وقتی والرین می‌تواند روایت امنیت را تغییر دهد
روز جمعه یک اثر هنری به نام والرین که بازتابی از صحنه تاریخی زانوزدن امپراتور روم در برابر ایران بود، در میدان انقلاب اسلامی رونمایی شد؛ واقعه‌ای که نماد ایستادگی و عظمت ملت ایران در برابر سلطه‌گران در طول تاریخ به شمار می‌رود.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
علیرضا نامی - کارشناس رسانه
روز جمعه یک اثر هنری به نام والرین که بازتابی از صحنه تاریخی زانوزدن امپراتور روم در برابر ایران بود، در میدان انقلاب اسلامی رونمایی شد؛ واقعه‌ای که نماد ایستادگی و عظمت ملت ایران در برابر سلطه‌گران در طول تاریخ به شمار می‌رود.
رونمایی از مجسمه والرین و زانوزدن در برابر پادشاه ایران ابعاد مختلفی برای پرداختن و تبیین دارد که هر شخصی از منظر هنری، اجتماعی، فرهنگی، تاریخی و سیاسی و... می‌تواند وجه مثبت و منفی این اقدام را بررسی کرده و در قالب نقد و تعریف و گلایه به آن بپردازد. اما وجه دیگر این مسئله می‌تواند بُعد دفاعی و امنیتی آن باشد که به زعم نگارنده قابل تأمل است. تاریخ ایران آبستن رویدادها و مملو از تقابل ایران و قدرت‌های مختلف بوده که در برهه‌ای شکست و در برهه‌ای پیروزی را برای ایران به همراه داشته است؛ این نبردها گاهی ایران را کوچک و گاهی قلمرو سرزمینی ما را وسعت داده است. به‌عنوان نمونه، در سلسله صفویان که شاه اسماعیل اول با جنگ‌های متعدد ایران را به قدرت رساند، در زمان شاه سلطان‌حسین، آخرین پادشاه صفوی، این کشور هفت سال به اشغال افغان‌ها درآمد و مجددا ایران در زمان حکومت افشار و به وسیله نادرشاه به اوج قدرت رسید و قلمرو سرزمینی ایران از شرق و غرب توسعه یافت به‌طوری که فقط از سمت شرق، هند در سیطره حکومت افشاریه درآمد؛ در تمامی این ادوار چیزی که از این خطه برای دنیا ثابت مانده، هویتی به نام ایران بوده است. ایران به معنای ایران؛ نه ایرانِ صفویه و نه ایران افشاریه و زندیه و قاجار و پهلوی، بلکه ایرانی بماهو ایران.
با تأمل در تاریخ دفاع این سرزمین از هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان تا صفویه، زندیه و افشاریه، این‌طور می‌توان نتیجه گرفت که سرمایه‌های انسانی در قالب قوای نظامی و نیروهای مسلح رکن اصلی حفاظت و صیانت از وطن را عهده‌دار بودند. به عبارتی وجه مشترک دفاعی تمام این دوره‌های تاریخی، نیروهای مسلح و قوای نظامی بودند که ضامن بقای سرزمین ایران در برابر دشمنان و بیگانگان بودند.
به بیان دیگر، از هخامنشیان تا امروز، این هویت مشترک به واسطه نیروهای مسلح، یعنی همان سرمایه‌های انسانی‌ای که در قالب سپاه، ارتش، دژبانان و مرزبانان از این خاک دفاع کرده‌اند، تداوم یافته است.
صرف نظر از پیشینه تاریخ دفاع ایران در گذشته و اشاره به تاریخ انقلاب و تشکیل سپاه پاسداران بعد از انقلاب اسلامی، بارها و بارها ثابت شده است ارتش و سپاه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کنار یکدیگر ستون‌های اصلی امنیت ملی را بنا نهادند.
در کشور ما و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، «سپاه» به‌عنوان پاسدار آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب در بُعد دفاعی و نظامی در کنار ارتش عهده‌دار دفاع از میهن‌مان شد تا بنیه و قدرت بازدارندگی ایران مسیر پیشرفت خود را با شتاب بیشتری طی کند. نمونه‌های متعدد همکاری ارتش و سپاه از دوران دفاع مقدس تا حضور در محور مقاومت و اجرای مأموریت‌ها و رزمایش‌های مشترک گواه این موضوع بوده است. پایه این همکاری‌ها اگرچه در عملیات‌هایی مانند بیت‌المقدس، والفجر ۸، مرصاد، طریق القدس و فتح‌‌المبین شکل گرفت، اما بعد از جنگ و در اجرای رزمایش‌های مشترک مانند ذوالفقار، پیامبر اعظم، مدافعان آسمان ولایت تثبیت و به اوج رسید.
در سال‌های به دور از جنگ نیز این همکاری‌ها در قالب مبارزه با گروهک‌های تروریستی چه در داخل و چه در خارج از مرز ادامه داشت و حتی بحران‌های ناشی از بلایای طبیعی در کشور نیز صحنه همکاری ارتش و سپاه در قالب کمک‌های مردمی بود.
اما بعد از جنگ ناگهانی ۱۲روزه علیه کشورمان، سطح همکاری ارتش و سپاه با پشتیبانی وزارت دفاع بلوغ خود را به نمایش گذاشت و نمونه کاملی از یکپارچگی فرماندهی دفاعی کشور به منصه ظهور رسید.
صرف نظر از ابعاد دشمنی دشمنان علیه جمهوری اسلامی ایران در عرصه‌های فرهنگی-اجتماعی مانند عفاف و حجاب یا اقتصادی مثل تحریم یا سیاسی مانند تلاش برای انزوای ایران در عرصه بین‌الملل، می‌توان گفت در سال‌های اخیر اپوزیسیون و دشمنان بیرونی در چند جبهه تلاش کرده‌اند بین تشکیلات نظامی ایران، خاصه ارتش و سپاه، شکاف و انشقاق ایجاد کنند و به‌نوعی ارتش را برای مردم و سپاه را علیه مردم جلوه دهند تا با این دو‌قطبی‌سازی، پایه‌های اعتماد مردم و همچنین امنیت کشور را سست کنند که البته این توطئه‌ها تاکنون با موضع‌گیری‌های به‌موقع فرماندهان ارتش و سپاه خنثی و بی‌اثر شده است.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
