اعتصاب کامیونداران تأمین نهادههای مورد نیاز مرغداران را با مشکل مواجه کرد
ورود نیروهای مسلح به تأمین نهادههای تولید مرغ
لیلا مرگن
دان به مرغداریها نرسیده است. بعضی مرغداریها، مرغهای خود را پیش از موعد به دلیل کمبود دان به کشتارگاه میرسانند و بهاینترتیب صنعتی که چندی است بهشدت زیانده شده، زیانهای انباشته بیشتری را متحمل میشود. فعالان صنعت مرغداری میگویند که دان به حد کافی به کشور وارد شده است؛ اما اعتصاب 21روزه کامیونداران سبب شده که این نهادهها به محل مصرف منتقل نشود. اندک کامیوندارانی که فعال هستند، با قیمتهای گزاف کار نقلوانتقال نهاده را انجام میدهند؛ بهنحویکه مرغداران سود یک دوره پرورشی خود را باید برای این کرایه اضافه صرف کنند. اگرچه مرغداران از 21 روز قبل چنین مسائلی را پیشبینی میکردند و به مسئولان وزارت جهاد کشاورزی راهکارها را گوشزد کرده بودند؛ اما دولت تدبیری برای این روزهای صنعت مرغداری نداشته است. جدیدترین اقدام وزارت جهاد کشاورزی ارسال نامه به فرمانده نیروهای مسلح برای استفاده از زیرساختهای این نیروها به منظور انتقال نهاده به سراسر کشور بوده است. 19 مهر هم سرلشکر باقری به نیروهای مسلح دستور میدهد که در نقلوانتقال این نهادهها با وزارت جهاد کشاورزی همکاری کنند. با توجه به مشکلات ایجادشده،
مرغداران پیشبینی میکنند این صنعت سال سختی را پشت سر بگذارد و قیمت مرغ و تخممرغ روندی تصاعدی به خود بگیرد.
کمبود نهادههای صنعت طیور صدای مرغداران را درآورده است. ناصر نبیپور، عضو هیئتمدیره اتحادیه میهن، در گفتوگو با «شرق» اعلام میکند: واقعیت این است که کمبود دان نداریم. نهادهها در بندر زیاد است. اعتصاب رانندهها باعث شده است که ذرت و سویا به دست مرغداران نرسد.
به گفته او درحالحاضر مرغدار چیزی ندارد که به مرغ بدهد و آنها برای تأمین نیازهای دوره پرورشی خود، ناگزیرند از سایر مرغداریها دان قرض کنند. همان اندک نهاده موجود در بازار هم از بنادر شمال در بین مرغداریها توزیع شده است.
استفادهنکردن از سیستم ریلی
نبیپور عنوان میکند: دولت باید قبل از این جریانات، به تأمین نهاده مرغداران فکر میکرد. خیلی راحت میتوانست دان را از طریق سیستم ریلی منتقل کند. ما 25 یا 26 روز قبل گفتیم که میتوان نهادهها را با استفاده از ناوگان حملونقلی نیروهای نظامی شامل ارتش و سپاه منتقل کرد؛ اما کسی گوش نداد.
آنطور که او میگوید: 14 مهر معاون وزیر نامهای برای تأمین نهادهها مینویسد و سرلشکر باقری روز پنجشنبه به نیروهای مسلح دستور میدهد که برای حمل دان با وزارت جهاد کشاورزی همکاری کنند؛ اما هنوز نمیدانیم با کمک این نیروها دان به سایر مناطق منتقل شده است یا خیر.
به گفته عضو هیئتمدیره اتحادیه میهن اگر به یک واحد مرغ تخمگذار به مدت پنج روز دان نرسد، تولید تخممرغ به صفر خواهد رسید. او اضافه میکند: چند روز پیش یک واحد مرغ گوشتی، مرغهای خود را با وزن 800 گرم راهی کشتارگاه کرد (وزن استاندارد مرغ کشتار 2.5 کیلوگرم است) که این مسئله زیان زیادی برای مرغداران به همراه دارد.
نبیپور میگوید: درحالحاضر واحدهای مرغ تخمگذار ناگزیر شدهاند مرغهای خود را به دلیل نبودن دان «تو لک» ببرند. بهاینترتیب مرغداران زیان زیادی را متحمل خواهند شد.
