لیست دوم ساختمان‌های ناایمن تهران در راه است
حاشیه‌ها را کم کنید، برای نا‌ایمن‌ها چه کنیم
لیست 129 ساختمان ناایمن تهران منتشر شده؛ لیستی که نشان می‌دهد بسیاری از ساختمان‌های دولتی، بیمارستان‌ها، پاساژها و خوابگاه‌ها وضعیت بحرانی دارند. اسامی این ساختمان‌ها را سایت انصاف‌نیوز منتشر کرده، شهردار و برخی از اعضای شورای شهر صحت این لیست را زیر سؤال برده‌اند؛ اما اعضای شورای پنجم شهر تهران می‌گویند این لیست در سال 99 به درخواست نهادهای امنیتی منتشر نشده است.
لیست 129 ساختمان ناایمن تهران منتشر شده؛ لیستی که نشان می‌دهد بسیاری از ساختمان‌های دولتی، بیمارستان‌ها، پاساژها و خوابگاه‌ها وضعیت بحرانی دارند. اسامی این ساختمان‌ها را سایت انصاف‌نیوز منتشر کرده، شهردار و برخی از اعضای شورای شهر صحت این لیست را زیر سؤال برده‌اند؛ اما اعضای شورای پنجم شهر تهران می‌گویند این لیست در سال 99 به درخواست نهادهای امنیتی منتشر نشده است.
شورای شهر تهران روز گذشته نیز به موضوع متروپل و عبرتی که باید از این حادثه تلخ در حوزه ساختمان‌سازی گرفت، پرداخت. عبرت‌هایی که به گفته حبیب کاشانی بارها درباره آن سخن گفته شده و به فراموشی سپرده شده است.
مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران، قبل از آغاز جلسه شورای شهر به خبرنگاران می‌گوید موافق انتشار اسامی ساختمان‌های ناایمن هستم؛ چرا‌که مردم بدانند این ساختمان‌ها چه ساختمان‌هایی هستند؛ اما اینکه در این ساختمان‌ها همه موارد ایمنی بررسی شده است یا نه؟ موضوعی است که باید بررسی بیشتری روی آن انجام شود و تصور می‌کنم شهردار تهران نیز همین نظر را دارد.
در این جلسه حمزه شکیب سرپرست سازمان نظام مهندسی کشور نیز حضور داشت تا درباره ساختمان‌های ناایمن تهران و همچنین حادثه متروپل آبادان گزارشی را ارائه دهد. او درباره حادثه ساختمان متروپل آبادان می‌گوید: آبادان شهری است که ساختمان‌های بلند آن که تعداد طبقاتش بیش از ۱۰ طبقه است، به حدود پنج یا شش ساختمان می‌رسد و این در حالی است که متروپل قبل از اخذ پروانه شروع به ساخت‌وساز کرده است و با توجه به وجود منطقه آزاد تجاری ساخت‌وساز تابع قوانین دیگری بوده، پروانه‌ای که تا سال ۹۶ صادر می‌شود به گونه‌ای است که سازمان نظام مهندسی در چرخه طراحی و اجرا به صورت رسمی وجود نداشته است. ساختمان هنوز به بهره‌برداری نرسیده بوده که زیر بار یک‌دوم بارهای ثقلی خود بوده است و با این وضعیت مواجه شده. اگر به بهره‌برداری می‌رسید، تعداد افراد بیشتری در ساختمان حضور داشتند و گرفتار حادثه می‌شدند. متأسفانه هیچ سازوکار مناسب طراحی و اجرائی برای این ساختمان پیش‌بینی نشده بود.
