سلام دنیا، ما اینجاییم!

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

میلاد شیراوند: ۲۸ خرداد ۱۴۰۴ است و ششمین روز از حمله اسرائیل به ایران. تصویری واضح از تهران و وضعیت ساکنان ۱۰ میلیون نفری آن دیده نمی‌شود. مشخص نیست در موج‌های خروج مردم از شهر، چه تعداد از ساکنان تهران را ترک کرده‌اند و چه تعداد هنوز در شهر حضور دارند.

العربیه با انتشار ویدئویی از یک خیابان تعطیل و بدون اشاره به نام آن، از تعطیلی گسترده تهران و خالی‌شدن آن از سکنه خبر داده است. همین موضوع از سوی برخی حامیان حمله اسرائیل در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) مورد تأکید قرار گرفته‌ و همین امر باعث انتقاد برخی از کاربران شده است؛ چراکه آنها معتقدند ایجاد یک خط خبری در‌خصوص تخلیه تهران راه را برای بمباران گسترده‌تر تهران باز می‌کند.

با این اوصاف باید دید تهران در چه وضعیتی قرار دارد؟ پرسه‌زنی چندساعته جهت تهیه این گزارش نشان می‌دهد تهران هنوز نفس می‌کشد و زندگی در آن جاری است.

ورودی شهر

پس از موج وسیع خروج مردم از تهران در سومین روز جنگ، اتوبان‌های منتهی به تهران اوضاع خلوت‌تر و جریان ترافیکی روان‌تری دارند. مشاهده‌ها‌ نشان می‌دهد که در ششمین روز وقوع جنگ، همچنان موجی از خودروها در حال خروج از تهران هستند؛ اما بر‌خلاف دو روز گذشته، میزان ورودی خودروها به تهران از سمت غرب بیشتر شده است.

پس از وارد‌شدن به تهران، دو دنیای متفاوت قابل مشاهده است؛ خیابان‌هایی که در روزهای عادیِ نه‌چندان دور تهران، وظیفه انتقال بار ترافیکی را بر عهده داشتند، خلوت و تقریبا تعطیل هستند، ولی همین که وارد محلات تهران می‌شوی، رنگ‌های زندگی قابل مشاهده است.

محلاتی در غرب و جنوب غرب تهران از‌جمله مناطق ۹، 10 و ۱8 که در شب گذشته هشدار تخلیه گرفته بودند، به طرز عجیبی مملو از انسان‌هایی است که ترجیح داده‌اند در تهران بمانند. اغلب مغازه‌های این محلات باز هستند؛ از تعمیرگاه خودرو گرفته تا لبنیاتی و الکتریکی.

ناوگان اتوبوسرانی تهران نیز همچنان در حال فعالیت است و سوپرمارکت‌های کوچک گویی زنجیره‌ای از حیات را تشکیل داده‌اند و نقش مهم پدافندی خود را در تمام سال‌هایی که مورد هجوم فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگ قرار گرفته بودند، ‌به رخ همگان می‌کشند.

در این بین، خودروهای باری توزیع مواد غذایی برای آنکه اطمینان دهند در اتاق آنها خیانتی رخ نمی‌دهد، درِ اتاق‌ها را باز گذشته‌اند تا شهروندان بتواند محتویات آنها را ببینند.

از همه مهم‌تر ایثار نانوایی‌ها در این فصل گرم تهران است. ساعت حدودا یک‌ربع مانده به دو است، اما نانوایی‌ها همچنان مشغول پخت نان هستند تا صف مقابل خود را پاسخ دهند.

میادین میوه و تره‌بار شهرداری نیز مشغول به کارند. هم‌زمان اخباری از فعال‌شدن پدافند تهران در کانال‌های خبری دیده می‌شود که سریعا باعث درگرفتن صحبت بین اهالی محلات و اطلاع‌رسانی آنان به یکدیگر می‌شود.

راسته فلافل‌فروش‌های هفت‌چنار تهران نیز اگرچه رونق و صف همیشگی خود را ندارند، ولی مشغول به کار بوده و در حال سرویس‌دهی به مشتریان زیادی هستند.

کمی آن‌سو‌تر، بازار خیابان رودکی (سلسبیل) کم‌رونق‌تر از همیشه است؛ اما مغازه‌هایی که به کار ساکنان محله می‌آیند، از سبزی‌فروشی گرفته تا تعمیر لوازم خانگی، فعال هستند.

در مرکز شهر اوضاع تغییر می‌کند و دیگر پیاده‌روها مملو از دختران و پسران پرشور نیست؛ اما همین که وارد محلاتی نظیر جمال‌زاده، اسکندری، امیرآباد، بلوار کشاورز و‌... می‌شوی، می‌بینی ‌برخی ساکنان محله در حال زندگی روزمره خود هستند و در چهره آنان این‌گونه می‌خوانی: می‌خواهم در تهران بمانم.

حوالی ساعت ۱۵:۳۰ ‌می‌شود که مناطقی در شمال تهران زیر بار انفجارهای بزرگ‌ می‌روند. در اتوبان مدرس شمال، ستون‌هایی از خاک به همراه بوی مواد منفجره دیده می‌شود. وارد خیابان شریعتی که می‌شوی، مأموران راهنمایی و رانندگی هم‌زمان با اینکه آسمان و آن‌سوتر را می‌نگرند، تلاش می‌کنند از ترافیک خودروها جلوگیری کنند.

بعد از عبور از شوک ناشی از صدای انفجارها و دیدن بهت و حیرت ساکنان، در دوراهی قلهک صف نانوایی، صف پمپ‌بنزین و اغذیه‌فروشی‌هایی که همچنان دایر هستند، تعجب‌برانگیز می‌شود؛ اما آنچه ‌از همه چیز تعجب‌برانگیز‌تر است، مدارا، صبوری و خونسردی ماندگان در تهران است؛ گویی ‌سال‌ها‌ست برای چنین روزهایی آماده بوده‌اند. بر‌خلاف اتمسفر هرروزه تهران، در این روزها علی‌رغم وجود صف در پمپ‌بنزین‌ها و نانوایی‌ها، شاهد هیچ بگو و مگویی بین مردم نیستیم. همه به صف احترام می‌گذارند و در فضایی آرام در کنار یکدیگر حضور پیدا می‌کنند.

با تشدید درگیری‌ها در آسمان تهران، مقداری به جریان خروجی از سمت غرب افزوده می‌شود، ولی همچنان ورودی به سمت تهران نیز درخور توجه است که نشان می‌دهد تهران هنوز ساکنانی دارد که از هیچ بمب و موشکی استقبال نمی‌کنند.