هدی نقیبی، سرمربی تیم‌ملی کشتی آلیش در گفت‌وگو با «شرق»:
با درخشش‌های بین‌المللی نگاه به کشتی زنان را تغییر دادیم
قهرمانی تیم ملی کشتی آلیش زنان ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا، نه‌فقط یک مدال طلای دیگر در ویترین ورزش کشور، بلکه نمادی از مسیر پرپیچ‌وخمی است که زنان این رشته در سال‌های اخیر پیموده‌اند. رشته‌ای که در دل چالش‌های متعدد متولد شد و رفته‌رفته رشد کرد، حالا بر بام آسیا ایستاده تا نشان دهد که محدودیت نمی‌تواند مرز توانمندی زنان ایرانی را تعریف کند. اما پشت این موفقیت، داستان‌هایی از سختی، انگیزه و انتظارات بر‌زمین‌مانده نهفته است.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
قهرمانی تیم ملی کشتی آلیش زنان ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا، نه‌فقط یک مدال طلای دیگر در ویترین ورزش کشور، بلکه نمادی از مسیر پرپیچ‌وخمی است که زنان این رشته در سال‌های اخیر پیموده‌اند. رشته‌ای که در دل چالش‌های متعدد متولد شد و رفته‌رفته رشد کرد، حالا بر بام آسیا ایستاده تا نشان دهد که محدودیت نمی‌تواند مرز توانمندی زنان ایرانی را تعریف کند. اما پشت این موفقیت، داستان‌هایی از سختی، انگیزه و انتظارات بر‌زمین‌مانده نهفته است. هدی نقیبی، سرمربی تیم ملی کشتی زنان ایران که خود سال‌ها برای جایگاه امروز کشتی زنان جنگیده، در گفت‌وگو با «شرق» از روند آماده‌سازی دشوار تیم، چالش‌های موجود و نیاز به حمایت‌های بیشتر وزارت ورزش، فدراسیون و هیئت‌های استانی می‌گوید. او همچنین به نگاهی که جامعه به کشتی زنان دارد و تأثیر این نگاه بر انگیزه دختران جوان برای ورود به این رشته اشاره می‌کند. این گفت‌وگو، صدای یکی از زنانی است که هم در میدان کشتی و هم بیرون از آن برای دیده‌شدن، برابرشدن و ماندن در میادین بین‌المللی می‌جنگد.
در ابتدا از روند آماده‌سازی تیم ملی کشتی آلیش زنان برای حضور در رقابت‌های قهرمانی آسیا که با کسب عنوان نخست برای تیم زنان ایران همراه بود، برایمان بگویید. اینکه چه مراحلی طی شد تا تیم به این سطح برسد و مدال‌های متعددی کسب کند.
بر‌اساس برنامه‌ریزی فدراسیون، در اوایل اردیبهشت سال 1404 مسابقات انتخابی تیم ملی برگزار شد که همین مسابقات مبنای دعوت از ورزشکاران به تیم ملی بود. در ادامه اردوهای تیم ملی آغاز شد. اردویی که تمرکز آن بیشتر روی آماده‌سازی و افزایش ظرفیت عملکردی و همچنین کاهش خستگی تجمعی ورزشکاران حاضر در این اردو بود. نفرات دعوت‌شده به اردوی تیم ملی به دلیل تمرینات سختی که پیش از اردو برای حضور در مسابقات انتخابی تیم ملی پشت سر گذاشته بودند، چه از نظر جسمی و چه از نظر روانی، نیاز به ریکاوری داشتند. در‌واقع باید تلاش می‌کردیم این بار را از روی آنها برداریم و همچنین روند آمادگی طی شود؛ چرا‌که اردوی ما متصل به اعزام بود. کادر فنی نفرات را آنالیز کرده بود و نسبت به نقاط ضعف و قوت تیم شناخت کافی داشت. شناختی که از بررسی چند‌باره فیلم‌های مسابقات قهرمانی کشور به آن دست پیدا کردیم و موجب شد چند نکته کلیدی را پیدا کنیم. نکات به ورزشکاران منتقل شد و توانستیم در زمان اردوی هشت‌روزه به حداکثر میزان آمادگی دست پیدا کنیم. جا دارد از مسئولان کشتی گیلان تشکر کنم که میزبانی این اردو را بر عهده داشتند و تلاش کردند شرایط را تمام و کمال برای برگزاری هرچه بهتر این اردو مهیا کنند. در نهایت با آمادگی به مسابقات اعزام شدیم و با تلاش و جنگیدن توانستیم سکوی قهرمانی را تصاحب کنیم. دختران ملی‌پوش آلیش واقعا جنگجو و با‌غیرت هستند.
