حرص دربیارها

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

خداوند کسانی را آفریده که مهم‌ترین اثر آنها در محیط، درآوردن حرص دیگران است. خوب، این هم هنری است برای خودش. فکر کنم در رأس فهرست این بزرگان باید نام مدیرمسئول روزنامه کیهان را نوشت. یک روز شعار ترور ترامپ را می‌دهد، یک روز یقه پزشکیان را می‌گیرد و یک روز هم می‌گوید: «بروید به شورای امنیت بگویید مکانیسم ماشه کاغذپاره است و نمی‌توانید اجرایش کنید». شاید تدبیری در کار است که کسانی حرف‌هایی را بزنند که عموما بیان آنها از طرف عقلای قوم دشوار است و در‌عین‌حال این افراد منشأ هیچ تصمیمی در کشور نباشند. در مجلس فعلی داریم از این بزرگواران، که خوشبختانه آرای آنها شبیه «داده‌های پرت» در رسم نمودار است (در علوم تجربی هنگام رسم نمودارها برخی نقاط که به دلیل خطای زیاد خارج از رفتار متعارف کمیت‌های فیزیکی هستند، داده پرت نامیده و از مطالعه کنار گذاشته می‌شوند). بگذارید آنها را اسم نبریم تا از لذت دیده‌شدن نام‌شان محروم بمانند. خوانندگان خوب می‌شناسند این بزرگواران را. نگرانی دوستانی که حرص‌شان از گفته‌های نابهنجار این آقایان در‌می‌آید، آن است که هزینه گنده‌گویی‌ها و تندروی‌های اینها از جیب همه ملت پرداخت شود. به نظر من اگر در طی زمان، چه در صحنه اطلاع‌رسانی داخلی و چه خارجی، مشخص شود که این گفته‌ها منشأ تأثیر نیستند و راه به جایی نمی‌برند، چندان نباید نگران بود. در آن سمت ماجرا هم این قبیل افراد، در کشورهایی که با ما رفتار خصمانه دارند، کم نیستند. معمولا در عرصه روابط سیاسی و دیپلماتیک چندان نمی‌شود به اظهارات این افراد اعتراض کرد. اگر هم اعتراضی شود، جواب خواهند داد که در کشور ما آزادی بیان است و ما نمی‌توانیم متعرض اظهارنظرهای شهروندان‌مان شویم. گمان می‌کنم بهتر است در این سمت نیز ما ظرفیت تحمل‌مان را بالا ببریم و به وجود این قبیل آدم‌ها عادت کنیم.

نگران نباشیم که دوست عزیزی در رسانه رسمی کشور اعلام ‌کند که ما با پهپاد به ناف ترامپ می‌زنیم! مهم آن است که مقامات رسمی کشور بر روی گفته‌ها و کلمات‌شان دقت داشته باشند. در سمت مقابل ما گاه به طور نامحسوس مسئولان سیاسی کشورهای دیگر عمد دارند به نوعی نشان دهند فضای کشورشان نسبت به ایران چندان عاقلانه نیست. بسیار خوب، ما هم خیلی نگران نباشیم که کسانی اظهارات غیرمسئولانه و غیرقابل دفاع بیان می‌کنند. البته اینها که عرض کردم، توجیه رفتار ناپسند و گفتار نابهنجار این آقایان نیست. دوست ندارم تصور کنم که این قبیل رفتارها به‌عنوان «رفتارهای یک‌بارمصرف» مورد استفاده ابزاری قرار می‌گیرند. اما در این سمت باید به دوستانی که مسئولانه نگران آسیب‌دیدن کشورمان از گفتمان تندروانه عناصر غیرمسئول در کشورمان هستند، به‌ویژه جوان‌ترها، توصیه کرد که هر جور دوست دارید عکس‌العمل نشان دهید ولی یادتان نرود که بنای ما بر آن نیست که اگر صدایی را به مصلحت کشور نمی‌دانیم، آن را خفه کنیم.