فریاد زیر آب

اشرف‌سادات جلال‌زاده، روزنامه‌نگار: آیا تا به حال در زیر آب فریاد زده‌اید؟ اگر تاکنون این کار را انجام نداده‌اید، بهتر است امتحان کنید؛ زمانی که زیر آب فریاد می‌زنید نه‌تنها صدایتان را کسی نخواهد شنید بلکه احتمال غرق‌شدنتان نیز وجود خواهد داشت. گاهی اوقات هم فریادهایتان به‌صورت حباب‌هایی به سطح آب خواهد آمد و این نتیجه فریاد در زیر آب خواهد بود و نهایتا اگر ادامه دهید، با زندگی خداحافظی خواهید کرد. شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که در اداره و ارگانی پیگیر مطالبات بحق خودتان باشید و دلخور از افرادی که می‌دانند حق را می‌گویید و حق با شماست ولی هیچ‌گونه عکس‌العملی را دریافت نمی‌کنید و سخنانتان شنیده نمی‌شود و بازتابی نخواهد داشت و بارها از خود می‌پرسید من که درست می‌گویم و با ادله و مدارک صحبت می‌کنم، پس چرا هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود؟ بی‌مناک و بی‌حوصله، تحمل خود را از دست می‌دهید و صدایتان تبدیل به فریادهایی می‌شود که حبابی را نیز در پی نخواهد داشت، آن زمان است که سرخورده به هر‌چیزی چنگ می‌زنید و به دنبال مافوق مسئول فرد قبلی برای ارائه راهکار و راه‌حل جهت بازشدن گره کارتان می‌روید و نهایتا در انتهای پلکان بازدید مدیران جهت پیگیری حق‌و‌حقوقتان نتیجه‌ای که حاصل نمی‌شود هیچ، مشکلات‌تان بیشتر نیز خواهد شد و با بن‌بست کاری در بوروکراسی اداری مواجه خواهید شد. آن زمان است که استراتژی حرف حق، به مدارا و پیداکردن راه‌حل برای نفوذ به بوروکراسی اداری نادرست در حل مشکلات تبدیل خواهد شد. نهایتا در راه‌پله‌های این ارگان‌ها، زخم‌خوردگان در برخی بوروکراسی‌های اداری، مشاوران شما خواهند بود و راه‌حل‌های برون‌رفت از مشکلات را به شما نشان خواهند داد! فساد سیستماتیک در بوروکراسی‌های اداری به گونه‌ای است که وقتی برای پیگیری و مطالبات بحق خودتان مراجعه کنید و حقیقت را بازگو کنید، فریادتان شنیده نخواهد شد؛ افراد مشغول به کار در مجموعه اداری و... کاملا می‌دانند که شما چه می‌گویید و حق با شماست ولی بی‌طرف خواهند ماند، می‌دانید چرا؟ چون در مجموعه فساد وجود دارد و عواملی باعث بازدارندگی عاملان می‌شود؛ از جمله‌

1-مدیر در مجموعه اداری و مدیریتی فاسد است و اگر حقوق شما توسط کادر زیرمجموعه در اداره پیگیری و بازگو شود، نمی‌توانند منافع خود را از مجموعه دریافت کنند. ۲- کارمند باید در راستای سیاست مجموعه گام بردارد و خود را ناآگاه از وضعیت موجود اعلام کنند. ۳- ممکن است با بازگو‌کردن حقایق فرد خاطی اخراج یا جابه‌جا شود. ۴- کارمند می‌داند که فساد وجود دارد ولی چون خود درگیر فساد است، سکوت اختیار می‌کند. ۵- پیگیری مطالبات فرد محق، هیچ منافع و عوایدی برای مجموعه و کارمند ندارد. ۶- می‌دانند فساد وجود دارد ولی نمی‌تواند آن را اعلام کنند. ۷ -فساد را اعلام می‌کنند ولی هیچ ترتیب اثری داده نمی‌شود؛ چون در اقلیت هستند. ۸- فساد را اعلام می‌کنند و کارکنان مجموعه همگام می‌شوند و جلوی فساد را می‌گیرند اما نمی‌دانند ابزاری هستند برای مفسدان فرادستی... .

بااین‌حال امروز فریاد حقیقت‌گویان در برخی از ادارات و نهادها فریاد زیر آب است و حتی برخی مطبوعات و خبرنگاران، روحیه مطالبه‌گری و عدالت‌خواهانه خود را از دست داده‌اند. در جهت تحقق اهداف برخی ارگان‌ها، شوربختانه ارگان‌های دولتی و غیردولتی و برخی مطبوعات ایران در بزرگ‌نمایی افراد در پست‌های مدیریتی تبحر دارند‌ و نتیجه این بزرگ‌نمایی‌ها کم‌کم برخی مدیران نالایق را به این باور می‌رساند که خارق‌العاده بوده‌اند و خود را هم‌ردیف ارسطو، افلاطون و فیثاغورس می‌دانند و افسوس روزهایی را می‌خورند که نتوانسته بودند به مناصب کنونی خود دست یابند. همگی می‌دانیم سازمان‌ها و ارگان‌های دولتی و غیردولتی باید پاسخ‌گوی نیازهای بحق مردم باشند و نباید به دلایل نامعلوم، جایگاه اجتماعی افراد، باعث بزرگ‌نمایی فرد مسئول شود؛ زیرا‌ قدرت در برخی موارد فساد می‌آورد. آنچه باید بدانیم این است افراد در پست‌های مدیریتی وظیفه‌ای را عهده‌دار شده‌اند که به آنها (‌مسئول) می‌گویند و کار آنها خدمات‌رسانی به مردم است؛ پس باید این را بدانیم و به این باور برسیم تا بتوانیم روحیه مطالبه‌گری، حق‌طلبانه و پرسشگرانه داشته باشیم؛ زیرا‌ با ایجاد این روحیه هیچ مسئولی دچار فساد نخواهد شد و با روحیه مطالبه‌گری مطبوعات و رسانه‌ها که چشم و گوش جامعه هستند و شفاف‌سازی، مسئولان در پاسخ‌گویی به مطالبات مردم و تخریب تابلوی قدیس‌سازی از مسئولان می‌کوشند و فساد ریشه سیستماتیک خود را از دست خواهد داد‌ و در نتیجه با برقراری عدالت فریادی نخواهد بود چه زیر آب و روی آب! افراد توانمند و دلسوز نیز برای پست‌های مدیریتی در رقابت تنگاتنگ که جنبه خدماتی دارد، این‌گونه دست‌و‌پا نخواهند زد.