مهم‌ترین چالش‌هایی که تیم شما در مسیر رسیدن به این عنوان قهرمانی با آنها مواجه بود، چه چیزهایی بودند؟
به نظر من بزرگ‌ترین چالشی که کشتی آلیش ایران دارد، عدم فعالیت حرفه‌ای و مستمر برخی از استان‌‌هاست. با توجه به استعدادهایی که در استان‌های مختلف وجود دارد، انتظار ما این است که هیئت‌های استانی در این زمینه فعال‌تر عمل کنند. به اعتقاد من نقش حمایت و همکاری استان‌ها در بخش بانوان کم‌رنگ دیده می‌شود. به همین دلیل، بزرگ‌ترین دغدغه ورزشکارانی که از برخی شهرستان‌ها و استان‌ها به اردوی تیم ملی دعوت می‌شوند، این است که حریف تمرینی ندارند و به‌صورت مستمر نمی‌توانند کشتی بگیرند و تمرین کنند. برخی استان‌ها مانند مازندران در این زمینه وضعیت مطلوبی دارند، اما استان‌هایی مانند کرمانشاه، سیستان‌‌و‌بلوچستان، مرکزی، بوشهر و... حریفان زیادی برای تمرین نداشتند. تأثیر این روند را می‌توان روی ورزشکارانی که معمولا مقام‌آور مسابقات هستند، به خوبی مشاهده کرد.
نقش حمایت‌های فدراسیون، وزارت ورزش، خانواده ورزشکاران و دیگر نهادها را در این موفقیت چطور ارزیابی می‌کنید؟
من اگر بخواهم نقش عوامل متعدد را در کسب موفقیت‌های زنان کشتی‌گیر بر‌اساس اولویت عنوان کنم، در ابتدا مهم‌ترین عامل را تلاش و پشتکار خود شخص ورزشکار می‌دانم. بعد از آن نقش خانواده به‌عنوان نهادی حمایتگر بسیار حائز اهمیت است. با توجه به هزینه‌های بالایی که ورزش حرفه‌ای در ایران دارد، وقتی خانواده‌ای حاضر می‌شود در شرایط اقتصادی کنونی از فرزند خود حمایت کند، شایسته تقدیر است. به نقش مهم و اساسی فدراسیون کشتی نیز باید اشاره کرد. در این سال‌ها فدراسیون کشتی به معنای واقعی هوای کشتی زنان را داشت و اکثر امکاناتی که در اردوها به آن نیاز داشتیم در اختیارمان قرار داده شد. خانم شهریان، نایب‌رئیس فدراسیون کشتی نیز تلاش‌های بسیاری برای تیم‌های ملی داشته و این برای ما بسیار ارزشمند است. به هر حال در مجموعه بدنه ورزش، در بخش ورزش زنان شاهد کم‌‌و‌کاستی‌هایی هستیم که در تمام رشته‌ها وجود دارد و باید صبر کنیم تا به مرور زنان با تلاش و حمایت نهادهای مربوطه به وضعیت استاندارد و مطلوب نزدیک و نزدیک‌تر شوند.
کشتی آلیش زنان در ایران مسیر پرفراز‌و‌نشیبی را طی کرده است؛ به نظر شما مهم‌ترین تحولات این رشته در پنج سال اخیر چه بوده‌اند؟
به هر حال باید این را در نظر داشت که کشتی در اذهان عمومی به‌عنوان ورزشی مردانه قلمداد می‌شود و تغییر این ذهنیت زمان‌بر خواهد بود. دختران کشتی ما در این سال‌ها سعی کردند با درخشش در میادین بین‌المللی و کسب عناوین خوب برای کشتی زنان در عرصه برون‌مرزی، این نگاه را تغییر دهند. باید این نکته را یادآور شوم که زنان کشتی ایران روی رشته خود غیرت دارند و با غیرت کشتی می‌گیرند. ما به خوبی می‌دانیم که کشتی ورزش اول ایران است و این وظیفه ما را سنگین‌تر می‌کند؛ چرا‌که باید نشان دهیم در بخش زنان نیز مانند مردان در جهان و آسیا حرف‌هایی برای گفتن داریم. با‌این‌حال، تغییر دیدگاه عموم مردم درباره کشتی زنان زمان‌بر است. البته نیمی از مسیر را طی کرده‌ایم، اما مسیر زیادی هنوز باقی مانده است. هنوز هم برخی خانواده‌ها علاقه‌ای ندارند که دخترشان به سمت کشتی برود. تصور می‌کنند ممکن است این رشته موجب تغییر آناتومی بدنی فرزندشان شود یا شکستن گوش و موارد این‌چنینی. با‌این‌حال، باید اذعان کرد گسترش و ترویج کشتی زنان در بین خانواده‌ها با توجه به مقام‌آوری دختران ملی‌پوش در سال‌های اخیر بهتر شده و من آینده روشنی را تصور می‌کنم. از نظر پوشش نیز ما توانستیم با پوشش اسلامی در مسابقات شرکت کنیم و در بخش کشتی آلیش شرایط بهتر است؛ چرا‌که در بخش کشتی آزاد و فرنگی پوشیدن دوبنده رسمیت دارد، اما در آلیش این امکان برای زنان مسلمان فراهم است. در جمع‌بندی پاسخ این سؤالتان باید بگویم دقیقا ما مسیری پر‌فراز‌و‌نشیب را طی کرده‌ایم و همچنان این مسیر ادامه دارد.
