در جست‌وجوی ناجی برای تیم فوتبال امید با انتخاب روانخواه
نیم‌قرن انتظار، نیم‌قرن اشتباه
برخی انتخاب‌ها صرفا نادرست یا بد هستند، اما تعدادی دیگر از انتخاب‌ها، نه‌تنها واکنش‌های منفی به همراه دارند، بلکه باعث به‌وجود‌آمدن شائبه‌هایی هم می‌شوند. انتخاب امیدرضا روانخواه به‌عنوان سرمربی جدید تیم زیر ۲۳ساله‌های ایران را می‌توان جزء دسته دوم قلمداد کرد؛ مربی جوانی که پیشکش نیمکت تیم فوتبال امید به او باعث شد بلافاصله شایعاتی مبنی بر تأثیرگذاری روابط و سفارش‌های پشت پرده منتشر شود.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
شرق: برخی انتخاب‌ها صرفا نادرست یا بد هستند، اما تعدادی دیگر از انتخاب‌ها، نه‌تنها واکنش‌های منفی به همراه دارند، بلکه باعث به‌وجود‌آمدن شائبه‌هایی هم می‌شوند. انتخاب امیدرضا روانخواه به‌عنوان سرمربی جدید تیم زیر ۲۳ساله‌های ایران را می‌توان جزء دسته دوم قلمداد کرد؛ مربی جوانی که پیشکش نیمکت تیم فوتبال امید به او باعث شد بلافاصله شایعاتی مبنی بر تأثیرگذاری روابط و سفارش‌های پشت پرده منتشر شود. از‌جمله شایعات این بود که رئیس فراکسیون ورزش مجلس در این ماجرا دخالت داشته است. البته محمدمهدی فروردین چنین موضوعی را تکذیب کرد و گفت: «این موضوع شایعه است؛ شایعه درباره همه افراد وجود دارد. نباید درباره مربی‌ای که سابقه بازیگری‌اش روشن است، بی‌انصافی کنیم. او بدون حمایت هیچ دلال و پدرخوانده فوتبالی به اینجا رسیده است.
روانخواه قبل از اینکه من نماینده مجلس شوم، مربی بوده و بهترین بازیکن بوده و در استقلال بازی می‌کرده است. گناه کرده همشهری‌اش که تحصیلات ورزشی و تخصص فوتبال دارد، به مجلس آمده است؟ این‌طور نیست که روانخواه منتسب به من باشد و به خاطر حمایت‌های سیاسی جایگاهش ارتقا پیدا کند. او توانمندی دارد و در کمیته فنی برنامه ارائه داده و کمیته فنی تصمیم گرفته است. هیچ اجبار و فشاری در کار نبوده است». در هر حال ماجرای دخالت و تأثیرگذاری افراد در پروسه انتخاب سرمربی تیم فوتبال امید، سابقه دارد.
در واقع پیش‌از‌این، انتخاب رضا عنایتی در حالی انجام شد که احسان اصولی، سخنگوی وقت فدراسیون فوتبال، با صراحت گفت: «عنایتی با پیشنهاد قلعه‌نویی انتخاب شد». حدود دو سال پیش که عنایتی سکاندار هدایت امیدها شد، منتقدان و مخالفان زیادی داشت که گذر زمان نشان داد انتقادها چندان هم نادرست نبوده است. عنایتی بعد از شش ماه فعالیت در این سمت و دو ناکامی بزرگ در مسیر رسیدن به انتخابی المپیک ۲۰۲۴ پاریس و کسب مدال در بازی‌های آسیایی هانگژو، از سرمربیگری امیدها کنار رفت.
