جانِ کلامِ وطن

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

محمدحسین لطیفی  -   کارگردان

آینده این سرزمین را روشن می‌بینم؛ روزی که ایران دوباره بر بلندای جغرافیای جهان بدرخشد، اگر به نسل جوان اعتماد کنیم، میدان را به آنان بسپاریم و در مسیر مسئولیت‌پذیری همراهشان شویم.

بی‌تردید نجات و شکوفایی ایران بیش از هر چیز در گرو فرهنگ، عِرق ملّی و سرمایه اجتماعی است، نه صرفا حاکمیت.

ما میراث‌دار کاشته‌های نیاکانیم؛ اکنون نوبت ماست که بکاریم تا آیندگان برداشت کنند. این آینده‌سازی فقط زمانی ممکن است که آیین‌ها را از خرافه پالایش کنیم، ارزش‌های اصیل ایرانی را پاس بداریم و زبان و فرهنگ خود را نگاه داریم.

وطن پیکری زنده است؛ حتی اگر بیمار باشد، باید درمانش کرد، نه رها. درمان ایران در گرو محبت، همدلی، و احساس مسئولیت جمعی است. امروز بیش از هر زمان دیگری کشور به «طبیبانش» نیاز دارد و این طبیبان، نه دولت و قدرت، بلکه من و تو، یعنی همه ما ایرانی‌ها هستیم.

در روزهای سخت جنگ، فرهنگ ایثار، صداقت و فداکاری به اوج رسید؛ اما پس از آن، برخی از همان قهرمانان گرفتار مناسبات تلخ دنیا شدند و جامعه نیز ناخواسته از آنان الگو گرفت. این‌گونه بود که کم‌کم برخی ارزش‌ها رنگ باخت و در برخی نقاط، فرهنگ عمومی به بیماری دچار شد: قانون‌گریزی عادی شد، رشوه‌خواری به رسم بدل شد و صداقت  کمیاب شد.

امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازسازی همان فرهنگ ایرانیِ راستین هستیم؛ فرهنگی برآمده از تاریخ بلند سلامت، جوانمردی، دلسوزی و ازخودگذشتگی.

اگر این روح فرهنگی را احیا نکنیم، وطن در معرض خطر خواهد بود. وطن زخمی است و این ما هستیم که باید مرهمش شویم. نمی‌توان تنها تماشاگر بود؛ اکنون زمان در کنار وطن بودن، نه در قضاوت وطن نشستن است.

امید من این است که ایران از هر آفت و افراط پاک شود و به مدد خِرد، دانش و همدلی نسل‌ها دوباره شفا یابد؛ زیرا ایمان دارم که این سرزمین هنوز توان برخاستن دارد، اگر ما به عنوان فرزندانش، مسئولیت خویش را از یاد نبریم.

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.