چرا مذاکرات ایران و آمریکا پیش نمی‌رود ؟

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

مهدی ذاکریان، تحلیلگر مسائل بین الملل با اشاره به جنگ ناگهانی اسرائیل با هماهنگی ایالات متحده گفت: گرهی که در راستای مذاکره بین ایران و آمریکا به وجود آمده، با توجه به رخدادهای پیش آمده بازنشدنی به نظر می رسد.

مهدی ذاکریان، تحلیلگر مسائل بین الملل با اشاره به بلاتکلیفی که درباره مذاکره بین ایران و آمریکا شکل گرفته، اظهار داشت: گرهی که در راستای مذاکره بین ایران و آمریکا به وجود آمده است، با توجه به رخدادهای پیش آمده بازنشدنی به نظر می رسد. در واقع وقتی ۴۸ ساعت قبل از ششمین نشست نمایندگان دو کشور، اسرائیل با هماهنگی ایالات متحده علیه ایران اقدام نظامی می کند، کافی است تا به آگاهی مشخصی از فضای بین دو کشور برسیم و در چنین شرایطی هر گونه گفت و گویی را بعید بدانیم.

این استاد روابط بین‌الملل دانشگاه در ادامه گفت: اینکه هم ایران و هم آمریکا برای گفت و گو از شرط و شروط می گویند و اینطور القاء می کنند که نیازی به مذاکره ندارند، نمی تواند مورد تایید فضای دیپلماسی باشد. در واقع در دور پیشین گفت و گوها همانطور که قبول شرط ایران مبنی بر مذاکره با واسطه از جانب ایران سودی نداشت، از این به بعد هم هیچ شرطی نمی تواند به گره گشایی در فضای دیپلماسی کمکی کند. البته هم ایران و هم آمریکا می دانند، شرط و شروط فقط تحرک تبلغاتی است.

او افزود: این شرط و شروط گذاشتن ها و چانه زنی های دو طرف در حالی است که هم ایران و هم ایالات متحده منتظر آغاز گفت و گو هستند اما به نظر می‌رسد «اصرار به عدم عقب نشینی از مطالبات» هم در رفتار ایرانی ها و هم در رفتار آمریکایی ها موجب شد، احتمال هر گونه تعاملی رنگ ببازد و البته جنگ ۱۲روزه هم دیوار بی اعتمادی ما را بلندتر کرد.

وی توضیح داد: این روزها در حالی با انواع و اقسام تهدید و تحدیدهای درونی و بین المللی مواجه هستیم که به طور آشکاری دچار پدیده هزینه ساز «بی توجهی به واقع بینی» هستیم. در واقع اینکه سیاست گذاری در کشور ما تحت تاثیر افراط و تفریط و همچنین رویکرد هیجانی و احساسی است، موجب شده در همه حوزه ها ناترازی داشته باشیم و در نتیجه، جامعه درگیر گرفتاری هایی شود که امید به اصلاح شان کم است!

این چهره خاطرنشان کرد: اصولا در سیاست دوست و دشمن دائمی نداریم. یعنی اصرار به جدال همیشگی ریشه در اراده و تفکر هیجانی و خارج از چارچوب منطق دارد. آنهم در شرایطی که می توانستیم و البته اکنون هم می توانیم، با تکیه بر دیپلماسی رابطه با نظام بین الملل را از حالت تقابلی به حالت تعاملی برسانیم. البته که نباید نسبت به جسارت اسرائیل و آمریکا در اقدام نظامی علیه کشورمان بی تفاوت باشیم. اما این رخداد به هیچ وجه انزواطلبی و ضدیت با کشورهایی که رابطه با آنها می تواند دستاوردهای اقتصادی و دیپلماتیک داشته باشد را توجیه نمی کند.  

ذاکریان یادآور شد: در دهه ۹۰ رویکرد تقابلی جدی با نظام بین الملل به طور تالم برانگیزی جدی شد تا کشور و البته مردم به استقبال خسارت هایی کمرشکن رفتند اما امروز با وجود جنگ تحمیلی اسرائیل می‌توان از منظر دیپلماسی بازهم کشور را به جلو برد.