بازدارندگی در مقابل اسرائیل؟!

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

حمید روشنائی -  کارشناس روابط بین‌الملل

‌بعد از جنگ 12روزه با رژیم صهیونیستی، اکنون مبنای بسیاری از شایعات و اخبار احتمال حمله مجدد اسرائیل به کشورمان است. دلایل بسیاری برای حمله یا عدم حمله این رژیم به ایران بیان می‌شود و همین پیش‌بینی‌ها را سخت و پیچیده می‌کند. درباره ماهیت اسرائیل چند واقعیت وجود دارد:

1- ماهیت و حیات اسرائیل به جنگ وابسته است. این رژیم از ابتدای شکل‌گیری تاکنون براساس جنگ و جنایت استوار بوده و اکنون نیز، دولت و شخص نتانیاهو وابسته به همین شکل رفتار است. در صورت پایان جنگ‌ها، اولا دولت ائتلافی حزب لیکود در این کشور سقوط خواهد کرد، ثانیا محاکمه شخص نتانیاهو ادامه یافته و احتمال زندانی‌شدن او بسیار زیاد است.

2- هیچ‌گونه محدودیت و مانعی برای جنگ اسرائیل با همسایگان و ایران وجود ندارد. حقوق و قوانین بین‌الملل که می‌تواند برای بسیاری از کشورهای جهان محدودیت‌زا باشد، برای اسرائیل هیچ ممانعتی ایجاد نمی‌کند و این کشور می‌تواند در آن واحد که صلح می‌کند، به جنگ بپردازد و حین آتش‌بس، طرف مقابلش را مورد حمله قرار داده و جنایت کند.

3- هژمونی قدرت‌های بزرگ که غالبا به‌عنوان اهرم و بازوی نظام بین‌الملل است، همیشه حامی رژیم صهیونیستی بوده و در تمام نظام‌ها چه دوقطبی و چه تک‌قطبی و چندقطبی، تنها دولتی که ممانعتی برای حمله به همسایه‌ها و سایر کشورها نداشته، اسرائیل بوده است.

4- رژیم صهیونیستی، معیار و چارچوب مالی و اقتصادی و محدودیت منابع مانند سایر کشورها ندارد زیرا مورد حمایت قدرت‌های اقتصادی و نهادهای مالی جهانی بوده و به سرعت خلأ مالی و کسری بودجه آن را پر می‌کنند. اسرائیل بیشترین کمک‌های مالی بلاعوض را از آمریکا دریافت می‌کند و مورد حمایت بزرگ‌ترین نهاد ثروت در جهان (اپک) است. این قدرت‌ها خود تضمین‌کننده پشتوانه مالی رژیم صهیونیستی هستند.

در چنین شرایطی، به نظر می‌رسد مانع اساسی برای حمله اسرائیل به ایران وجود ندارد اما دلایلی هست که باعث شد تل‌آویو به جنگ با ایران در 12 روز اکتفا و انتقام‌گیری را به آینده واگذار کند:

1- ضربه‌های شدیدی که از قدرت موشکی ایران تحمل کرد و توانست برای اولین بار شهرهای مهم این کشور به‌خصوص مرکز آن را با حملات پی‌درپی مواجه کند؛

2- به نتیجه نرسیدن اهداف اولیه و ثانویه اسرائیل در حمله به ایران مانند شورش مردمی علیه دولت جمهوری اسلامی ایران، عدم ترس و وحشت مردم از جنگ، مدیریت نظام در مقابله با حملات و...؛

3- ترس حامیان اسرائیل از برهم‌خوردن بازارهای جهانی به‌خصوص بازار نفت و افزایش قیمت سوخت و ایجاد تورم در کشورهای غربی؛

4- ترس از گسترش جنگ در منطقه و درگیرشدن کشورهای حاشیه خلیج فارس و فشار آنها به آمریکا؛

5- حمایت کشورهای مختلف از ایران و جواب‌ندادن قصد اسرائیل برای کشاندن شیخ‌نشینان عرب به سوی خود.

اکنون پس از گذشت حدود یک ماه از مدت آتش‌بس، در حالی که هر دو کشور در زیر سایه جنگ هستند و از سویی درگیربودن اسرائیل در مناطق مختلف مانند سوریه، لبنان و غزه، این سؤال بسیار مهم است که چه عواملی مانع از حمله مجدد خواهد شد؟ از نظر نگارنده اولین عامل قدرت ما در مقابل رژیم صهیونیستی، حضور مردم در صحنه و حفظ وحدت جامعه است. همان چیزی که موجب شد اسرائیل از ادامه حملات خود در زمان جنگ 12روزه منصرف شود. این شرایط فقط با درایت نظام باقی خواهد ماند و اگر مقامات کشور ما به مسائل گذشته مانند بحث‌های انحرافی محدودیت‌ها و... بازگردند و مردم را ناراضی کنند، سیگنال مهمی برای دشمن خواهد بود که به سرعت بازگردد.

دومین عامل حفظ ظاهر و انسجام نظام و دولت و عدم احساس تفرقه در آن است. هرگونه اتفاقی که نشان دهد نظام جمهوری اسلامی در داخل با مشکل مواجه است یا قدرت تصمیم‌گیری آن دچار ضعف شده است، مستمسک خوبی برای حمله به وجود خواهد آورد. سومین عامل بروز علائمی از ضعف نظامی و توان دفاعی ماست. مطمئنا دشمنان با تمام قدرت در حال رصد توانمندی نظامی ما هستند.

در گذشته اطلاع از ناتوانی ما در پوشش هوایی و اطلاعاتی ما آنها را ترغیب به حمله کرد و موجب ترور نخبگان و فرماندهان شد. بایستی به هر صورت این نقاط ضعف میدان را برطرف کرد و صلابت و قدرت نظامی را به رخ آنها کشید. چهارمین عامل بی‌نتیجه‌ماندن تلاش‌های دیپلماتیک ماست زیرا رژیم صهیونیستی به دنبال تحمیل این عقیده است که ایران به دنبال سلاح اتمی بوده و خطری برای کل منطقه است. پذیرش این موضوع که ایران ممکن است اتمی شود، نه‌تنها برای ما بازدارنده نیست بلکه بهانه‌ای برای حملات دیگران به‌خصوص آمریکا و اسرائیل خواهد بود. بازی خوب در نظام بین‌الملل می‌تواند پشتوانه درستی برای کشورمان باشد. در هر صورت، مقابله با حملات آینده اسرائیل یک وظیفه خطیر برای نظام است زیرا تجربه جنگ 12روزه نشان داد اگرچه ما در خیلی موارد از توان خوبی برخورداریم اما نقاط ضعفی داریم که دشمنان از آن اطلاع دارند.