با توجه به این مسیر سخت، انگیزه شخصی خود شما از انتخاب رشته‌ای مثل کشتی که برای زنان به نوعی هنجارشکنانه و جسورانه به نظر می‌رسد، چه بوده است؟
من در خانواده‌ای بزرگ شدم که اکثر اعضای آن کشتی‌گیر بودند و کشتی با ما به نوعی عجین بوده است. با‌این‌حال، مدام در تلاش بودم که به خانواده‌ام اثبات کنم کشتی ورزش مردانه نیست و زنان هم می‌توانند در این رشته به‌طور حرفه‌ای فعالیت کنند و به مقام‌های بین‌المللی برسند. همسرم، پسرانم، دایی و برادر همسرم کشتی‌گیر هستند و حتی پدرم در سال‌های قبل در این رشته فعالیت داشتند. این موضوع انگیزه من را بیشتر کرد که بتوانم به یک کشتی‌گیر حرفه‌ای تبدیل شوم. آن سال‌هایی که هنوز کشتی در بخش زنان فعالیت رسمی خود را آغاز نکرده بود، کشتی مردان را آنالیز می‌کردم و همه تصور می‌کردند من کارشناس کشتی هستم. من کارشناس نبودم، اما چون عاشق کشتی هستم، با علاقه و دقت این ورزش را پیگیری می‌کردم و همین نگاه عمیقم به قوانین و فنون این کشتی امروز در کارم بسیار به من کمک می‌کند. در نهایت با تمام چالش‌ها و سختی‌ها این مسیر را انتخاب کردم و توانستم با حمایت خانواده و تلاش‌های مستمر خودم به بخش زیادی از آنچه در کشتی آرزویش را داشتم برسم.
اگر بخواهید یک پیام به دختران جوان ایرانی که به ورزش و به‌ویژه کشتی علاقه دارند بدهید، آن پیام چیست؟
قبل از هر چیز باید به تمام دخترانی که در ایران در رشته کشتی فعالیت می‌کنند و با تمام سختی‌ها و گذرگاه‌های این راه در رسیدن به اهداف خود ثابت‌قدم هستند، خدا‌قوت بگویم. دخترانی که به این رشته علاقه دارند نیز این توصیه من را در نظر داشته باشند که از علاقه خود به خاطر سختی‌های احتمالی دست نکشند و بدانند که در ورزش حرفه‌ای فارغ از استعداد و امکانات، تکاپو، جدیت و تلاش عوامل بسیار تأثیرگذاری هستند. آرامش روحی حاصل از ورزش و سلامت جسمی موجب می‌شود دختران در بستری سالم زیست کنند و موفقیت در ورزش قهرمانی روحیه قدرتمندی به آنها خواهد بخشید. پس امیدوارم از هدف خود دست نکشند و هرچه برای رسیدن به موفقیت در توان دارند، دریغ نکنند.
شما به‌عنوان سرمربی تیم چه چشم‌اندازی برای کشتی آلیش زنان ایران در سطح جهانی دارید؟
در چندین سال اخیر فعالیت کشتی زنان نسبت به قبل دو‌چندان شده است. حالا بیشتر از قبل شاهد فعالیت بیشتر و بهتر داوران، مربیان و برگزاری مسابقات منظم هستیم. پذیرش خانواده‌ها بیشتر شده و قطعا تداوم این روند و جریان نیازمند حمایت ویژه از سوی وزارت ورزش و جوانان است. دختران ما توانستند در مسابقات قهرمانی آسیا به مقام نخست دست پیدا کنند و این موضوعی نیست که به سادگی حاصل شده باشد. این افتخار بزرگ برای ایران باز هم تکرار خواهد شد، اگر حمایت‌ها بیشتر شود. من با توجه به پتانسیلی که در بین دختران کشتی‌گیر شاهد آن هستم، به یقین معتقدم ما همواره می‌توانیم در رأس قاره کهن بدرخشیم.
توصیه هدی نقیبی به زنان ایران
مخاطب این بخش از صحبت‌های من تمام زنان سرزمینم هستند؛ زنانی که با وجود تمام سختی‌ها، به تلاش خود برای ارتقای شخصیت فردی ادامه می‌دهند و در کنار نقش‌های اجتماعی و ملی خود سعی می‌کنند مادران، دختران و همسران نمونه‌ای باشند. من در مسیری که طی کردم، تجربه‌ای به دست آوردم و آن این است که در هر راهی و در کسب هر هدفی، گاهی پیش می‌آید که صبر و طاقت انسان به مو می‌رسد، اما با تسلیم‌نشدن و توکل به خدایی که همیشه بهترین رفیق و پشتیبان من بوده، می‌توان مسیر را ادامه داد و متوقف نشد. خواهش من از زنان سرزمینم این است که هرگز ناامید نشوند و در جامعه‌ای که با ناهنجاری‌های زیادی دست‌به‌گریبان است، از نقش خود به‌عنوان یک انسان تأثیرگذار آگاه باشند.
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