شکیب به حادثه پلاسکو هم اشاره می‌کند و می‌گوید: ساختمان پلاسکو روزی نماد ساختمان‌های بلند کشور بود. در‌حال‌حاضر حدود هزار ساختمان بلند بالای ۱۲ طبقه داریم که مسئولیت آن برعهده ما و شماست؛ اما نگهداری نمی‌شوند و اراده‌ای نیاز است که برای نظارت آنها اقدام کنیم. قطعا اگر مباحث مقررات ایمنی ساختمان‌ها اجرائی می‌شد، ما هنوز پلاسکو را داشتیم. درخصوص این هزار ساختمان بلندمرتبه هم باید به صورت پایلوت برای آنها مواردی را اجرائی کنیم؛ از‌جمله تدوین دستورالعمل و مکانیسم فوق‌ریزش. اگر آتش‌سوزی در این ساختمان‌ها اتفاق افتاد، باید بدانیم کدام طبقات فروریزش دارد و این اطلاعات را پس از احصا در اختیار آتش‌نشانی‌های منطقه قرار دهیم تا سازه را بشناسند و در هنگام آتش‌سوزی مکانیسم فروریزش موجود باشد؛ البته این کار از قبل آغاز شده؛ ولی متأسفانه دنبال نشده است.
او به کیفیت ساخت‌وساز هم تأکید می‌کند و می‌گوید: بیش از دو میلیون واحد در مسکن مهر ساخته شده که به لحاظ کمیتی کار بی‌نظیری است و ای کاش در کنار این کمیت، کیفیت مورد توجه قرار می‌گرفت. در‌حال‌حاضر در نهضت ملی مسکن امیدوارم از کیفیت غافل نشویم. در ساختمان‌سازی ۳۰ درصد هزینه برای اسکلت و ۷۰ درصد برای نازک‌کاری‌ها و... است که در زلزله متأسفانه همه آنها را از دست می‌دهیم. ما می‌دانیم در کشوری زندگی می‌کنیم که زلزله‌خیز است؛ بنابراین در نهضت ملی مسکن باز هم صرفا به کمیت توجه می‌شود. بی‌تردید باید درس بگیریم و به سراغ تأمین کیفیت برویم. شکیب معتقد است که باید هزینه تخلف ساختمانی را برای سازندگان افزایش دهیم تا تخلفات کاهش پیدا کند. او می‌گوید: در یکی از استان‌ها تعداد ورود پرونده‌ها به کمیسیون‌های ماده صد، 120 درصد بود. دلیل را که پرسیدیم متوجه شدیم برخی از پرونده‌ها چون تخلف‌کردن برای‌شان پرفایده است، دوباره به کمیسیون ماده صد آمده است. در این جلسه اقبال شاکری، عضو کمیسیون عمران مجلس، هم گفته که بسیاری از وضعیت بحرانی متروپل اطلاع داشتند، نبودن عزم راسخ در کسانی که از این حادثه مطلع بودند، دلیل این حادثه است. می‌گویند خلأ قانونی وجود ندارد. مگر نمی‌توانیم با همکاری این خلأ را برطرف کنیم؟ به‌راحتی می‌توانستیم این کار را انجام دهیم. تمام افراد ذی‌ربط در تمام جلسات سر پروژه حاضر بودند. تمام اتوماسیون اداری طی شده؛ اما جهت اطلاع بوده است. تمام کسانی که رونوشت ناظر برجسته سازمان نظام مهندسی به آنها رسیده و کاری نکردند، مقصر هستند. تمام آنها این رونوشت را دریافت کردند. ناظر شجاعی که زیر بار فشار مالک زیاده‌خواه و فضای روانی موجود در شهر که این طرح باید جلو برود، قرار گرفت، کنار کشید.