او که از میزان کاهش تولید مرغ و تخممرغ اطلاعی ندارد، افزایش قیمت نهادههای دامی را هم غیرمنطقی میداند.
عضو هیئتمدیره اتحادیه مرغداران میهن بیان میکند: شرکت پشتیبانی به یک واحد 300 هزارتایی پنج تُن سهمیه دان میدهد که نیاز چند روزش هم نیست. بههمیندلیل مرغداران ناگزیرند دانهای با کیفیت پایین را گران بخرند. ذرت اوکراینی که کیفیت ندارد بین هزارو 300 تا هزارو 400 تومان قیمت دارد؛ درحالیکه قیمت واقعی آن هزار تومان است. سویا هم به قیمت سه هزار تومان خرید و فروش میشود؛ اما قیمت واقعی آن دوهزارو 400 تومان است.
به گفته او مرغداران با وجود آنکه پول نهادهها را پرداخت کردهاند، نتوانستهاند غذای مورد نیاز واحدهای تولیدی خود را دریافت کنند؛ درحالیکه دولت میتوانست با سیستم ریلی این نهادهها را حمل کند و در اختیار مصرفکننده قرار دهد.
سیستم ریلی پاسخگوی نیازها نیست
اگرچه عضو هیئتمدیره اتحادیه میهن استفاده از سیستم ریلی را راه مناسب برای انتقال نهاده معرفی میکند، اما حبیب خیری، کارشناس صنعت مرغداری، در گفتوگو با «شرق» عنوان میکند: سیستم ریلی پاسخگوی نیاز مرغداریها نیست. درحالحاضر یکی از واحدهای تولید ماکارونی سیلوی خود را در اختیار دولت قرار داده است و نهادهها با سیستم ریلی حمل شده و در این سیلوها ذخیره و به نقاط مختلف حمل میشود، اما سیستم ریلی پاسخگوی نیاز مرغداریها نیست.
او اضافه میکند: قبل از اعتصاب، کرایه تریلی از بندرعباس تا تهران بین دو تا سه میلیون تومان بود، اما درحالحاضر کامیونداران صحبت از کرایه هشت میلیون تومانی میکنند. خیری میگوید: نهتنها مرغداران بلکه همه صنوف بهدلیل سرمایهگذاری هنگفتی که کردهاند، به این قیمتها تن میدهند، زیرا نمیخواهند بهخاطر چند میلیون بالا و پایین تولیدشان متوقف شود.
او اضافه میکند: اگر کامیونداران با قیمتهای دو تا سه برابری کار کنند و این روند ادامه یابد، مرغداران متضرر میشوند، زیرا یک مرغداری 10 هزارتایی در هر دوره تولید، به پنج کامیون محموله شامل چهار ماشین 15 تنی نهاده و یک ماشین حمل جوجه یکروزه نیاز دارد؛ اگر هرکدام از کامیونها دو میلیون تا سه میلیون به کرایه حمل خود اضافه کنند، هر مرغدار در هر دوره 15 میلیون تومان هزینه اضافه باید پرداخت کند. این در حالی است که یک مرغداری 10 هزارتایی، در شرایط عادی بین 10 تا 15 میلیون تومان سود میکند. یعنی مرغدار باید تمام سودش را صرف کرایه کند. به گفته خیری در آینده اگر قیمت کرایه حمل پایین نیاید، یا مرغداران ناگزیرند قیمت محصول خود را افزایش دهند یا اینکه صنعت مرغداری مثل همیشه که متحمل ضرر میشد، همچنان این زیانها را متقبل شود.
سال پرمخاطره برای مرغداری
ضررهای ناشی از تأخیر در رسیدن نهاده به مرغداریها صرفا به اضافه کرایه حمل خلاصه نمیشود. به گفته این کارشناس صنعت طیور، اگر غذا بهموقع به مرغ نرسد، برخی نیازهای این پرنده تأمین نمیشود و پرنده شروع به لاغرشدن میکند. اگر کمبود مواد غذایی تشدید شود و به کمبود شدید برسیم، مرغهای قویتر، مرغهای ضعیفتر را میخورند.
