به نیابت از اروپاییان و اعراب

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

تجاوز وحشیانه و سبعانه رژیم صهیونی به ایران را می‌توان حسب اعلام سرکردگان آن رژیم به سادگی و خوش‌باوری باور کرد؛ یعنی اسرائیل می‌خواهد برای بقا بجنگد (حرفی که برخی از مسئولان ما نادانسته آن را تکرار می‌کنند)‌ بنابراین نگران بمب هسته‌ای ایران است و به همین دلیل تجاوز خود را پیش‌دستانه می‌خواند.

هم آمریکا، هم اروپا و هم اسرائیل به خوبی می‌دانند که ایران در پی سلاح هسته‌ای نیست و آخرین آن‌ هم اظهارات رافائل گروسی، مدیر‌کل سازمان بین‌المللی انرژی اتمی، پس از تجاوز اسرائیل بود که اعلام کرد فعالیت هسته‌ای ایران فعالیتی غیرنظامی است؛ حال بگذریم که در مقام رئیس این سازمان، تجاوز یک رژیم غیر‌عضو سازمان به یک کشور عضو سازمان را که خلاف مقررات مصوب‌ مبنی بر ممنوعیت حمله به اماکن و تجهیزات اتمی است، محکوم نمی‌کند و نقش خود را در مقام کارگزار اسرائیل به وضوح روشن می‌‌کند.

اما این تجاوز را نه ساده‌لوحانه و نه خوش‌باورانه نباید نگاه کنیم. باید بازگشت کنیم به فلسفه وجودی اسرائیل و ایدئولوژی حاکم بر آن که روز به روز خود را عیان‌تر می‌‌‌کند و اگر روزی شیمون پرز و اسحاق رابین قیافه لیبرالیستی به خود می‌گرفتند، امروز به تدریج قیافه واقعی و نیات و روش‌های صهیونیستی آشکار می‌شود. کودکان را می‌کشند، چرا‌که در آینده سرباز ضد‌صهیونیستی خواهند شد. مادران را می‌کشند، چرا‌که سربازان را به دنیا می‌آورند و بیمارستان‌ها را تخریب می‌کنند، چرا‌که سربازان حماس -یعنی همه مردم غزه- را معالجه می‌کنند. برخلاف آنچه ‌می‌گویند که اسرائیل از خود دفاع می‌کند و برای بقا می‌جنگد، اسرائیل به صراحت و روشنی بیان کرده و‌ می‌‌کند که دولتی مهاجم و توسعه‌طلب است.

نخست آنکه پرچم اسرائیل بیان می‌‌کند که سرزمین موعود (قسمت سفید پرچم) ماورای نیل و فرات است (خطوط آبی پرچم‌). بنابراین به همه جهانیان با پرچم خود اعلام توسعه‌طلبی کرده است. از سویی نقشه آینده اسرائیل که در‌برگیرنده اردن، سوریه و بخش‌هایی از عراق، مصر و عربستان است و بر بازوان سربازان اسرائیل نقش بسته و روی سکه‌های اسرائیلی ضرب شده است، کاملا این امر را نشان می‌دهد. حال اگر برخی کشورهای عربی به جای تدابیر دفاعی و امنیتی برای اسرائیل فرش قرمز پهن کرده‌اند، یا از نادانی است یا از خواب.

دوم آنکه برخلاف آنچه می‌گویند ما برای بقا می‌جنگیم، زرادخانه‌‌هایشان مملو از سلاح‌های تهاجمی است. هواپیماهای تهاجمی، موشک‌ها و احیانا سلاح‌های اتمی چگونه می‌تواند دفاعی باشد. حال اگر تنها گنبد آهنین را به‌عنوان دفاع مطرح می‌کردند، می‌توانستند بگویند که در کار دفاعی و بقا هستیم.

همه اینها نشان می‌دهد که رژیم اسرائیل یک رژیم مهاجم است و خوب است بدانیم که آنها تنها فلسطینی‌ها، اعراب و مسلمان‌ها را دشمن خود نمی‌دانند، اتفاقا در این سرزمین‌ها یهودیان سالیان دراز در کنار مردم دیگر زندگی کرده و روابط شهروندی متعادل داشته‌اند. برعکس در کشورهای اروپایی، یهودی‌ستیزی در ایتالیا، فرانسه و اسپانیا سابقه‌ای طولانی دارد و فقط آلمان و هیتلر نیست که به قتل عام یهودیان اقدام کرده، بلکه یهودیان در کشورهای مسیحی‌نشین همواره تحت تحقیر، فشار، تبعیض و تنفر بوده‌اند و امروز هم مردم عادی این کشورها چنین احساسی نسبت به یهودیان دارند.

