رویگری تا کی بر تخت کهریزک می‌ماند؟
تصویر رضا رویگری روی تخت خانه سالمندان ساعت‌هاست که در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود. دیدن تصویر او در چنین شرایطی برای بسیاری از ما تحمل‌ناپذیر است و انگار همچنان تصویر برادر لجوج «اجاره‌نشین‌ها» و مرد خوش‌گذران «بوتیک» لحظه‌ای از مقابل چشمانمان دور نمی‌شود. ستاره‌ای که خیلی زود رو به خاموشی رفت و تصویر روزهای افولش خوشایند نیست.
بهناز شیربانی: تصویر رضا رویگری روی تخت خانه سالمندان ساعت‌هاست که در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود. دیدن تصویر او در چنین شرایطی برای بسیاری از ما تحمل‌ناپذیر است و انگار همچنان تصویر برادر لجوج «اجاره‌نشین‌ها» و مرد خوش‌گذران «بوتیک» لحظه‌ای از مقابل چشمانمان دور نمی‌شود. ستاره‌ای که خیلی زود رو به خاموشی رفت و تصویر روزهای افولش خوشایند نیست. رضا رویگری بعد از سکته مغزی، به مرور در سینما و تلویزیون کم‌رنگ‌تر شد و شرایط جسمانی‌اش چندان اجازه کار به او نمی‌داد و دوست داشت مردم همچنان او را مثل همیشه ببینند و از اینکه با عارضه سکته مغزی در بدنش مقابل دوربین ظاهر شود، امتناع کرد. هرچند این اواخر نقشی کوتاه در برخی فیلم‌ها و سریال‌های شبکه نمایش خانگی داشته، اما این حضور بسیار محدود و کوتاه بوده است. رویگری در سال‌های اخیر بارها از بی‌توجهی مدیران فرهنگی نسبت به شرایط زندگی‌اش گله کرده و از تهیه‌کنندگانی که با بدقولی و بدحسابی‌ها، او را روز‌به‌روز به تجربه سخت‌زیستی نزدیک کردند، شکایت کرده، اما صدایش به جایی نرسیده است.
از سوی دیگر در سال‌های اخیر زندگی خصوصی رویگری هم به حاشیه رفت. او در سال 1391 برای بار دوم با تارا کریمی که اختلاف سنی زیادی با هم داشتند، ازدواج کرد و چرایی این ازدواج یکی از سؤالاتی بود که گاهی رویگری و همسرش را دچار چالش می‌کرد. رویگری با حضور در برنامه «دورهمی» و پرسش مهران مدیری که زندگی خصوصی‌اش چطور پیش می‌رود؟ اشاره کرد که بعد از بیماری‌اش، این همسرش بوده که تمام مدت او را به دوش کشیده است. در ویدئوی اخیری که از او منتشر شده است، رویگری اشاره می‌کند که از یک هفته قبل در آسایشگاه کهریزک رها شده، سیم‌کارتش عوض شده تا امکان تماس با بیرون را نداشته باشد و حتی ممنوع‌الملاقات شده و دست نیاز به سوی مردم و طرفدارانش دراز کرده است؛ این موضوع بار دیگر حواشی زندگی خصوصی او را پررنگ‌تر کرد؛ آن‌هم بازیگری که در برنامه دورهمی گفته بود آرزو دارد با آبرو پیر شود و محتاج کسی نباشد.
انتشار این ویدئو سبب شد تا برخی از هنرمندان به کمک او بشتابند. به گزارش تی‌وی‌پرس ظهر دیروز جمعی از طرفداران و همچنین علیرام نورایی به دیدن او رفتند. پرویز پرستویی در تماسی که با او داشت از این اتفاق ابراز ناراحتی کرد و با یادآوری برخی خاطرات خوش گذشته از همراهی‌های که قرار است به او شود، خبر داد. در این میان برخی افراد نیز کمک کردند؛ مانند شقایق دهقان، شهبانو منصوری و علیرضا اصغری (مددکار) . پسر پرستویی در این جمع خبر داد که خانه‌ای مبله به همراه یک پرستار حرفه‌ای برای او آماده و فقط نیاز است تا او اندکی بهبود پیدا کند و در صورت نیاز به قیم با مراجعه به مراجع قانونی درخواست شود که دادستان قیم او شود. در این دیدار اعلام شد این کمک‌ها متعلق به خود رضا رویگری است و پس از آن متعلق به هنرمندی نظیر او. این خانه و این امکانات از طرف تعدادی از هنرمندان است نه اینکه جمع شده باشد. هرچند در چند ساعت گذشته، بسیاری منتظر واکنش یکی از مدیران فرهنگی به این اتفاق بودند. محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی، به انتشار این ویدئو و صحبت‌های رضا رویگری واکنش نشان داد و گفت: «از مشکل آقای رویگری اطلاع پیدا کردیم، با خانم کریمی همسر ایشان و از طریق آنها با پزشکان معالج و دست‌اندرکاران آسایشگاه کهریزک در تماس بودیم. به گفته همسرشان و بنا بر تأکید پزشک معالج آقای رویگری، امکان نگهداری وی در منزل به دلیل پاره‌ای مشکلات و اختلالات جسمی به‌هیچ‌وجه وجود نداشت و با مساعدت و همکاری پزشک به آسایشگاه کهریزک و در شرایط مطلوب منتقل شده است».
او ادامه داد: «چندین بار هم از سوی سازمان سینمایی و همکاران بنده در موزه سینما برای حمایت از این هنرمند عزیز اقداماتی صورت گرفته و عیادت از ایشان از اولین برنامه‌های دیداری بنده در مدت حضورم در سازمان سینمایی بوده است. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم مدیرعامل صندوق اعتباری هنر را مأمور کردند از نزدیک و حضوری در جریان روند نگهداری و درمان و شرایط آقای رویگری قرار گیرند. با تعاملاتی که از طریق صندوق اعتباری هنر صورت گرفته و اقداماتی که از سوی سازمان سینمایی و صدا‌و‌سیما در حال انجام است، مشکلات این هنرمند به‌زودی مرتفع می‌شود. در کنار این هنرمند پیش‌کسوت و خانواده‌اش خواهیم بود».
رضا رویگری با صدا و تصویرش خاطرات بسیاری را در ذهنمان ثبت کرده و بی‌توجهی به او در این روزهای سخت زندگی‌اش، بیش از همیشه خاطر بسیاری را آزرده می‌کند؛ البته در کمک و همراهی پرستاران و مراقبان کهریزک هیچ حرف و سخنی نیست.
