واکنش کنایهآمیز عباس عبدی به پروژه شبیهسازی جهنم و پل صراط در فومن:
سیاست طمع و ساخت بهشت حذف شده، چون نمایش نهرهای عسل و حوری پرهزینه است!
عباس عبدی در واکنش به اجرای پروژه شبیهسازی جهنم و پل صراط در شمال کشور، نوشت: طراحی و نمایش پل صراط و جهنم در یکی از شهرهای شمالی جامعه را شگفتزده کرد، اما کمتر کسی به این نکته توجه کرد که چنین نمایشی در چارچوب «سیاست ترس» قابل تفسیر است. البته در همین پروژه، سیاست مبتنی بر طمع و نمایش بهشت نیز حذف شده است؛ چراکه نشان دادن نهرهای عسل، حوریان و انواع خدمات رایگان هزینهبر است، و برخی چیزها را اساساً نمیتوان به تصویر کشید.

به گزارش گروه رسانه ای شرق؛ عباس عبدی در یادداشتی با عنوان «سیاست ترس و طمع، بردگی و تجارت» در روزنامه اعتماد نوشت: فرمانده نظامی یکی از شهرهای شمال کشور، پروژهای به نام «ساعت به وقت بهشت» را افتتاح کرده که در واقع بازسازی مفاهیمی چون پل صراط و آتش جهنم است. این اقدام عجیب بازتابهای گستردهای در افکار عمومی داشت و در این یادداشت تلاش شده است تا ریشههای این رویکرد مورد بررسی قرار گیرد.
وی با طرح این پرسش که انگیزههای رفتاری انسان از چه عواملی تأثیر میپذیرد، توضیح میدهد: در یک قالب کلی و عقلانی، انگیزههای رفتاری بر اساس موازنه میان هزینه و فایده تعریف میشوند. هرگاه منافع یک رفتار بیشتر از هزینهاش باشد، آن رفتار انجام میشود. البته بیان این اصل ساده است، اما تعریف دقیق مفاهیمی مانند «هزینه»، «فایده» و «ارزیابی» آنها، مسئله را بسیار پیچیده میسازد.
عبدی در ادامه مینویسد: با پذیرش کلی این منطق، میتوان گفت سیاستهای تربیتی و حکومتی نیز بسته به تأکیدشان بر یکی از این مؤلفهها (هزینه یا فایده)، مسیرهای متفاوتی را دنبال میکنند. یک رویکرد، مبتنی بر افزایش هزینه برای بازداشتن افراد از انجام رفتاری خاص است؛ در چنین سیاستی، حکومت هر رفتار نامطلوبی را جرمانگاری کرده و برای آن مجازات سنگین در نظر میگیرد.