ناصر امانی یکی از اعضایی بود که در جلسه گذشته به لیست منتشرشده ساختمان‌های ناایمن تهران اشاره می‌کند. او می‌گوید: اغلب ساختمان‌هایی که در لیست منتشر شده است، متعلق به دولت، نهادهای عمومی، مراکز آموزشی و مراکز درمانی است و اگر ساختمانی مالک شخصی دارد، مالکی است که مشکل مالی ندارد، ساکن جنوب تهران نیست و در بافت فرسوده زندگی نمی‌کند. همان حساسیتی که درمورد ساختمان‌های بلندمرتبه مطرح شده، باید درمورد بافت فرسوده در متن جامعه قرار بگیرد و لازم است در این شرایط توجه نشان دهیم که هم خطرناک‌اند و هم در معرض آسیب فوری هستند. احمد صادقی، عضو دیگر شورای شهر تهران، هم با بیان اینکه تعارض منافع در مجموعه‌های مختلفی که ذی‌نفع هستند، مانع از اصلاح قوانین در حوزه ایمنی مسکن می‌شود، می‌گوید: این تعارض منافع هم در کارگروه‌های مطالعاتی مرکز مطالعات مسکن هم در شورای عالی شهرسازی و هم در نظام مهندسی مشاهده می‌شود. در این زمینه آنان که منافع‌شان به خطر می‌افتد، با اصلاح قوانین مخالفت می‌کنند و این بزرگ‌ترین مشکل است. محمد آقامیری، عضو دیگر شورای شهر تهران، هم می‌گوید: متروپل هنوز به کاربری اولیه نرسیده بود، فرو‌ریخت که در اینجا چند مسئله ایجاد می‌کند. آیین‌نامه‌های سازمان نظام مهندسی و خود مهندسان باید به‌روز شوند؛ چرا‌که مهندسان ما معمولا بعد از دریافت پروانه از آیین‌نامه‌ها دور می‌شوند. متأسفانه شتاب سرعت پیشرفت در کشور با محوریت پول و سرمایه است و این موجب کاهش ایمنی می‌شود و رفتارهای سرکوب‌کننده کارفرما با نظرات کارشناسی را موجب می‌شود که در متروپل می‌بینیم که کارفرما توقع داشته سازه را هر طور که می‌خواهد، برایش طراحی کنند. حبیب کاشانی که از چهارمین دوره در شورای شهر تهران عضویت دارد، می‌گوید: ۴۰ سال است که این سخنان را شنیده‌ایم؛ اما چرا کاری صورت نگرفته؟ چه ضمانتی وجود دارد که متروپل‌های بعدی ایجاد نشود. عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه یک لیست از ساختمان‌های ناایمن تهیه شده؛ اما شنیده‌ایم که تا دو ماه آینده قول داده‌اید که آن را ارائه کنید، می‌گوید: در حالی است که رئیس آتش‌نشانی اعلام کرده که ۱۲۹ ساختمان ناایمن در تهران داریم که منتظر ما نمی‌مانند. با وجود این‌همه توانایی و علم یک مقدار ثقیل است که در سال ۱۴۰۱، ۳۳ نفر از هم‌وطنان‌مان را از فروریزش یک ساختمان از دست بدهیم و بهتر است که ان‌شاءالله و ماشاءالله و بفرما را کم کنیم و وارد عمل شویم تا بتوانیم مسائل را حل کنیم. مسئولان عریان‌تر بگویند که چه کنیم؛ چرا‌که یک نقطه از ایران دچار حادثه شده؛ اما همه ایران را تحت تأثیر خود قرار داده است.مدیران شهری می‌گویند لیست جدیدتری از ساختمان‌های ناایمن شهر تهران تهیه می‌شود. علیرضا نادعلی روز گذشته با اشاره به انتشار لیست ساختمان‌های ناایمن تهران با تأکید بر اینکه وقتی اتفاق تلخی می‌افتد، عبرت گرفته شود و به‌موقع بازنگری‌ها و نظارت‌ها صورت گیرد، می‌گوید: در این مواقع نباید دچار عجله و شتاب‌زدگی شویم. طرحی در سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران در حال پیگیری است و باید اجازه دهیم پس از هماهنگی‌ها در شهرداری، طرح ارائه‌شده و نظرات را بشنویم و یک طرح همه‌جانبه داشته باشیم. در این زمینه هماهنگی بین معاونت‌های شهرداری وجود دارد، بخشی‌نگری مشکل در ایمنی ساختمان‌ها ایجاد می‌کند و اگر پس از بررسی‌ها لیستی ارائه شود، ممکن است تعداد متفاوت و بیشتر از این باشد و این فهرست قابل‌اتکاتر است و می‌توان براساس‌آن تصمیم گرفت.
