در ستایش قامت برافراشته ملت ایران

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

شکوه تاریخ هر کشور را باید در فرازهای درخشانی جست‌وجو کرد که مردم آن سرزمین در آفرینش حماسه‌های ماندگار نقش ممتاز، هوشمندانه و فداکارانه ایفا کرده و به ثبت رسانده‌اند. شکست و پیروزی ملت‌ها در نبردهای مهم، سرنوشت آنان را رقم می‌زند و جایگاه و منزلت آنها را برای آیندگان ترسیم می‌کند.

تاریخ پرفرازوفرود ایران کهن نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ جای‌جای سرزمین و جغرافیای سیاسی و فرهنگی ایران حکایتگر رویدادهای تلخ و شیرین و ناکامی‌ها و کامیابی‌های فراوانی است که امروز فراروی نسل حاضر قرار دارد تا با تورق خاطرات تاریخی سرزمین مادری خود، قله‌های افتخارآمیز را برگزیند و از آن سکویی بسازد برای آینده‌ای بهتر و تجدید افتخارات بیشتر و البته مهم‌تر از آن نگاهبانی و پاسداری از میهنی که زمینه رویش یکی از چهار تمدن بزرگ جهان و شاید برترین آنها باشد. مطالعات تاریخی درباره سرگذشت ایران نشان‌دهنده آن است که هرگاه مردم ما در قالب یک ملت متحد و باهوش قد برافراشته و تجلی یافته‌اند، وحدت سرزمینی نیز حفظ و حراست شده است و آن‌گاه که شاهد واگرایی اقوام و گروه‌های گوناگون و گسست ملی بوده‌ایم، بخشی از خاک وطن را به بیگانه سپرده‌ایم.

جنگ‌های دوران پادشاهی قاجار نمونه بارز این رویداد تلخ است. دراین‌میان البته نقش مهم رهبران کشور در پیوند با ملت‌ها یا دوری از آنان زمینه‌ساز حوادث ناگوار یا خوشایندی شده و خاطرات مستندی را در صفحات تاریخ به ثبت رسانده است. در نزدیک‌ترین واقعه و در شرایطی که تجاوز ۱۲‌روزه رژیم صهیونیستی علیه سرزمین مادری ما، ایران بزرگ، با آتش‌بس موقت به پایان رسیده و غبار جنگ فرونشسته،‌ ضروری است که گذری کوتاه بر علل و عوامل توقف جنگ داشته باشیم و برخی از تهدیدها و فرصت‌های پیش‌رو و پساآتش‌بس را  مرور کنیم.

‌1. فصل مشترک عمده تحلیل‌هایی که از سوی صاحب‌نظران بین‌المللی و ملی ابراز شده، روایتگر آن است که دو عامل مهم تجهیزات و امکانات پیشرفته نظامی و حمایت گسترده اطلاعاتی و لجستیکی آمریکا و ناتو از اسرائیل و آسیب‌پذیری سیستم امنیتی و اطلاعاتی ایران و نفوذ گسترده عوامل و ایادی موساد و از‌کارافتادن سیستم پدافندی کشور فرصت تجاوز و تعرض به خاک ایران را به رژیم صهیونیستی داد تا برای اهداف سه‌گانه خود: براندازی نظام، تجزیه ایران و تضعیف دولت و حاکمیت ملی اقدام کند که البته در هر سه مورد ناکام ماند. گرچه خسارت‌های جانی و مالی درخورتوجهی به ایران وارد شد.

2. اما دو عامل مهم دیگر هم موجب ناکامی دشمن و توقف جنگ شد که بدون‌تردید توان ارزنده و شجاعانه تهاجمی ایران و البته مهم‌تر از آن انسجام تاریخی و همبستگی ملی و شگفت‌انگیز ایرانیان بر محور حفظ استقلال و تمامیت ارضی و امنیت سرزمین مادری موجب پذیرش آتش‌بس از سوی متجاوز شد. اینک از میان تهدیدها و فرصت‌های پیش‌روی کشور به مواردی بسنده و اشاره می‌کنم.

