نگاهی به ادعاهای جدید وزیر امور خارجه فرانسه؛
شکست مذاکرات با رمز توافق جامع
زیادهخواهی اروپا در طرح موضوعات موشکی و منطقهای، همراه با تهدید به مکانیسم ماشه، مذاکرات هستهای را به سمت شکست هدایت میکند. ایران بارها بر تمرکز مذاکرات بر مسائل هستهای و لزوم تضمینهای امنیتی تأکید کرده است. نادیده گرفتن این شروط و اصرار بر خواستههای غیرواقعی، نشاندهنده فقدان اراده واقعی اروپا برای دیپلماسی است. بدون تغییر رویکرد، مذاکرات استانبول و تلاشهای دیپلماتیک آینده در معرض خطر جدی قرار دارند.

به گزارش گروه رسانهای شرق،
اظهارات جدید «ژان نوئل بارو»، وزیر امور خارجه فرانسه، مبنی بر لزوم توافقی جامع با ایران که شامل ابعاد هستهای، موشکی و منطقهای باشد، تنها دو روز پس از دور جدید مذاکرات ایران با تروئیکای اروپایی (فرانسه، آلمان، بریتانیا) و اتحادیه اروپا در استانبول مطرح شد. این اظهارات و بیانیه تهدیدآمیز روز شنبه سران تروئیکا درباره فعالسازی مکانیسم ماشه، نشاندهنده رویکردی زیادهخواهانه است که احتمال موفقیت مذاکرات را تا نقطه شکست کاهش میدهد. ایران بارها تاکید کرده که مذاکرات صرفا باید بر برنامه هستهای متمرکز باشد و مسائل موشکی و منطقهای را خط قرمز خود میداند.
زمینه مذاکرات و زمانبندی مشکوک
دور جدید مذاکرات در استانبول، فرصتی برای احیای دیپلماسی و رفع موانع پیش روی توافق هستهای بود. اما بیانیه تهدیدآمیز تروئیکای اروپایی و اظهارات بارو تنها دو روز پس از این مذاکرات، نشاندهنده فقدان حسن نیت است. این زمانبندی، پیامی از پیش طراحیشده را منتقل میکند که اروپا به جای تمرکز بر پیشرفت مذاکرات، به دنبال افزایش فشار بر ایران است.
تهدید به فعالسازی مکانیسم ماشه که میتواند تحریمهای بینالمللی را بازگرداند، در حالی مطرح شده که ایران پس از حملات متجاوزانه رژیم صهیونیستی به تأسیسات هستهای خود، خواستار تضمینهایی برای جلوگیری از تکرار چنین اقداماتی شده است. این رویکرد اروپا، مذاکرات را به سمت بنبست سوق میدهد.
زیادهخواهی در قالب توافق جامع
بارو از لزوم توافقی سخن گفته که فراتر از برنامه هستهای، شامل موشکهای بالستیک و فعالیتهای منطقهای ایران باشد. این درخواست، به معنای تغییر اساسی چارچوب مذاکرات نسبت به برجام (۲۰۱۵) است که صرفا بر مسائل هستهای متمرکز بود. ایران بارها اعلام کرده که برنامه موشکیاش، بخشی از توان دفاعی ملی است و قابل مذاکره نیست.
همچنین، اتهام «فعالیتهای بیثباتکننده منطقهای» بدون ارائه شواهد مشخص، در حالی مطرح میشود که نقش کشورهای غربی در حمایت از رژیم صهیونیستی و بیثباتی منطقه نادیده گرفته شده است. این زیادهخواهی، عملا مذاکرات را به سمتی میبرد که از پیش محکوم به شکست است، زیرا ایران هیچ چراغ سبزی برای مذاکره در این حوزهها نشان نداده است.
تهدید مکانیسم ماشه و پیامدهای آن
تهدید تروئیکای اروپایی به فعالسازی مکانیسم ماشه، ابزار فشاری است که در صورت عدم دستیابی به توافق تا پایان تابستان، تحریمهای سازمان ملل را بازمیگرداند. این تهدید در حالی مطرح شده که مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا به دلیل حملات رژیم صهیونیستی و حمایت آمریکا متوقف شده است. ایران تاکید کرده که ادامه مذاکرات نیازمند تضمینهایی برای امنیت و عدم تکرار اقدامات خصمانه است. اما اروپا، به جای رفع این موانع، با طرح خواستههای غیرواقعی و تهدید به تحریم، فضا را متشنجتر میکند. این رویکرد، نهتنها اعتماد ایران به مذاکرات را تضعیف میکند، بلکه میتواند تهران را به سمت اقدامات متقابل، مانند کاهش بیشتر تعهدات هستهای، سوق دهد.
نادیده گرفتن نقش مخرب غرب
اظهارات بارو و بیانیه تروئیکا، نقش مخرب آمریکا و رژیم صهیونیستی در توقف مذاکرات را نادیده میگیرند. خروج یکجانبه آمریکا از برجام در سال ۲۰۱۸ و حملات اخیر به تاسیسات هستهای ایران، موانع اصلی احیای توافق هستند. با این حال، اروپا به جای فشار بر آمریکا و رژیم صهیونیستی برای توقف اقدامات خصمانه، ایران را مقصر جلوه میدهد. این استاندارد دوگانه، نشاندهنده هماهنگی اروپا با سیاست فشار حداکثری آمریکا است و احتمال دستیابی به توافق را کاهش میدهد.
زیادهخواهی اروپا در طرح موضوعات موشکی و منطقهای، همراه با تهدید به مکانیسم ماشه، مذاکرات هستهای را به سمت شکست هدایت میکند. ایران بارها بر تمرکز مذاکرات بر مسائل هستهای و لزوم تضمینهای امنیتی تاکید کرده است. نادیده گرفتن این شروط و اصرار بر خواستههای غیرواقعی، نشاندهنده فقدان اراده واقعی اروپا برای دیپلماسی است. بدون تغییر رویکرد، مذاکرات استانبول و تلاشهای دیپلماتیک آینده در معرض خطر جدی قرار دارند.
آخرین اخبار سیاست را از طریق این لینک پیگیری کنید.