امروز سران کشورهای اروپایی از اسرائیل حمایت می‌کنند و در برابر تجاوزات، جنایات و نسل‌کشی آنها حداکثر سکوت می‌کنند و نوعا از آنها حمایت می‌کنند، در‌حالی‌که از نظر صهیونیست‌ها دشمن درجه اول آنها اروپاییان هستند که قرن‌ها به آزار و اذیت یهودیان پرداخته‌اند و میلیون‌ها یهودی را در کوره‌های آدم‌سوزی نابود کرده‌اند. کینه صهیونیست‌ها از اروپاییان حسب تعالیم تورات و یهود هرگز زدوده نمی‌شود.

آنها در درجه نخست، خود را آماده می‌کنند تا توسعه‌طلبی اعلام‌شده خود را تحقق بخشند و آماده‌اند چنانچه اروپایی‌ها با این توسعه‌طلبی مخالفت کردند، سلاح‌های خود را به روی آنها بگشایند؛ والا چه نیازی به زرادخانه اتمی؟ مگر کشورهای اسلامی دارای چه امکانات نظامی هستند که نیاز به آن همه سلاح تهاجمی در انبارهای اسرائیل باشد؟ ‌حتی به غیر از این، سرانجام انتقام خود را از اروپاییان و مسیحیان خواهند ستاند. امروز ایران علاوه بر دفاع از شرف و استقلال خود، در حقیقت به نیابت از اروپاییان و اعراب در مقابل اسرائیل ایستادگی و مقاومت می‌کند. 

رهبران اروپا و اعراب این را باید به درستی درک کنند‌. خنثی‌سازی مصر، سوریه و اردن و ایجاد تسلط از طریق اقدامات نرم در بحرین و امارات و قراردادن جاپای محکم در این کشورها، مقدمه کار بعدی‌شان است. فردا بحرین و امارات از ترس لطمه‌خوردن به مظاهر توسعه‌ای‌شان مانند اردن امروز، دستور اسرائیل را اجرا خواهند کرد. قراردادهای سنگین و دهان‌پرکن آنان به آمریکا مانع تجاوزات و تحکم و حاکمیت اسرائیل بر آنها نخواهد بود. حتی در آینده مجبور خواهند شد سیاست‌های اقتصادی و قیمت کالاهای خود از قبیل نفت، گاز و پتروشیمی و انتخاب مشتریان را با نظر اسرائیل انجام دهند. این کشورها قدم به راهی گذاشته‌اند که پایان آن تحت سیطره‌شدن توسط اسرائیل است و اینک رژیم اشغالگر، ایران را مانعی برای سلطه کامل خود بر منطقه خاورمیانه و حتی خاور نزدیک می‌داند و آنگاه است که اروپا نه از باب جبران خسارت هولوکاست و یهودی‌آزاری گذشته، بلکه به دلیل در معرض خطر بودن و ترس از اسرائیل، بدون قید و شرط تابع صهیونیست‌ها خواهد بود.

اگر به نیات صهیونیست‌ها شکی وجود دارد، این شعر ویلیام بلیک شاعر انگلیسی را که در قرن هجدهم میلادی سروده شده است، نگاه کنید تا واقعیت روشن شود. آیا آن قدم‌های دوران قدیم به کوه‌های سرسبز انگلستان خواهد رسید؟ آیا آن بره مقدس خداوند چراگاه‌های زیبای انگلستان را خواهد دید؟ آیا آن چهره الهی و مقدس بر تپه‌های ابرآلود مقابل‌مان خواهد تابید؟ آیا بیت‌المقدس در این شهر پر از کارخانه تاریک ساخته خواهد شد؟ کمان طلایی آتشینم را برایم بیاورید. تیرهای آرزوهایم را در اختیارم بگذارید. نیزه‌ام را برایم بیاورید: آه‌ ای ابرها به کنار روید! ارابه جنگی آتشینم را برایم بیاورید. از جنگ ذهنی دست نخواهم کشید. حتی اگر شمشیرم در دستانم به خواب رود. 

تا بتوانیم بیت‌المقدس را بسازیم. در سرزمین سبز و زیبای انگلستان. ایران سرافراز ایستاده است و وارث نادره‌مردانی همچون نادر‌قلی افشار است.