|

مادران قهرمان

هنگامی که سخن از قهرمانی مادرانه می‌شود، بی‌تردید مادران ایرانی در ذهن‌مان نقش می‌بندند؛ مادران جنگ، مادرانی که به هر دلیل در اعتراض‌ها فرزندان خود را از دست داده‌اند. مادربودن گاهی فراتر از قهرمانی است. در روزهای گذشته به مناسبت روز جهانی مادر، برنامه‌های خاصی در سراسر جهان اجرا شده است؛

 مادران قهرمان

هنگامی که سخن از قهرمانی مادرانه می‌شود، بی‌تردید مادران ایرانی در ذهن‌مان نقش می‌بندند؛ مادران جنگ، مادرانی که به هر دلیل در اعتراض‌ها فرزندان خود را از دست داده‌اند. مادربودن گاهی فراتر از قهرمانی است. در روزهای گذشته به مناسبت روز جهانی مادر، برنامه‌های خاصی در سراسر جهان اجرا شده است؛ از‌جمله برگزاری راهپیمایی‌هایی در حمایت از مادران اوکراین؛ اما شاید تنها مادران جنگ در اوکراین نباشند که سختی دوری از فرزند یا نگهداری از کودک خود را زیر سایه مرگ تحمل می‌کنند. سارا فرگوسن بر‌اساس داده‌های یونیسف گزارشی در فوربس منتشر کرده و از مادران در چند کشور جهان نوشته است که حتی برای واکسینه‌کردن کودک ناگزیرند با قایق به کشتی مستقر در داخل اقیانوس بروند. به نوشته این گزارش نه‌فقط در روز مادر بلکه هر روز، مادران قهرمان تلاش‌های بسیاری می‌کنند تا زندگی فرزندان خود را زیباتر و آسان‌تر کنند.

همه نوع مادر قهرمان وجود دارد؛ اما همه آنها عشق عمیقی به فرزندان خود دارند و میل شدیدی برای رشد فرزندانی شاد، سالم و در امان از آسیب‌ها دارند؛ اما نمی‌توان فراموش کرد که مادرانی هستند که با کمک یونیسف در بحبوحه بحران‌های بشری و شرایط اضطراری مراقب کودکان‌شان هستند. با تشدید جنگ در اوکراین، اولنا به همراه پسر شش‌ساله‌اش، آندری و دختر 11‌ساله‌اش، آناستازیا توانستند از مرز رومانی عبور کنند. اولنا حالا دیگر به این نتیجه رسیده است که «نیازی نیست برای خانه‌تان متأسف باشید. هیچ چیز مهم‌تر از بچه‌ها نیست». یونیسف با همکاری با کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و مقامات محلی و شرکای خود، شبکه مراکز حمایت از پناهندگان در مسیرهای مهاجرت را راه‌اندازی کرد که در آن مادران و کودکانی که از جنگ در اوکراین فرار می‌کنند، می‌توانند استراحت کنند و مکانی امن برای بازی و وسایل بهداشتی دریافت کنند. جنیفر بواتنگ، داروساز ارشد، هنوز کودکش شیرخواره بود که درگیر همه‌گیری کرونا شد. او برای خانواده‌اش نگران بود؛ زیرا مجبور بود تا هر روز به سر کار برود؛ اما تصمیم دردناکی گرفت و به فرزندانش گفت که وقتی از سر کار به خانه می‌آید، او را در آغوش نگیرند. این روند تا وقتی که واکسن کرونا به این کشور رسید، ادامه داشت. فاطمه عبدلای در منطقه بوردوبو در کمپ پناهندگان اتیوپی متولد شد، مادرش هنوز ضعیف بود و از سردرد و سرگیجه رنج می‌برد. او به نوزادش شیر می‌دهد؛ اما دختر کوچک هنوز نتوانسته خوب غذا بخورد. او یکی از نوزادانی است که در شرایط خشکسالی شدید در سراسر شاخ آفریقا به دنیا آمده است. تعداد کودکانی که با عوارضی از‌جمله سوءتغذیه حاد و تشنگی مواجه هستند، از 7.25 میلیون به حداقل 10 میلیون افزایش پیدا کرده است. بیش از 1.7 میلیون کودک در اتیوپی، کنیا و سومالی به درمان فوری برای سوء‌تغذیه حاد نیاز دارند. در ونزوئلا ماریانى دختر هفت‌ماهه خود را به کشتی بیمارستانی تحت حمایت یونیسف آورده بود تا واکسینه شود. قبل‌تر مادران بومی مجبور بودند پنج تا هفت روز با فرزندان خود با قایق سفر کنند تا به نزدیک‌ترین مرکز بهداشتی-درمانی برسند.

 

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها