بوسه‌ای بر پائولو فریره
این روزها هشتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در حال برگزاری است. فاجعه نسل‌کشی مردم غزه توسط رژیم صهیونیستی بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. به‌جز آمریکا، بیشتر کشورهای جهان از مردم غزه و فلسطین حمایت کرده و خواهان پایان جنگ و کمک به مردم قحطی‌زده غزه شده‌اند.
میثم طاهری: این روزها هشتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در حال برگزاری است. فاجعه نسل‌کشی مردم غزه توسط رژیم صهیونیستی بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. به‌جز آمریکا، بیشتر کشورهای جهان از مردم غزه و فلسطین حمایت کرده و خواهان پایان جنگ و کمک به مردم قحطی‌زده غزه شده‌اند. اما موضع‌گیری و سخنان نماینده دو کشور درخور توجه است؛ کلمبیا، کشوری که اغلب مسیحی کاتولیک‌اند ولی در آن آزادی مذهب وجود دارد و پاکستان، کشوری مسلمان که بیشتر مردم آن مانند غزه اهل سنت هستند. گوستاوو پترو، رئیس‌جمهور کلمبیای مسیحی، سخنرانی شدیدی علیه آمریکای ترامپ و صهیونیست‌ها کرد و گفت: «آمریکا خود را شریک نسل‌کشی می‌‌کند؛ زیرا این نسل‌کشی است و باید بارها و بارها فریاد زده شود». ولی شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان مسلمان، از ترامپ تمجید کرد و او را مردی خواستار صلح و از طرف پاکستان، ترامپ را نامزد جایزه صلح دانست.
گر مسلمانی از این است که حافظ دارد
آه اگر از پی امروز بود فردایی
اتفاقی که شاید در چنین نشستی بی‌سابقه بود و توجه جهان را به خود جلب کرد، بوسیدن پیشانی رئیس‌جمهور کلمبیا توسط لوئیس داسیلوا، رئیس‌جمهور برزیل بود.
داسیلوا نیز صهیونیست‌ها را در سخنانش محکوم کرده بود: «هیچ موضوعی نسل‌کشی در غزه را توجیه نمی‌کند». اما سخنان گوستاو پترو کلمبیایی علیه امپریالیسم آمریکا و صهیونیست‌ها چنان آتشین و کوبنده بود که داسیلوای برزیلی از جا برخاست و به عنوان تشکر، پیشانی همتای کلمبیایی خود را بوسید. نگارنده بر این باور است در حقیقت این بوسه بر پیشانی پائولو فریره، فیلسوف بزرگ برزیلی و خالق کتاب تأثیرگذار «آموزش ستم‌دیدگان» بود. امروز عصر سلطه امپریالیسم سر آمده است، اما فریره در دوران حاکمیت امپریالیسم آمریکا و حمایتش از دیکتاتورهای آمریکای لاتین، به خاطر افکار و اندیشه‌های مترقی‌اش و حمایت از ستم‌دیدگان جامعه، از سوی نظامیان حاکم بر برزیل به مدت 15 سال از وطنش تبعید شد. او بعدها کتاب آموزش و تمرین آزادی را نیز نوشت و اگرچه امروز در بین ما نیست ولی می‌توان گفت گوشه‌ای از نتیجه تلاش‌ها، مبارزه‌ها و آثارش در عمل شجاعانه رئیس‌جمهور برزیل تجلی یافت. بنابراین، بوسه داسیلوا بر پیشانی رئیس‌جمهور کلمبیا، در‌واقع بوسه‌ای بر پیشانی پائولو فریره بود نه گوستاوو پترو.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
