نسیم پیله‌ور: فقط خودمان دلسوز ایران هستیم

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

افسون حضرتی: نسیم پیله‌ور اولین مربی آمادگی جسمانی ایران در فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیاست که نظارت بر بحث آمادگی جسمانی داوران را زیر نظر دارد. او مدتی قبل در مسابقات مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان فوتبال زنان آسیا که به میزبانی چین برگزار شد، به‌عنوان مدرس آمادگی جسمانی داوران حضور داشت. نسیم پیله‌ور در گفت‌وگو با «شرق» به نکات درخورتوجهی اشاره کرد که می‌تواند دیدگاه علاقه‌مندان به فوتبال درباره مبحث داوری را تغییر دهد.

 شما مربی و مدرس آمادگی جسمانی داوران هستید. این تصور همیشه وجود داشته که داوران خودشان به شکل فردی تمرین می‌کنند. درحالی‌که الان بحث آمادگی جسمانی داوران مطرح شده، چه مدت است که داوران ایرانی تحت نظر مدرسان آمادگی جسمانی فعالیت می‌کنند؟

از زمانی که تست آمادگی جسمانی برای داوران مطرح شده، مقوله مربیان و مدرسان آمادگی جسمانی هم در بخش داوری به وجود آمده. اما در کشور ما سال‌های سال در کلاس‌های فیفا دوستان عزیز شرکت می‌کردند ولی متأسفانه نتوانسته بودند واجد شرایط باشند، بنابراین ما هیچ نماینده‌ای در فیفا یا کنفدراسیون فوتبال آسیا نداشتیم. در سال 2022 من در کلاس‌هایی که فیفا گذاشته بود، شرکت کردم و به‌عنوان اولین فرد از ایران توانستم مدرس آمادگی جسمانی داوران آسیا شوم. خوشبختانه با بودن اینترنت و ایمیل تمرینات ویژه داوران از طریق فیفا برای آنها ارسال می‌شد که یک‌سری پیش‌تمرین و تمرینات استاندارد بود. ولی یادم هست سال‌های گذشته زمانی که من داور بودم، ما هیچ تمرینی نداشتیم و خودمان تمرین طراحی می‌کردیم، بدون اینکه با بدن ما سازگار باشد و متأسفانه تمرینات نادرستی انجام می‌دادیم که گاهی جواب می‌داد یا در مواردی جواب نمی‌گرفتیم. ولی الان با توجه به پیشرفت علم، کنفدراسیون فوتبال آسیا ملزم کرده که مربی آمادگی جسمانی در کنار داوران وجود داشته باشد و داوران تحت نظر ما تمرین می‌کنند.

چه تمریناتی انجام می‌دهند؟

چون تست‌های داوری استاندارد است، تمرینات را ما با توجه به تست‌هایی که باید بدهند، طراحی می‌کنیم که هم تست را پاس کنند و هم در زمین فوتبال با حداقل خستگی فعالیت کنند. اولویت ما این است که داور بدن آماده‌ای داشته باشد که در زمین بتواند سر صحنه‌ها به‌موقع حاضر شود. چون خستگی روی تصمیم‌گیری تأثیر می‌گذارد، باید بدن داور از نظر آمادگی جسمانی در حدی باشد که خستگی تأثیری روی قضاوت او نداشته باشد؛ بنابراین باید تمرینات را برای این موضوع طراحی کنیم و وقتی فردی آمادگی جسمانی خوبی داشته باشد، نیاز است که از نظر استقامتی، قدرتی و چابکی و عکس‌العمل‌های سرعتی هم در بالاترین سطح باشد. در ایران داوران مرد از نظر بدنی خیلی آماده هستند ولی متأسفانه در بخش زنان این آمادگی وجود ندارد.