با تمام این اوصاف، حالا که فدراسیون فوتبال پس از ماه‌ها وعده‌دادن، بالاخره به بلاتکلیفی تیم فوتبال امید ایران پایان داد و بعد از ۶۱۷ روز سرمربی جدید تیم را انتخاب کرد، شرایطی به وجود آمده که اهالی فوتبال با تردید به آینده آن نگاه می‌کنند. امیدهای ایران بیش از نیم‌قرن است که به المپیک نرفته‌اند و حالا مهم‌ترین و اصلی‌ترین چالش روانخواه مهیا‌کردن تیمی است که به المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس راه یابد. اگرچه امیدهای فوتبال ایران در سال‌های اخیر سرمربی بزرگی نداشته‌اند، ولی در مقاطعی مربیان مطرحی روی نیمکت تیم امید ایران نشستند که به افتخارات مهمی هم دست یافتند. تیم امید ایران در سال ۲۰۰۲ با هدایت برانکو ایوانکوویچ قهرمان بازی‌های آسیایی بوسان شد و همان تیم با سرمربی کروات بعدا در رده بزرگسالان سومی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ و صعود به جام جهانی ۲۰۰۶ را تجربه کرد. رنه سیموئز و زلاتکو کرانچار هم دیگر انتخاب‌های درخور توجه برای تیم امید بودند. در هر حال انتقادات از انتخاب روانخواه همچنان ادامه دارد؛ چون رزومه او چنین انتخابی را توجیه نمی‌کند.
روانخواه در شرایطی هدایت امیدهای ایران را بر عهده گرفته که در سابقه‌اش تنها یک نیم‌فصل سرمربیگری در لیگ برتر وجود دارد. بخش عمده فعالیت او در عرصه مربیگری، در لیگ دسته یک سپری شده و او در تیم‌هایی مانند نیروی زمینی، بادران، سایپا، پارس‌جنوبی جم و پیکان فعالیت کرده و به‌‌جز عملکرد مناسب با پیکان که این تیم را هم در نیمه راه رها کرد، در دیگر تیم‌ها توفیق چندانی نداشته است. او فصل گذشته هم با تیم هوادار در چند بازی نتایج خوبی کسب کرد ولی در نهایت نتوانست موفق به حفظ این تیم در لیگ برتر شود و حالا در رزومه او سقوط به لیگ دسته یک هم وجود دارد. فرزاد حاتمی، بازیکنی که سابقه کار با مربیان مختلفی دارد و در زمان حضورش در سایپا، امید روانخواه برای برهه‌ای سرمربی آن تیم شد، درباره انتخاب سرمربی جدید تیم فوتبال امید گفت: «واقعا این انتخاب نشان داد انتخاب سرمربی تیم امید هیچ مبنایی نداشته است. به نظرم فدراسیون فوتبال آرزوی صعود تیم امید به المپیک را ندارد و می‌خواهد تیم را به قهقرا ببرد. اگر برای موفقیت تیم امید می‌خواستند کاری کنند، چنین انتخاب فاجعه‌باری را انجام نمی‌دادند. اگر به کارنامه او نگاه می‌کردند، هیچ‌وقت روانخواه را انتخاب نمی‌کردند. مطمئنا در این انتخاب غیرفوتبالی‌ها نقش داشتند؛ چون هیچ کارشناسی تیم امید را به روانخواه نمی‌دهد.
گزینه‌های زیادی برای تیم ملی امید بودند اما تصمیم عجیبی گرفتند. همه دوست داریم تیم ملی نتیجه بگیرد اما این تصمیم درست نبود». حالا نیمکت امیدهای ایران به امید روانخواه رسیده و او که سابقه زیادی در سطح اول فوتبال باشگاهی ایران ندارد، باید بتواند این تیم را پس از سال‌ها به موفقیت برساند. نخستین مأموریت روانخواه از ۱۰ شهریور در انتخابی جام ملت‌های زیر ۲۳ سال آسیا آغاز می‌شود و او باید تیمش را برای رقابت با امارات، هنگ‌کنگ و گوام آماده کند.
نکته دیگر اینکه آنتونیو مانیکونه، مربی ایتالیایی که از حدود دو سال پیش به‌عنوان دستیار امیر قلعه‌نویی در تیم ملی بزرگسالان فعالیت می‌کند، در تیم امید هم مسئولیت گرفته است. سایت رسمی فدراسیون فوتبال در این زمینه نوشت: «هم‌زمان با انتخاب سرمربی تیم امید ایران و براساس مصوبه کمیته فنی و توسعه، آنتونیو مانیکونه هم به‌عنوان مدیر فنی تیم امید کشورمان منصوب شد».
واقعیت این است که مجموعه‌ای از تصمیمات و اتفاقات نشان می‌دهد تیم ملی امید برای مسئولان از اهمیت لازم برخوردار نیست و از سویی مربیان موفق لیگ یا گزینه‌های واجد شرایط این نقش را نمی‌پذیرند یا به دلیل دستمزد پایین، پیشنهادها را رد می‌کنند.
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
