برندگان جایزه نوبل پزشکی معرفی شدند
کمیته نوبل، جایزه نوبل پزشکی امسال را به «مری برانکو»، «فرد رامسدل» و «شیمون ساکاگوچی» اهدا کرد. «مری ای برانکو» متولد سال 1961 است و در مؤسسه زیستشناسی سامانهها واقع در شهر سیاتل ایالت واشنگتن آمریکا فعالیت میکند.


به گزارش گروه رسانهای شرق،
کمیته نوبل، جایزه نوبل پزشکی امسال را به «مری برانکو»، «فرد رامسدل» و «شیمون ساکاگوچی» اهدا کرد. «مری ای برانکو» متولد سال 1961 است و در مؤسسه زیستشناسی سامانهها واقع در شهر سیاتل ایالت واشنگتن آمریکا فعالیت میکند. «فردریک جی رامسدل» متولد چهارم دسامبر ۱۹۶۰ در شهر المهرست ایالت ایلینوی آمریکاست و در شرکت زیستفناوری «سونوما بیوتراپیکس» واقع در شهر سانفرانسیسکو ایالت کالیفرنیا آمریکا مشغول به کار است. همچنین «شیمون ساکاگوچی» متولد ۱۹ ژانویه ۱۹۵۱ در شهر ناگاهاما ژاپن است و اکنون در دانشگاه اوزاکا تدریس میکند.
این سه نفر برای اکتشافات در مورد «ایمنی تحمل محیطی» جایزه نوبل را دریافت کردند. سیستم ایمنی قوی بدن باید تنظیم شود، در غیر این صورت ممکن است به اندامهای خودمان حمله کند. «مری برانکو»، «فرد رامسدل» و «شیمون ساکاگوچی» به خاطر اکتشافات پیشگامانهشان درباره تحمل ایمنی محیطی که مانع از آسیبرساندن سیستم ایمنی به بدن میشود، جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی ۲۰۲۵ را دریافت کردند. سیستم ایمنی بدن هر روز از ما در برابر هزاران میکروب گوناگون که سعی در حمله به بدن دارند، محافظت میکند. همه این میکروبها ظاهر متفاوتی دارند و بسیاری از آنها بهعنوان نوعی استتار، شباهتهایی با سلولهای انسان پیدا کردهاند. بنابراین، سیستم ایمنی چگونه تعیین میکند که به چه چیزی باید حمله کند و از چه چیزی باید دفاع کند؟ برانکو، رامسدل و ساکاگوچی در اکتشافات بنیادی خود، نگهبانان سیستم ایمنی یعنی سلولهای T تنظیمی را شناسایی کردند که از حمله سلولهای ایمنی به بدن خودمان جلوگیری میکنند. رئیس کمیته نوبل گفت: «اکتشافات آنها برای درک ما از نحوه عملکرد سیستم ایمنی و اینکه چرا همه ما به بیماریهای خودایمنی جدی مبتلا نمیشویم، تعیینکننده بودهاند».
ساکاگوچی در سال ۱۹۹۵ اولین کشف کلیدی را انجام داد. ساکاگوچی نشان داد که سیستم ایمنی پیچیدهتر است و گروهی از سلولهای ایمنی را که قبلا ناشناخته بودند، کشف کرد که از بدن در برابر بیماریهای خودایمنی محافظت میکنند.
برانکو و رامسدل در سال ۲۰۰۱ به کشف کلیدی دیگری دست یافتند. آنها توضیحی را برای این پرسش ارائه دادند که چرا یک گونه خاص از موش بهطور خاص در برابر بیماریهای خودایمنی آسیبپذیر است. آنها کشف کرده بودند این موشها به جهشی در یک ژن دچار هستند که آن را «Foxp3» نامیدند. همچنین، آنها نشان دادند که جهش در معادل انسانی این ژن به بروز یک بیماری خودایمنی جدی به نام «IPEX» منجر میشود. دو سال پس از آن، ساکاگوچی توانست این اکتشافات را به هم مرتبط کند. او ثابت کرد که ژن Foxp3 رشد سلولهایی را که در سال ۱۹۹۵ شناسایی کرده بود، کنترل میکند. این سلولها که اکنون بهعنوان سلولهای T تنظیمی شناخته میشوند، سایر سلولهای ایمنی را رصد کرده و تضمین میکنند که سیستم ایمنی ما بافتهای خودمان را تحمل کند. اکتشافات این برندگان زمینه تحمل محیطی را آغاز کرد و به توسعه درمانهای پزشکی برای سرطان و بیماریهای خودایمنی انجامید. همچنین، این امر ممکن است به پیوند موفقتر اعضای بدن کمک کند. چندین مورد از این درمانها اکنون تحت آزمایشهای بالینی قرار دارند.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.