ایران پایدار

تهاجم وحشیانه و ددمنشانه رژیم اشغالگر قدس گرچه ممکن است از دیدگاه برخی سیاسیون قابل جلوگیری و توقف بوده، اما به وضوح روشن است که حتی اگر شرایط آمریکا پذیرفته و بهانه غنی‌سازی از دست‌شان خارج می‌شد، باز هم بهانه جدیدی در زمان نه‌چندان دوری را مستمسک کرده و به اقدام تهاجمی می‌پرداختند. درست همان‌گونه که عملیات هفتم اکتبر (که به احتمال قوی برساخته خودشان بود) را بهانه تخریب غزه و حالا اخراج فلسطینیان و اشغال دائم آن قرار داده‌اند. در همین‌جا لازم است از سربازان شهید وطن و سایر عزیزانی که در این تهاجم بزدلانه شربت شهادت نوشیدند، قدردانی کرده و نیز در برابر دلاوران دفاع میهن و به‌ویژه از نیروهای پدافند هوایی که مستقیما در تیررس دشمن هستند، ولی شهادت‌طلبانه بر جای خود استوار و پابرجا عمل می‌کنند سر تعظیم فرود آورم.
از نظر تاریخی و ژئوپلیتیک و برنامه‌سازی، ارض موعود برای صهیونیست‌ها همان‌طور که در روی سکه‌هایشان حک شده و همان‌طور که در نقشه روی بازوان سربازانشان چاپ شده، عبارت است از سرزمین فلسطین به‌علاوه اردن، سوریه، بخشی از عراق و مصر و بخشی از عربستان و احیانا مدینه. به پرچم اسرائیل اگر نگاه کنیم؛ دو خط آبی پررنگ نشانه رود نیل و رود فرات است، اما زمینه سفید آن یعنی سرزمین موعود بین این دو خط واقع نشده و از آن گذر کرده است؛ یعنی سرزمین موعودشان فراتر از رود نیل و رود فرات است.
اسرائیل قدم به قدم در این راه گام برداشته است. مصر علی‌رغم داشتن ارتشی بزرگ کاملا خود را به خواب زده و قراردادهای مختلف تجاری و صنعتی با اسرائیل منعقد کرده است. البته اسرائیل به این قانع نشده و می‌گوید ارتش مصر بی‌جهت بزرگ است و باید کوچک شود. اردن که سال‌هاست خفته، به قول نتانیاهو هر وقت شب که بخواهند ملک عبدالله را از خواب بیدار می‌کنند. امکانات نظامی سوریه هم که در سه ماه اخیر شخم خورده و حاکم جدید آن دست دوستی با صهیونیست‌ها دراز کرده است. آسمان عراق هم در ید آمریکاست و اسرائیل به هر طریق که بخواهد از آن استفاده می‌کند. علاوه بر آن، در شرق اسرائیل، امارات، عربستان، بحرین و دیگران هم کاملا از نظر سیاسی و نظامی سرزمین‌های بی‌خطر برای اسرائیل محسوب می‌شوند.
آنچه برای رؤیای اسرائیل اینک خطرآفرین است، کشوری به نام ایران است. سرزمینی ثروتمند، با خیل مردمان فهیم و غیرتمند و دارای توان بالقوه مالی و نظامی. ایران مزاحمی در شرق اسرائیل برای دستیابی به اهداف درازمدتشان است. بنابراین حمله به ایران و احیانا همراه‌سازی ایران با آنها در دستور کارشان است. اصرار بر تشدید دشمنی آمریکا علیه ایران و امید به قطع رابطه همیشگی و خط‌و‌نشان‌کشیدن آمریکا برای ایران با در اختیار گرفتن کاخ سفید توسط صهیونیست‌ها (قبلا می‌گفتند کاخ سفید تحت تأثیر لابی یهود است ولی در حال حاضر کاخ سفید تماما در اختیار صهیونیست‌هاست). از سویی رفاقت با روسیه و شخص پوتین که در حقیقت دوست شخصی نتانیاهو است و بارها تکرار کرده ‌که خط قرمز ما امنیت اسرائیل است (و ما به او بهترین فرش میراث تاریخی ایران را هدیه می‌دهیم، مثل قاجار که سرزمین قفقاز را به تزار دادند). از سویی دیگر با خنثی‌کردن کشورهای عربی و از‌جمله موضوع پیمان ابراهیم، کشورهای عرب را به خود وابسته کرده و به صورت بالقوه به تضادشان با ایران علی‌رغم دوستی ظاهری ادامه داده و موضوع خلیج فارس و جزایر سه‌گانه را دستاویز قرار می‌دهند.
حال ببینیم ایران در چه وضعی است. ایران علاوه بر شعار مبارزه با استکبار و حمایت از فلسطین و محور مقاومت، با همسایگان خود حسب مورد، تفاوت‌ها و تضادهای نژادی، مذهبی، سیاسی دارد. برخی مثل طالبان و قوم پشتون، ایران را اخیرا مستعمره خود خوانده‌اند و برخی مثل آذربایجان که مردم‌شان یکسانی‌هایی با ما دارند، به دلیل غلتیدن در دامن اسرائیل به دشمنی ما روی آورده‌اند. به هر حال در کل منطقه ایران به دلیل تفاوت‌های مشخص، کاملا تنها‌ست و این تنهایی به دلیل حسادت ادامه خواهد داشت؛ بنابراین ایران باید روی پای خود بایستد.
در اینجاست که تأکید می‌شود که ایران باید حفظ شود و کنام کرکس‌ها و لاشخورها نشود و این حفظ باید از نظر فرهنگی نظامی، اقتصادی، سرزمینی و ملی صورت گیرد. حال ببینیم ما با خود چه کرده‌ایم و به‌عنوان یک کشور تنها تا چه اندازه به تقویت و حفظ خود همت گماشته‌ایم؟ کافی است یک دوربین را بالای ایران بگذاریم و از دوربین ایران را تماشا کنیم. البته قبلا این کار انتزاعی و تصوری بود ولی حالا به لطف ماهواره‌ها سال‌هاست صورت عملی به خود گرفته و قدرت‌های دارای ماهواره به‌ خوبی آن را رصد می‌کنند و به اذناب خود می‌دهند. ببینیم آیا می‌توانیم با این تصاویر در آینده ایران را حفظ کنیم؟ مگر فقط نیروهای مسلح باید در این باب اقدام کنند؟ ایران قوی باید این تصاویر را از خود پاک کند.
1- ایران کشوری است با مرزهای باز: هر‌چه لازم باشد بدون نظارت و کنترل از مرزها به‌عنوان کولبری، ته‌لنجی، بازارچه مرزی، مناطق آزاد و بنا بر شایعات از اسکله‌های رسمی بدون نظارت و تأیید گمرک وارد می‌شود. حال جای تعجب نیست که می‌گویند در حملات اخیر اسرائیل پهپادهای به پرواز درآمده از داخل ایران نقش مهمی داشته‌اند. البته این نوع پهپادها را می‌توان خیلی مخفیانه وارد کرد، ولی مرزهای ما برای واردات خیلی بیشتر چیزها باز و آزاد است.
2- ایران کشوری است که ثروت‌ها و منابع خود را به هدر می‌دهد. در ایران هر چقدر بخواهید بنزین با قیمت تقریبا مجانی می‌توانید در اتومبیل‌های پرمصرف بریزید و هیچ اقدامی در جهت خروج غیرقانونی (قاچاق سوخت) انجام نمی‌دهد و عوامل فساد روزانه تا 30 میلیون لیتر سوخت را از مرزهایی که مثلا توسط نیروهای انتظامی کنترل می‌شود، خارج می‌کنند. همچنین ایران تمام گازهایی را که از چاه‌ها استخراج می‌کند به قیمت تقریبا مجانی در اختیار مصرف‌کننده قرار می‌دهد تا بی‌حساب و کتاب گازها را بسوزانند. همچنین سال‌هاست گازهای سرچاهی به جای فروش سوزانده می‌شود.
3- ایران سالانه حدود 20 میلیارد دلار ارز به صورت اسکناس و طلا در بازار به فروش می‌رساند تا خارج‌کنندگان سرمایه و قاچاقچیان بتوانند ثروت خود را از ریال به دلار و طلا تبدیل و آن را به خارج از کشور بفرستند.
4- ایران کشوری است که علی‌رغم آنکه در منطقه خشک قرار گرفته و به صورت مضاعف دچار خشک‌سالی شده، همچنان به کشاورزی پرمصرف آب به صورت سنتی ادامه می‌دهد و محصولات کشاورزی با آب پنهان را به خارج به قیمت کم صادر می‌کند و در عین حال رودخانه‌های آن محل و رود فاضلاب‌های مختلف و آلوده‌کننده قرار دارد.
