«کوچه باربُد»؛ بررسی دراماتیک یک جنون

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

چند زندگی در چند جا که شاید جایی به هم برسند؛ «کوچه باربد»، به کارگردانی افق ایرجی و با هنرنمایی مهدی امینی‌خواه، بررسی دراماتیک یک جنون به قلم نویسنده‌ای است که نیش عقرب را از بهر کین می‌داند؛ عقربی که به جان انسان‌ها می‌اندازد و منجر به مرگ آنها می‌شود.

 افق ایرجی پس از نمایش‌هایی چون «خاطرات یک دلقک»، «جفت هیچ» و «هملتک»، این بار به سراغ نمایشنامه‌ای با تم و موضوعی متفاوت رفته و آن را در بوتیک پردیس شهرزاد به روی صحنه برده است؛ اثری در سبک رئالیسم با اجرای پست‌مدرن. درامی اجتماعی، پر از رنج، فقر، عشق، خیانت و دردهایی که گاه گفته نمی‌شوند، اما حس می‌شوند.

استفاده از لهجه‌ها و زبان‌های مختلف اقوام ایرانی و حتی افغان، از نکات جالب توجه این نمایش است که به نزدیکی هر چه بیشتر مخاطب با واقعیت صحنه کمک می‌کرد.

«کوچه باربد»، تداعی ذهنیات، دیده‌ها و شنیده‌های نویسنده است که از طریق اتفاق‌هایی که در این نمایش رخ می‌دهد، ادا می‌شود.

«من نمی‌دانم این‌ها واقعیت است؛ در ذهنم است یا در واقعیت اتفاق افتاده است.»

مخاطب تا لحظه پایانی متوجه نمی‌شود که همگی اینها در واقع ذهنیات نویسنده است و اتفاقاتی که واقعا رخ داده.

نویسنده از تمامی اتفاق‌های پیرامون خود ایده گرفته تا رنج، فقر، عشق، خیانت و ... خیلی دیگر از دردهای جامعه که گفته نمی‌شود اما حس می‌شود را در دل حادثه‌ها بیان کند.

به گفته نویسنده و کارگردان کار، شاید نویسنده خبر تمامی اتفاق‌ها را به نوعی در روزنامه دیده، شاید در جایی شنیده یا برای خودش اتفاق افتاده است. شاید سر تمرین تئاتر با این‌ها برخورد کرده است و رفتارهای جنون‌آمیزی که انسان‌ها داشتند و شاید منجر به فاجعه‌ای می‌شد و یا این که می‌توانسته منجر به یک فاجعه‌ای شود.

او می‌گوید: این رفتارها در ذهن نویسنده رفته رفته تاثیر می‌گذارد و شروع به تداعی یک سری ایده‌ها می‌شود که باز انگار در خلال هم به هم مربوط هم هستند و گویی هر زندگی به زندگی دیگر ارتباط دارد. ما از هر زندگی به سراغ یک زندگی دیگر ... می‌رویم و همان مرز واقعیت است که اینها را نشان می‌دهد.

ایرجی گفت: گویی، واقعیتی است که شکل گرفته‌ و در ذهن نویسنده است ولی باز هم معلوم نیست که این واقعیت‌هایی که شکل گرفته‌اند کاملا واقعی هستند و یا ایده‌های خیالی‌اند.

او درباره تکرار واژه عقرب در نمایش هم اظهار داشت: این، نماد نیست. وسیله‌ای بود که می‌خواستیم از طریق آن مرگ را نشان دهیم. عقربی که نیش می‌زند و منجر به مرگ می‌شود.

ایرجی درباره درآمدزایی ناشی از زهر عقرب و این ضرب‌المثل که نیش عقرب نه از بهر کینه است گفت: در اینجا این ضرب‌المثل برعکس می‌شود و فرد در این نمایش عقرب را از بهر کینه در زندگی افراد وارد می‌کند و منجر به مرگ آنها می شود.

او افزود: ما مجبور بودیم کاری انجام دهیم که بازیگر رفته به رفته بمیرد. به این که زهر را در چایی بریزد هم فکر کرده بودیم و دیدیم قشنگ نیست. به همین سبب، عقرب را وسیله مرگ افراد گذاشتیم.

کارگردان نمایش گفت: به عنصری فکر می کردیم که پدر و برادر دختر را کشته باشد و برای همین دیدم مقداری شاید بحث عقرب دراماتیک‌تر باشد و به خود شخصیت هم بخورد. فردی که پرورش عقرب دارد می‌تواند مقداری رفتارهای بیمارگونه هم داشته باشد.

ندا ‌ابوالقاسمی ‌فرد، فرنیا ‌احمدوند، محمد ‌امین ‌جیرکویه، افق ‌ایرجی، امیر ‌پاسبان، فائزه ‌جعفری، مجتبی ‌چاوشیان، ایرج ‌حیدری، سمیرا ‌سهرابی، سارا ‌علاقمند، سمیه ‌فوج ‌طلب، مریم ‌فیروزی، سلوا ‌ملکی ‌پور، نرجس ‌مهدوی، علی ‌نهاوندی و با حضور مهدی ‌امینی ‌خواه، ایفاگران نقش در «کوچه باربد» هستند.