الف- تهدیدها

1- اگر بپذیریم که اسرائیل یکی از ایالت‌های فراسرزمینی و البته مهم و نخست آمریکاست، آن‌گاه آتش‌بس اعلام‌شده از طرف ترامپ توجیه‌پذیر است. اما نکته مهم و تهدیدآمیز، این است که آتش‌بس مذکور مستند به هیچ‌یک از موازین و قوانین و مقررات حقوقی بین‌المللی و سازمان‌ها و نهادهای رسمی جهانی نیست و در‌واقع یک آتش‌بس موقت و مبهم است که نمی‌توان درباره پایداری آن اطمینان جدی داشت. مشخص‌نبودن دوره آتش‌بس و تجربه‌های بدعهدی و نقض مکرر موارد مشابه از سوی اسرائیل بالقوه خطرناک است و بیم شکستن آن و تهدیدی برای آغاز دوباره جنگ وجود دارد که باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن و با تدبیر و خلاقیت سیاسی به آتش‌بس پایدار تبدیل شود.

ب- فرصت‌ها

1- اما مغتنم‌ترین فرصت برای نظام حکمرانی کشور تعظیم و تکریم در برابر ملتی است که شکوه حماسه وحدت ملی برای حفاظت و حراست از ایران خسته‌تن و رنج‌دیده از تحریم‌ها و تهدیدها را آفریدند و نقش بی‌بدیل خود را از هر قوم و مذهب و تفکر و دیدگاه سیاسی و منتقد و موافق و مخالف وضع موجود ایفا کرده و به شایستگی و شکیبایی و هوشمندی ضمن حمایت از نیروهای مسلح، آسیب‌ها و خسارت‌ها را به جان پذیرفتند تا قامت افراشته یک ملت بزرگ و با فرهنگ و تمدن را به نمایش بگذارند. در چنین شرایطی حداقل انتظار از مسئولان کشور و قوای سه‌گانه این است که برای بازسازی روابط ملت-دولت با رویکردی جدید و معتمدانه همت گمارند و با گشودن فصل جدیدی برای بهره‌مندی از توانایی‌های ایرانیان میهن‌دوست خارج از کشور به‌ویژه لابی قوی آنها در آمریکا برای تقابل با جناح جنگ‌طلب و رایزنی با جریان مخالف جنگ در آن کشور به‌عنوان بخشی از دیپلماسی عمومی و قوت‌بخشیدن به تلاش‌های دیپلماتیک وزارت امور خارجه در تأثیرگذاری به تصمیم‌گیری کشورهای غربی و سازمان‌های بین‌المللی فرصت مناسبی است که با تحول در نگرش سیاست خارجی سازنده و تعامل‌محور با دنیا برای استفاده بهینه از توان ملی و ظرفیت گسترده هم‌وطنان، فراروی مسئولان قرار دارد تا با مسئولیت‌پذیری بهره‌های لازم از آن بردارند.

2- بازتعریف مفهوم امنیت ملی و به‌ویژه امنیت مردم و رضایت‌مندی آنان از نظام و تجدیدنظر در سیاست‌ها و برنامه‌های ناکارآمد و غیرموجه که در سال‌های گذشته موجب آزردگی و ایجاد نارضایتی در مردم شده است و اولویت‌بخشیدن به آزادی‌های مدنی و سیاسی و زمینه‌سازی برای مشارکت واقعی و توأم با احترام و عزت مردم در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و پایان‌بخشیدن به حبس‌ها و حصر‌ها و در یک کلام آشتی واقعی ملی و اصلاح ساختارهای ناکارآمد، فرصتی بی‌نظیر برای نگاهبانی از ایران عزیز و نقش‌آفرینی مجدد آن در عرصه‌های بین‌المللی را ایجاد کرده که اهتمام به آن نشانه قدرشناسی و تجلیل از نمایش تحسین‌برانگیز ایران و ایرانیان و دورسازی خطر جنگ و تجاوز اخیر دشمن از کشورمان است.

3- تبدیل سریع آتش‌بس موقت به یک آتش‌بس دائم در چارچوب ایجاد یک خاورمیانه امن با مشارکت همه کشورها و بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی از فرصت‌ها و نیازهای فوری و مبرمی است که باید در اولویت برنامه‌های مسئولان قرار گیرد. ادامه مذاکره هوشمندانه با آمریکا دریچه مناسبی برای دستیابی به چنین پارادایمی است. نگاهبانی از ایران، اولویت نخست و بی‌چون‌وچرای هر ایرانی خردمند، وطن‌دوست و متعهد و مسئول کشور است.