیان، مقتضی است وفق ماده 23 قانون مطبوعات، مطلب ذیل به همان کم و کیفی که پرونده «مدرسه‌ای به سبک رائفی‌پور» درج شده بود، در آن روزنامه منتشر شود. بدیهی است در صورت امتناع از انتشار این مطلب، اقدام حقوقی صورت خواهد گرفت.
توضیحات:
1- در نیم‌تای بالای صفحه نخست، طبق همان تصویر شماره 4365 با تیتر جوابیه (شبهه‌افکنی به سبک شرق!) در همان ابعاد کار شود.
2- مطلب «شبهه‌افکنی به سبک شرق!» از نیم‌تای بالای صفحه دهم و با همان عکس، کار شود.
3- اسناد ارسال‌شده به پیوست نیز در ادامه جوابیه کار شود.
روابط‌عمومی مؤسسه مصاف ایرانیان
15/06/1401
شبهه‌افکنی به سبک شرق!
مصاف بعد از مدت‌ها بررسی، امکان‌سنجی، تدارک امکانات، جمع‌آوری مغزافزار خبره و دریافت مجوزهای مربوطه، مدرسه‌اش را تأسیس کرد و خوراک جدید برای دروغ‌پردازی و عصبانیت عده‌ای داخلی و خارجی مهیا شد.
روزنامه «شرق» از پیشتازان حمله به مدرسه تازه متولدشده مصاف بود و کوشید در گزارشی با دروغ و تهمت، مخاطب را به این مدرسه بدبین کند.
شرق در لید یادداشت خود، دروغ بزرگی را به مدرسه مصاف نسبت داد و در بدنه مطلب مدام تکرارش کرد: «فعالیت بدون مجوز»!
ما سند مجوز را به پیوست ارائه می‌کنیم؛ اما شرق با این روسیاهی که البته محصول همین یک گزارش هم نیست، چه می‌خواهد بکند؟!
شرق ادعا کرده مدرسه مصاف مجوز ندارد و آموزش و پرورش با اینکه می‌داند، اقدامی برای تعطیلی این مدرسه نمی‌کند.
عجیب نیست؟! در فضایی که بسیاری از رسانه‌های انقلابی هم با وجود آگاهی از خدمات بی‌بودجه و مواجب رائفی‌پور و مصاف، برای حمایتشان اِن‌قُلت می‌آورند، چرا آموزش و پرورش با اقدام خلاف قانون مصاف برخورد نکند؟! چرا مصاف که همیشه سیبل حملات خودی‌ها و غیرخودی‌ها بوده، باید نابخردانه خودش را در معرض اتهام فعالیت غیرقانونی قرار دهد؟!
خبرنگار شرق می‌گوید مدرسه مصاف «هنوز معلمان و کادر آموزشی خود را معرفی نکرده». مگر مدارس دیگر، فهرست تمام معلمان و کادر آموزشی خود را به همراه مجوز و مدرک تحصیلی‌شان منتشر می‌کنند؟ در بوق و کرنا کردن نام معلمان اصلا مرسوم نیست و شأن معلمان را پایین می‌آورد.
کسی مجبورتان کرده برای تولید خوراک چرندپراکنی شبکه‌های معاند، چنین استدلال‌های کم‌عمقی را سرهم‌بندی کنید؟
برای اطلاع مردم عزیز عرض می‌کنیم:
موافقت اصولی (مجوز اولیه) مدرسه مصاف را تابستان ۱۴۰۰ گرفتیم. این یک روند مرسوم و قانونی است که ابتدا برای مجوز به صورت حقیقی اقدام کنند و بعد آن را به حقوقی تغییر دهند. ما هم از این روال مرسوم و قانونی استفاده کردیم.
آموزش و پرورش اواخر خرداد ماه ملکی را که انتخاب کرده بودیم، به اداره کل نوسازی آموزش و پرورش معرفی کرد. ایرادهای ملک را با هماهنگی این اداره رفع کردیم و مرداد ماه مجوز مقدماتی را (که به امضای آقای جاسم حسین‌پور رسیده) گرفتیم.
در مجوز مقدماتی نکاتی برای تکمیل و اصلاح کسری‌های مدرسه درج شده که تمام موارد انجام شده و در چند روز آینده، بعد از بازدید، مجوز نهایی استیجاری صادر می‌شود. تضمین مالی را هم نزد آموزش و پرورش سپرده‌ایم که مدارکش را پیوست این مطلب خواهیم کرد.
برای برگزاری آزمون ورودی مدرسه، آموزش و پرورش به ما اعلام کرد «می‌توانید در کانال‌های خودتان فراخوان بدهید تا بچه‌ها در آزمون شرکت کنند. فقط باید ذکر کنید که مجوز ابتدایی را گرفته‌اید». ما هم به همه اولیا این نکته را اعلام کردیم.
اما بعد...
خبرنگار شرق به بهانه مدرسه مصاف دق‌دلی‌های دیگری را هم تخلیه کرده...
در جایی با اشاره به نامه رائفی‌پور به امیرحسین مقصودلو (تتلو) کنایه‌ای گل‌درشت می‌زند. وقتی کسی توبه می‌کند و توبه‌نامه می‌نویسد، شما که باشید که از گذشته‌اش نگذرید؟! البته میزان، حال فعلی افراد است که آن موقع مقصودلو پاک و سالم داشت جلو می‌رفت؛ اگر امثال شما، او را به تنگ نمی‌آوردند و به قهقرا هدایتش نمی‌کردند.