5- ایران کشوری است که بیش از یک میلیون چاه عمیق قانونی و غیرقانونی برای مصارف کشاورزی، صنعتی و شهری حفرشده و با آب‌کشی از این چاه‌ها موجب نشست دشت‌های ایران و صدمات بعدی شده است و هیچ اقدامی نمی‌کند.
6- ایران کشوری است که در دانشگاه‌های متعدد آن کارشناسان تربیت می‌شوند، اما به دلیل نبودن شرایط لازم، بهترین آنها به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند.
7- ایران کشوری است که گاه برای دزدی‌های کوچک دست سارق را قطع می‌کنند، اما برای دزدی‌های بزرگ نظیر سوءاستفاده از امکانات بانکی توسط مؤسسان، مفقود‌شدن دکل نفتی 70 میلیون دلاری و عامل توقف قرارداد کرسنت که به این دلیل میلیاردها دلار خسارت به کشور وارد شده، اقدامی نمی‌کنند.
8- ایران کشوری است که علی‌رغم روستاهای خشتی و بافت‌های شهری فرسوده و قابل ریزش، علی‌رغم شعارهای اسلامی، اجازه ساخت آپارتمان‌های بسیار وسیع و لوکس و ویلاهای افسانه‌ای را به افراد پولدار می‌دهد؛ در‌حالی‌که موضوع مسکن فشار زیادی به مردم عادی وارد می‌کند.
9- ایران کشوری است که 95 درصد بار و مسافر آن از طریق کامیون و خودرو جابه‌جا می‌شود و این موجب هزینه زیاد برای تعمیر جاده‌ها و سوخت و قطعات یدکی خودروها می‌شود و در همان حال نمی‌توانند از خطوط راه‌آهن استفاده کنند.
10- ایران کشوری است که در عین تحریم‌های ظالمانه و زمان‌دار می‌خواهد همه چیز را عادی جلوه دهد و ‌کشوری است که علی‌رغم انقلابی‌بودن و شعار انقلاب دائم و حمایت از محور مقاومت، زندگی آمریکایی و تشویق ضمنی برای این نوع زندگی در آن در جریان است.
این شمارش را همین‌جا متوقف می‌کنیم. بازمی‌گردیم به اهداف اسرائیل که نابودی یا تابع‌کردن ایران را می‌خواهد. این را بگویم که ملت ایران با هر نظام هرگز خفت را قبول نمی‌کنند و حتما به سروری علمی و عملی خواهد رسید. ولی سؤال اینجاست که اگر اسرائیل نبود و اگر تحریم‌ها نبود با این روند و تصاویری که ذکر شد آیا ایران حفظ می‌شد آیا ایران پایدار می‌ماند؟
این روند حرکت جامعه مسلما نه تنها به حفظ ایران کمک نخواهد کرد که به سرعت موجب متلاشی‌شدن جامعه ایرانی می‌شود و در حقیقت اگر این روند حرکت اصلاح نشود، نیازی به تجاوز اسرائیل و دیگران نخواهد بود و آنچه دلخواه دشمنان است حاصل می‌شود.
امروز مصرف یک قطره آب اضافی، حفر یک چاه جدید، مصرف انرژی به اندازه غیرضرور، اضافه‌کردن یک کامیون به‌جای یک واگن باری راه‌آهن، ریختن یک سطل فاضلاب به رودخانه، پراکندن یک سطل زباله در سطح زمین، صرف‌نظر‌کردن از یک سوء‌استفاده مالی کوچک خیانت به حفظ ایران است و اگر ایران حفظ نشود. دشمنان به‌راحتی به اهداف خود نائل می‌شوند. اشتباه نشود باید در عین تقویت نیروی‌های مسلح به صورت واقعا دفاعی و نه‌تنها بازدارندگی، اصلاح ساختارها و روش زندگی را در ایران دگرگون کرد تا ایرانی قوی حفظ شود و سیادت و مرتبت آن در عین تلاش‌های مذبوحانه دشمن حفظ و اعتلا یابد.
درود بر رزمندگان جان‌برکف ایران
سلام بر مردم همیشه آماده و صبور کشورمان