او اضافه میکند: در برخی مرغداریها متأسفانه به این مرحله رسیدهایم؛ اما برخی مرغداریها که اعتصاب کامیونداران به انتهای دوره پرورش آنها منتهی بوده است، مرغها را با وزن سبکتر راهی کشتارگاه کردهاند که این عمل هم زیان اقتصادی مرغداران را رقم میزند.
خیری کمبود مواد غذایی برای مرغداریها را دارای تبعات بعدی توصیف میکند. به اعتقاد او وقتی که مرغ کم غذا دریافت میکند، سیستم ایمنی بدن پرنده ضعیف میشود و عوامل باکتریایی یا ویروسی به بدنش هجوم میبرند. در نتیجه پرنده به مخزن انتقال ویروس و باکتری تبدیل میشود. ازآنجاکه مدفوع این پرندگان در مزارع استفاده میشود و ویروس آنفلوانزای فوق حاد هم تا سه ماه زنده میماند، اگر این ویروس در محیط حضور داشته باشد و توسط مدفوع پرندگان جابهجا شود، کشور تا مدتها درگیر تبعات ناشی از استفاده از مدفوع پرندگان ضعیفشده در مزارع خواهد بود و سازمان دامپزشکی باید تلاش کند که ببیند منشأ آلودگیها به ویروس آنفلوانزا از کجا بوده است. او ادامه میدهد: در شرایطی که مرغداریها از یکدیگر دان قرض میگیرند، مسائل قرنطینهای فراموش میشود. اصولا مرغداران غذای یک سال را خریداری میکنند که مسائل قرنطینهای را لحاظ کنند اما درحالحاضر این احتیاطها با قرض گرفتن دان اعمال نمیشود و این مسئله برای آینده مرغداریها بهخصوص مرغ تخمگذار بسیار مهم است.
او تأکید میکند: اگر روند همینگونه ادامه یابد و اعتصابات به این شکل تداوم داشته باشد، احتمال دارد در آینده یا از نظر بیماری دچار مشکلات شویم یا اینکه سطح تولید خیلی پایین بیاید و قیمت مرغ و تخممرغ بالا برود.
دان به مرغداریها نرسیده است. بعضی مرغداریها، مرغهای خود را پیش از موعد به دلیل کمبود دان به کشتارگاه میرسانند و بهاینترتیب صنعتی که چندی است بهشدت زیانده شده، زیانهای انباشته بیشتری را متحمل میشود. فعالان صنعت مرغداری میگویند که دان به حد کافی به کشور وارد شده است؛ اما اعتصاب 21روزه کامیونداران سبب شده که این نهادهها به محل مصرف منتقل نشود. اندک کامیوندارانی که فعال هستند، با قیمتهای گزاف کار نقلوانتقال نهاده را انجام میدهند؛ بهنحویکه مرغداران سود یک دوره پرورشی خود را باید برای این کرایه اضافه صرف کنند. اگرچه مرغداران از 21 روز قبل چنین مسائلی را پیشبینی میکردند و به مسئولان وزارت جهاد کشاورزی راهکارها را گوشزد کرده بودند؛ اما دولت تدبیری برای این روزهای صنعت مرغداری نداشته است. جدیدترین اقدام وزارت جهاد کشاورزی ارسال نامه به فرمانده نیروهای مسلح برای استفاده از زیرساختهای این نیروها به منظور انتقال نهاده به سراسر کشور بوده است. 19 مهر هم سرلشکر باقری به نیروهای مسلح دستور میدهد که در نقلوانتقال این نهادهها با وزارت جهاد کشاورزی همکاری کنند. با توجه به مشکلات ایجادشده،
مرغداران پیشبینی میکنند این صنعت سال سختی را پشت سر بگذارد و قیمت مرغ و تخممرغ روندی تصاعدی به خود بگیرد.
کمبود نهادههای صنعت طیور صدای مرغداران را درآورده است. ناصر نبیپور، عضو هیئتمدیره اتحادیه میهن، در گفتوگو با «شرق» اعلام میکند: واقعیت این است که کمبود دان نداریم. نهادهها در بندر زیاد است. اعتصاب رانندهها باعث شده است که ذرت و سویا به دست مرغداران نرسد.