بله؛ رائفی‌پور درباره موضوعات مختلفی صحبت می‌کند. موضوعاتی که متخصصان جوان در کارگروه‌های تخصصی مختلف زیر پرچم مؤسسه مصاف رویشان کار می‌کنند و نتیجه پژوهش‌هایشان را به مدیر مؤسسه یعنی شخص رائفی‌پور ارائه می‌دهند! شما هم اگر این تعداد متخصص و کارگروه تخصصی دارید و نظراتشان را می‌شنوید، بررسی می‌کنید و می‌پذیرید، درباره موضوعات مختلف حرف بزنید، مشاوره بدهید و راهکار طراحی کنید؛ کما‌اینکه در روزنامه‌تان از شیر مرغ تا جان آدمیزاد حرف می‌زنید!
نام شرق بین رسانه‌هایی که از فولاد مبارکه پول گرفته‌اند هست. با این حال با استناد به ادعای یک اکانت ناشناس و فیک (که اصلاح‌طلب‌ها با منشن و لایک، آن را بالا آوردند و در آن اکانت، توهین به مقدسات هم وجود داشت)، تهمت پول‌گرفتن مصاف از فولاد را مطرح می‌کند که اصلا نامش در این لیست نیست!
آیا گزارش مالی شرق که نامش بین پول‌گرفته‌ها از فولاد می‌درخشد شفاف است؟! مصاف مؤسسه‌ای مردمی است که بودجه‌ای از جایی نمی‌گیرد و الزامی به شفاف‌کردن صورت‌های مالی خود ندارد؛ ولی با این حال اگر سازمان یا نهادی، سند یا مدرکی از پول‌دادن به مصاف دارد، حتما آن را منتشر کند.
برچسب‌زدن ساده است؛ اما وقتی پای اثباتش می‌رسد، کمیت‌تان لنگ می‌زند. چون غیرمسئولانه با گفتن اینکه «مستنداتی در دست نیست»، سر و ته ادعایتان را هم می‌آورید. ناسلامتی شما خبرنگارید و نباید مطلب بدون سند و مدرک بنویسید! البته بابت این تهمت‌ها باید در پیشگاه قانون پاسخ‌گو باشید.
مشکل شرق و بسیاری دیگر از کسانی که نقد عدم تخصص را درمورد رائفی‌پور مطرح می‌کنند این است که فکر می‌کنند رائفی‌پور خودش را علامه دهر می‌داند و شخصا در تمام اموری که مصاف کار می‌کند وارد می‌شود! خیر. رائفی‌پور کار را به کاردان می‌سپرد.
در مصاف، واحد مهندسی را مهندسان حرفه‌ای می‌گردانند، واحد هنری را هنرمندان، واحد امنیت غذایی را متخصصان کشاورزی و علوم مربوطه؛ مدرسه مصاف را هم متخصص امر آموزش و پرورش تأسیس و مدیریت می‌کند.
مثلا مدارس سلام که در شعب و پایه‌های تحصیلی متعدد مشغول کار است؛ آیا سعید حجاریان خودش شخصا و رأسا این مدارس را تأسیس کرده؟! اگر هوشمندانه عمل کرده باشد، نه؛ اما اگر خودش تأسیس کرده با کدام تخصص، تجربه، صلاحیت و مدرک؟
راستی خانم یا آقای خبرنگار شرق! شاه‌آبادی فراهانی، «سرپرست جدید اداره کل مدارس و مراکز غیردولتی آموزش و پرورش» است؛ نه «مدیر کل مدارس و مراکزِ آموزشیِ غیردولتی آموزش و پرورش».
باقی بقایتان، روزنامه‌نگارانِ شریف و منصفِ روزنامه صادق و حق‌طلب شرق که هم ما، هم شما و هم مخاطبان می‌دانیم دردتان چیست!
توضیح روزنامه شرق: «شرق» بنا بر مسئولیت حرفه‌ای خود، هرچند جوابیه توهین‌آمیز مسئولان مدرسه مصاف را منتشر می‌کند؛ اما ذکر چند نکته را لازم می‌داند؛ سؤال اصلی این است که مسئولان مدرسه با چنین ادبیاتی، چگونه می‌توانند الگوهای مناسبی برای دانش‌آموزانی باشند که والدین آنها تعلیم و تربیت و نشان‌دادن راه انسانیت فرزندان‌شان را به آنها سپرده‌اند. مسئله بعدی، تأکید نویسنده محترم این جوابیه، به آگاهی نسبت به همه امور آموزش و ناآگاهی خبرنگار و روزنامه «شرق» است. قطعا اگر ایشان به اندازه کافی آگاهی دارند، می‌دانند که بنیان‌گذاری و مدیریت مدرسه سلام بر‌عهده سعید حجاریان نیست؛ بلکه برادر او مرحوم سعد حجاریان این مدرسه را بنیان نهاد و سعید حجاریان هیچ‌گونه دخالتی در مدیریت این مدرسه نداشته و ندارد. و در پایان روزنامه «شرق» تأکید می‌کند، اخبار واصله درباره نداشتن مجوز مدرسه مصاف، از سوی منبع آگاهی از وزارت آموزش و پرورش به دست روزنامه رسید و این اسناد و مدارک نزد روزنامه محفوظ است.
