بحران در تیم ملی وزنه‌برداری؛ چیزی شبیه به «آبروریزی»

شرایط برای وزنه‌برداری ایران روز‌به‌روز بدتر می‌شود. در‌حالی‌که این فدراسیون بحران‌زده این روزها با مشکل پناهندگی و مهاجرت دو عضو تیم ملی زنان دست‌و‌پنجه نرم می‌کند، حالا جنجال به اردوی تیم ملی وزنه‌برداری مردان ایران رسیده است. اردویی که هفتم خرداد برای حضور پرقدرت در بازی‌های کشورهای اسلامی شکل گرفت؛ ولی در چشم‌‌به‌هم‌زدنی به دلیل شرایط بد، از سوی ورزشکاران تیم ملی، نیمه‌کاره رها شد. 15 ملی‌پوش تیم ملی وزنه‌برداری ایران در بیانیه‌ای مشترک از فدراسیون وزنه‌برداری از یک سو و اوضاع آشفته محل تمرین از سوی دیگر گلایه کرده و دلیل ترک اردو را توضیح داده‌اند. موضوعاتی که اعضای تیم ملی به آن اشاره کرده‌اند، اسفناک و در حد فاجعه است. آنها از نبودن غذای با‌کیفیت و نداشتن مکمل و فیزیوتراپ گلایه کرده و اردو را ترک کرده‌اند. دلایل به قدر کافی برای تیم ملی یک کشور، حکم آبروریزی را دارد: تغذیه نامناسب (عدس‌پلو، کوکو سیب‌زمینی، ماکارونی با سویا و تعداد کمی تخم‌مرغ با گوجه به‌عنوان صبحانه)، سهمیه‌بندی‌شدن آب معدنی، نداشتن آب گرم در اردو، نبودن سیستم خنک‌کننده در اتاق‌ها، نرسیدن مکمل، پرداخت‌نشدن حقوق‌ها و نبود فیزیوتراپ. با وجود چنین مشکلاتی علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری که هفته‌های سختی را سپری می‌کند، به ورزشکاران تاخته و خودش را با مرحوم دهداری مقایسه کرده است. او با تهدید ورزشکاران تیم ملی بزرگسال گفته که به جای آنها جوان‌ها را اعزام خواهد کرد. بخش مهم صحبت‌های مرادی مربوط به جایی است که گفته نباید اعضای تیم ملی به فکر هتل پنج ستاره باشند. «شرایط خوبی است. حتی به نظرم نسبت به برخی رشته‌ها شرایط بهتری داریم. حالا اگر دوستان انتظار دارند که در هتل پنج ستاره باشند، فکر می‌کنم نه من و نه ورزش کشور بتواند چنین شرایطی را فراهم کند. در حد توان کارها را انجام می‌دهیم، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش تلاش می‌کنند رفاه حال ورزشکاران را فراهم کنند. ورزشکاران سرباز این مملکت هستند و سرباز باید خیلی ازخودگذشتگی داشته باشد». صحبت‌های علی مرادی به جای آنکه شرایط را مساعد کند، باعث ناراحتی بیشتر ملی‌پوشان ایران شده و آنها در بیانیه‌ای مجدد خبر‌ داده‌اند که نه هتل پنج ستاره، بلکه اندکی احترام می‌خواهند. «باید تأکید کنیم که هرگز،‌ چه در گذشته و چه حالا که بنا را بر انتقاد و اعتراض گذاشته‌ایم، چیزی بیشتر از حق‌مان یا در حد هتل پنج ستاره نخواسته‌ایم. فقط می‌خواهیم شأن ما حفظ شود. اینکه ورزشکاران با سهمیه‌بندی‌شدن آب معدنی مواجه شوند، زیبنده تیم ملی ایران نیست. ما فقط می‌خواهیم مشکلات موجود برطرف شود، نه اینکه بیشتر از قبل از سوی رئیس فدراسیون مورد بی‌احترامی قرار بگیریم. ما قبلا هم این مشکلات را با رئیس فدراسیون در میان گذاشته بودیم؛ اما با برخورد نامناسبی روبه‌رو شدیم. مشکل ما، کیفیت بد غذاست که با ارزان‌ترین مواد غذایی تهیه می‌شود. حقوق و پاداش به ملی‌پوشان پرداخت نمی‌شود یا به صورت سلیقه‌ای انجام می‌شود. کافی است که حقوق ورزشکاران را با کارمندان فدراسیون مقایسه کنید و متوجه می‌شوید که یک ملی‌پوش، یک‌چهارم کارمند فدراسیون حقوق می‌گیرد. خوابگاه وزنه‌برداری مدت‌زمان زیادی است که نیاز به بازسازی دارد و امکان اسکان در آن بسیار سخت است. با وجود اینکه پس از تمرینات سنگین و پرفشار نیاز به ریکاوری داریم، فیزیوتراپ در کنار تیم نیست، سونا و جکوزی نیز یک سال است که خراب‌اند و تعمیر نشده‌اند. سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی خوابگاه هم همین شرایط را دارند. برگزاری کنسرت‌ها در سالن مسابقه، مخل آسایش و استراحت وزنه‌برداران شده و حتی پیمانکار، یکی از درهای ورود به رستوران وزنه‌برداری را هم به روی ملی‌پوشان بسته است!». واکنش مجدد علی مرادی، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری، به بیانیه دوم ملی‌پوشان از واکنش نخست او هم عجیب‌تر بود؛ رئیس این بار در اقدامی بحث‌برانگیز، رأی به اخراج محمدحسین برخواه، سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری داد! برخواه هم در صحبت‌هایی عنوان کرد که مشکلات را پیش‌تر به رئیس فدراسیون گوشزد کرده بود؛ ولی حس همکاری وجود نداشت: «دو ماه قبل اولین نفری بودم که با مرادی رئیس فدراسیون صحبت کردم تا مشکلات برطرف شود، خیلی پیگیری کردیم که مشکلات قبل از جهانی ازبکستان پیش نیاید. به هر حال برگزاری اردو در ورزشگاه آزادی برای رده بزرگسالان زیاد مناسب نیست. این کار مستلزم این است که مجموعه کارکنان فدراسیون پای کار بیایند؛ اما این حس همکاری و همراهی در فدراسیون دیده نمی‌شود و وجود ندارد».