به گفته او درحالحاضر مرغدار چیزی ندارد که به مرغ بدهد و آنها برای تأمین نیازهای دوره پرورشی خود، ناگزیرند از سایر مرغداریها دان قرض کنند. همان اندک نهاده موجود در بازار هم از بنادر شمال در بین مرغداریها توزیع شده است.
استفادهنکردن از سیستم ریلی
نبیپور عنوان میکند: دولت باید قبل از این جریانات، به تأمین نهاده مرغداران فکر میکرد. خیلی راحت میتوانست دان را از طریق سیستم ریلی منتقل کند. ما 25 یا 26 روز قبل گفتیم که میتوان نهادهها را با استفاده از ناوگان حملونقلی نیروهای نظامی شامل ارتش و سپاه منتقل کرد؛ اما کسی گوش نداد.
آنطور که او میگوید: 14 مهر معاون وزیر نامهای برای تأمین نهادهها مینویسد و سرلشکر باقری روز پنجشنبه به نیروهای مسلح دستور میدهد که برای حمل دان با وزارت جهاد کشاورزی همکاری کنند؛ اما هنوز نمیدانیم با کمک این نیروها دان به سایر مناطق منتقل شده است یا خیر.
به گفته عضو هیئتمدیره اتحادیه میهن اگر به یک واحد مرغ تخمگذار به مدت پنج روز دان نرسد، تولید تخممرغ به صفر خواهد رسید. او اضافه میکند: چند روز پیش یک واحد مرغ گوشتی، مرغهای خود را با وزن 800 گرم راهی کشتارگاه کرد (وزن استاندارد مرغ کشتار 2.5 کیلوگرم است) که این مسئله زیان زیادی برای مرغداران به همراه دارد.
نبیپور میگوید: درحالحاضر واحدهای مرغ تخمگذار ناگزیر شدهاند مرغهای خود را به دلیل نبودن دان «تو لک» ببرند. بهاینترتیب مرغداران زیان زیادی را متحمل خواهند شد.
او که از میزان کاهش تولید مرغ و تخممرغ اطلاعی ندارد، افزایش قیمت نهادههای دامی را هم غیرمنطقی میداند.
عضو هیئتمدیره اتحادیه مرغداران میهن بیان میکند: شرکت پشتیبانی به یک واحد 300 هزارتایی پنج تُن سهمیه دان میدهد که نیاز چند روزش هم نیست. بههمیندلیل مرغداران ناگزیرند دانهای با کیفیت پایین را گران بخرند. ذرت اوکراینی که کیفیت ندارد بین هزارو 300 تا هزارو 400 تومان قیمت دارد؛ درحالیکه قیمت واقعی آن هزار تومان است. سویا هم به قیمت سه هزار تومان خرید و فروش میشود؛ اما قیمت واقعی آن دوهزارو 400 تومان است.
به گفته او مرغداران با وجود آنکه پول نهادهها را پرداخت کردهاند، نتوانستهاند غذای مورد نیاز واحدهای تولیدی خود را دریافت کنند؛ درحالیکه دولت میتوانست با سیستم ریلی این نهادهها را حمل کند و در اختیار مصرفکننده قرار دهد.
سیستم ریلی پاسخگوی نیازها نیست
اگرچه عضو هیئتمدیره اتحادیه میهن استفاده از سیستم ریلی را راه مناسب برای انتقال نهاده معرفی میکند، اما حبیب خیری، کارشناس صنعت مرغداری، در گفتوگو با «شرق» عنوان میکند: سیستم ریلی پاسخگوی نیاز مرغداریها نیست. درحالحاضر یکی از واحدهای تولید ماکارونی سیلوی خود را در اختیار دولت قرار داده است و نهادهها با سیستم ریلی حمل شده و در این سیلوها ذخیره و به نقاط مختلف حمل میشود، اما سیستم ریلی پاسخگوی نیاز مرغداریها نیست.
