اعتراض هنرمندان، سکوت سیاست‌مداران

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

از 7 اکتبر که جنگ در غزه آغاز شد، تاکنون هنرمندان در مقاطعی به شیوه‌های مختلفی اعتراض کرده‌اند. اما این روزها که اسرائیل امکان ورود کامیون‌های غذا را محدود کرده و با کشتن بیش از هزار نفر در صف دریافت غذا، فاجعه‌ای دیگر آفریده است، این روزها که عکس‌های آخرالزمانی از نابودی غزه و عکس‌هایی از کودکان استخوانی و لاغر در غزه منتشر شده است، بار دیگر واکنش‌ها افزایش یافته است. مردم در سیدنی تظاهراتی با حضور ۹۰ هزار نفر برپا کرده‌اند و بریتانیا اعلام کرده است ۳۰۰ کودک را از بریتانیا خارج خواهد کرد.

آزادی گزارش

درحالی‌که نتانیاهو مدام شرایط غزه و عکس‌های منتشر‌شده از آن را نادرست می‌داند، جمعی از چهره‌های مشهور خبری درخواست حضور در غزه و میدان جنگ را مطرح کرده‌اند. این خبرنگاران سرشناس در طوماری با عنوان «آزادی گزارش» از دو طرف جنگ در غزه خواسته‌اند اجازه دسترسی «فوری و بدون نظارت» خبرنگاران خارجی را صادر کنند؛ اقدامی که از آغاز جنگ ممنوع بوده است. این طومار با تلاش آندره لیون (عکاس برنده جایزه) شکل گرفته و چهره‌هایی مانند الکس کرافورد، مهدی حسن، کریستین امانپور، کلاریسا وارد و دان مک‌کالین آن را امضا کرده‌اند. این در حالی است که تاکنون ۲۰۰ خبرنگار -عمدتا فلسطینی- جان باخته‌اند و جنگ غزه به «مرگ‌بارترین درگیری ثبت‌شده برای مطبوعات» تبدیل شده است.

اعتراض هنرمندان

در طول حدود دو سال که از آغاز جنگ می‌گذرد، یک تغییر تاریخی در موضع فرهنگی جهان درباره مسئله فلسطین رخ داد؛ حالا آنان از کلمه «نسل‌کشی» برای اعتراض به اسرائیل استفاده می‌کنند. از ستارگان پاپ تا نویسندگان و فعالان حقوق بشر، بسیاری از هنرمندان از سکوت خارج شدند و گاه با خطر از دست دادن کار یا حمایت‌های مالی یا حتی اخراج از فیلم و برند، از مردم غزه دفاع کرده‌اند. بیش از ۳۷۰ بازیگر و فیلم‌ساز، از‌ جمله چهره‌های مشهور هالیوود نظیر واکین فینیکس، پدرو پاسکال و گی‌یرمو دل تورو، هم‌زمان با جشنواره کن بیانیه‌ای را امضا کردند و در آن سکوت صنعت سینما درباره «نسل‌کشی در غزه» را محکوم کردند.

در جدیدترین واکنش، ناتالی پورتمن در اینستاگرامش از ۹ میلیون دنبال‌کننده خود خواست به مردم غزه کمک کنند. «ناتالی پورتمن»، بازیگر متولد اورشلیم، ‌با انتشار پیام‌هایی در اینستاگرام خود از مردم غزه حمایت کرد و خواستار پایان جنگ و ارسال کمک‌های بشردوستانه شد. این اولین باری نبود که او از مردم غزه حمایت کرد.

البته او تنها صدای هنری منتقد جنایت‌های اسرائیل نیست. از سوزان ساراندون و ژولیت بینوش تا خاویر باردم و بندیکت کامبربچ، به شیوه‌های مختلف واکنش نشان داده‌اند. چهره‌های سرشناسی مانند «مایکل کین»، «فلورنس پیو»، «واکین فینیکس»، «هانس زیمر»، «لانا دل ری»، «بیلی آیلیش»، «باب ویلن»، «نی‌کپ»، «گرین دی»، «بونو»، «اندرو گارفیلد»، «لیام کانینگهام»، «سوزان ساراندون»، «ملیسا باررا»، «گای پیرس»، «میزی ویلیامز»، «خاویر باردم»، «جنا اورتگا»، «نیکلا کاگلن»، «ایمی لو وود»، «ریچل زگلر»، «مارک رافلو»، «تونی کولت»، «جان کیوسک» و فیلم‌سازانی مانند «جاناتان گلیزر» و «پدرو آلمودوار» با انتشار بیانیه‌ها، پست‌های مجازی یا امتناع از همکاری با نهادهای حامی اسرائیل، از مردم فلسطین حمایت‌ و خواهران حدید تاکنون بارها به نهادهای فلسطینی کمک کرده‌اند.

بندیکت کامبربچ، از امضاکنندگان بیانیه‌ای خطاب به نخست‌وزیر بریتانیا بود که خواستار توقف همدستی کشورش در جنگ شد و نوشت: «در همین لحظه، کودکان در غزه از گرسنگی در حال مرگ هستند، در‌حالی‌که غذا و دارو فقط چند دقیقه آن‌سوتر، در مرز‌ متوقف شده‌اند. کلمات شکم کودکان فلسطینی را سیر نمی‌کند. ما به اقدام نیاز داریم. هر‌یک از ۲.۱ میلیون ساکن غزه همین حالا در معرض خطر گرسنگی هستند». پیرس مورگان که زمانی مدافع سرسخت «حق اسرائیل برای واکنش» پس از حمله ۷ اکتبر بود، از آن زمان لحن خود را تغییر داده است. او در گفت‌وگو با مهدی حسن در برنامه‌اش گفت که دیگر نمی‌تواند در برابر انتقاد از اقدامات اسرائیل مقاومت کند و آنها را «گرسنگی‌دادن به مردم» توصیف کرد. ژولیت بینوش از کسانی بود که خیلی دیر این شرایط را محکوم کرد. ویکند، خواننده و ترانه‌سرای کانادایی، که سفیر حُسن نیت برنامه جهانی غذا نیز هست، دو میلیون دلار دیگر به تلاش‌های امدادی در غزه اختصاص داد. این مبلغ ادامه کمک اولیه ۲.۵ میلیون‌ دلاری بود که او در دسامبر ۲۰۲۳ به پاسخ بشردوستانه برنامه جهانی غذا برای غزه اختصاص داده بود.

خاویر باردم در جشنواره سن‌سباستین گفت: «باور دارم که می‌توانیم و باید در‌ آوردن صلح نقش داشته باشیم. اگر رویکرد متفاوتی در پیش بگیریم، نتایج متفاوتی می‌گیریم». ملاله یوسف‌زی، برنده جایزه نوبل صلح، به نوشتن متنی کوتاه اکتفا کرد و نوشت: «از دیدن این میزان بی‌رحمی و قساوت اسرائیل در غزه حالم به هم می‌خورد... . من از همه رهبران جهان می‌خواهم که بیشترین فشار ممکن را بر اسرائیل وارد کنند تا به این نسل‌کشی پایان دهد و از غیرنظامیان  محافظت شود».

بی‌عملی سیاست‌مداران

گفته‌ها و واکنش‌های این چهره‌ها، هنوز نتوانسته توجه‌ها را به خود جلب کند اما شاید اندک‌اندک بتواند بر افکار عمومی و رسانه‌ها تأثیر بگذارد و شاید سیاست‌گذاران را از بی‌عملی به سمت انجام یک اقدام تأثیرگذار تشویق کند.