دلیل تفاوت آمادگی جسمانی میان داوران مرد و زن چیست؟

مسابقات فوتبال زنان در داخل کشور پخش زنده ندارد، انگیزه‌ای برای داور نمی‌ماند که تلاش بیش از حد داشته باشد. حتی پول خوبی نمی‌گیرند که کمک کند تا بیشتر خودشان را تحت فشار تمرینات بگذارند. مسئله بعدی این است که فضای لازم برای تمرین ندارند. من خودم در پارک تمرین می‌کردم و اصلا شرایط مناسبی نبود. برای زنان این امکان وجود ندارد که به‌راحتی در پارک تمرین کنند. من تلاش کردم که پیستی برای داوران بین‌المللی کشورمان بگیرم تا تمرین کنند ولی ساعتی که در اختیار آنها گذاشته شد، سر کار بودند و مناسب نبود. داوران مرد این امکان را دارند که حتی شب تمرین کنند یا حتی در خیابان بدوند. ولی این امکان در اختیار زنان نیست. چون بیشتر تمرینات ما باید دوندگی باشد؛ وگرنه تمرینات قدرتی که در سالن و خانه هم می‌شود انجام داد. ولی با همه این سختی‌ها من افتخار می‌کنم که داوران زن بین‌المللی کشور در بخش فوتبال و فوتسال همیشه تست‌های‌شان را پاس کردند و در بالاترین سطح قرار داشتند. اما در بخش کشوری این ضعف وجود دارد و نمی‌توانیم بیش از اندازه به آنها فشار بیاوریم.

پوشش داوران زن محجبه، چه ایرانی‌ها چه داوران دیگر کشورهای مسلمان که حجاب دارند، روی عملکرد آنها تأثیرگذار است؟ مثلا تعرق بیشتری داشته باشند و نیاز باشد که برای دهیدراته‌نشدن بدن، آب بیشتری هنگام قضاوت بنوشند یا گرمایی که لباس تولید می‌کند، روی عملکرد قلب تأثیر بگذارد؟ تمرینات خاصی برای‌شان در نظر گرفته می‌شود؟

بله، حتما تأثیرگذار است. باید تمرینات متفاوت‌تری انجام دهند تا بدن‌شان را برای آن شرایط آماده کنند. تست‌های فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا در مالزی مقر ای‌اف‌سی گرفته می‌شود و همان‌طور که می‌دانید، مالزی به‌شدت گرم و شرجی است و متأسفانه پیش آمده که داوران محجبه از کشورهای دیگر هنگام تست‌ها به دلیل گرما و شرجی‌بودن هوا از حال رفتند. برای داوران خودمان مثلا در تهران اگر شرایط زمانی مناسب داشته باشند، با لباس کامل و پوشیده‌ای که قضاوت می‌کنند، در ساعات گرم تمرین می‌گذاریم‌ تا تقریبا با شرایط محیط خودشان را وفق دهند. مثلا یک سال ما بندرعباس تمرین کردیم که شرایط را شبیه‌سازی کنیم.

با توجه به اتفاقات اخیر و تجاوز رژیم صهیونیستی، فوتبال چندان دغدغه مردم نیست، شما چه پیام یا توصیه‌ای برای مردم دارید تا بتوانند از لحاظ روانی خودشان را حفظ کنند؟

خوشبختانه یکی، دو سالی هست که با تمرینات یوگا و مدیتیشن سعی می‌کنم سطح استرسی را که در زندگی هر کسی وجود دارد، کاهش بدهم. در دوران ریکاوری با داوران هم سعی می‌کنم به داوران از طریق خودشناسی و مدل‌های مختلف تنفسی، به آنها رسیدن به آرامش و ریکاوری را یاد بدهم. اما در شرایطی که الان هستیم، من به دعا واقعا معتقدم. از نظر علمی هم دعاکردن ثابت شده است. چه برای خودمان دعا کنیم، چه برای دیگران، قطعا به ما آرامش می‌دهد. یک‌سری مسائل تحت اختیار مردم عادی قرار ندارد، مثلا جنگ یا شرایطی که در دوران کرونا وجود داشت. در چنین شرایطی کاری که مردم می‌توانند انجام بدهند، این است که از خودشان و خانواده‌شان مراقبت کنند و کارهای پرخطر انجام ندهند. اگرچه خوشبختانه آتش‌بس شده، ولی خواهش می‌کنم برای هم دعا کنند. دعا کنیم که بتوانیم این روزها را پشت سر بگذاریم و دست به دست هم دهیم تا کشورمان را مجدد آباد کنیم. ما باید خودمان به خودمان رحم کنیم. هیچ‌کس دلش برای ما و ایران ما نمی‌سوزد.