او اضافه میکند: قبل از اعتصاب، کرایه تریلی از بندرعباس تا تهران بین دو تا سه میلیون تومان بود، اما درحالحاضر کامیونداران صحبت از کرایه هشت میلیون تومانی میکنند. خیری میگوید: نهتنها مرغداران بلکه همه صنوف بهدلیل سرمایهگذاری هنگفتی که کردهاند، به این قیمتها تن میدهند، زیرا نمیخواهند بهخاطر چند میلیون بالا و پایین تولیدشان متوقف شود.
او اضافه میکند: اگر کامیونداران با قیمتهای دو تا سه برابری کار کنند و این روند ادامه یابد، مرغداران متضرر میشوند، زیرا یک مرغداری 10 هزارتایی در هر دوره تولید، به پنج کامیون محموله شامل چهار ماشین 15 تنی نهاده و یک ماشین حمل جوجه یکروزه نیاز دارد؛ اگر هرکدام از کامیونها دو میلیون تا سه میلیون به کرایه حمل خود اضافه کنند، هر مرغدار در هر دوره 15 میلیون تومان هزینه اضافه باید پرداخت کند. این در حالی است که یک مرغداری 10 هزارتایی، در شرایط عادی بین 10 تا 15 میلیون تومان سود میکند. یعنی مرغدار باید تمام سودش را صرف کرایه کند. به گفته خیری در آینده اگر قیمت کرایه حمل پایین نیاید، یا مرغداران ناگزیرند قیمت محصول خود را افزایش دهند یا اینکه صنعت مرغداری مثل همیشه که متحمل ضرر میشد، همچنان این زیانها را متقبل شود.
سال پرمخاطره برای مرغداری
ضررهای ناشی از تأخیر در رسیدن نهاده به مرغداریها صرفا به اضافه کرایه حمل خلاصه نمیشود. به گفته این کارشناس صنعت طیور، اگر غذا بهموقع به مرغ نرسد، برخی نیازهای این پرنده تأمین نمیشود و پرنده شروع به لاغرشدن میکند. اگر کمبود مواد غذایی تشدید شود و به کمبود شدید برسیم، مرغهای قویتر، مرغهای ضعیفتر را میخورند.
او اضافه میکند: در برخی مرغداریها متأسفانه به این مرحله رسیدهایم؛ اما برخی مرغداریها که اعتصاب کامیونداران به انتهای دوره پرورش آنها منتهی بوده است، مرغها را با وزن سبکتر راهی کشتارگاه کردهاند که این عمل هم زیان اقتصادی مرغداران را رقم میزند.
خیری کمبود مواد غذایی برای مرغداریها را دارای تبعات بعدی توصیف میکند. به اعتقاد او وقتی که مرغ کم غذا دریافت میکند، سیستم ایمنی بدن پرنده ضعیف میشود و عوامل باکتریایی یا ویروسی به بدنش هجوم میبرند. در نتیجه پرنده به مخزن انتقال ویروس و باکتری تبدیل میشود. ازآنجاکه مدفوع این پرندگان در مزارع استفاده میشود و ویروس آنفلوانزای فوق حاد هم تا سه ماه زنده میماند، اگر این ویروس در محیط حضور داشته باشد و توسط مدفوع پرندگان جابهجا شود، کشور تا مدتها درگیر تبعات ناشی از استفاده از مدفوع پرندگان ضعیفشده در مزارع خواهد بود و سازمان دامپزشکی باید تلاش کند که ببیند منشأ آلودگیها به ویروس آنفلوانزا از کجا بوده است. او ادامه میدهد: در شرایطی که مرغداریها از یکدیگر دان قرض میگیرند، مسائل قرنطینهای فراموش میشود. اصولا مرغداران غذای یک سال را خریداری میکنند که مسائل قرنطینهای را لحاظ کنند اما درحالحاضر این احتیاطها با قرض گرفتن دان اعمال نمیشود و این مسئله برای آینده مرغداریها بهخصوص مرغ تخمگذار بسیار مهم است.
او تأکید میکند: اگر روند همینگونه ادامه یابد و اعتصابات به این شکل تداوم داشته باشد، احتمال دارد در آینده یا از نظر بیماری دچار مشکلات شویم یا اینکه سطح تولید خیلی پایین بیاید و قیمت مرغ و تخممرغ بالا برود.