انتقام به سبک انگلیسی

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

شرق: تیم ملی فوتبال زنان انگلیس با برتری 3 بر یک مقابل اسپانیا (قهرمان جهان) در ضربات پنالتی، عنوان قهرمانی یورو را برای دومین بار متوالی از آن خود کرد. اسپانیایی‌ها که از قهرمانی جام جهانی دل خوشی ندارند و خاطرات تلخ مراسم اهدای جام همچنان مانند کابوسی بر سر این تیم است، در پایان وقت قانونی به تساوی یک بر یک مقابل انگلیس رسیدند، اما در ضربات پنالتی مغلوب حریف خود شدند. در ضربات پنالتی، هانا همپتون، دروازه‌بان انگلیس، با چند مهار سرنوشت‌ساز، نقشی کلیدی در پیروزی تیمش ایفا کرد. در نهایت، انگلیس با نتیجه ۳ بر یک در ضربات پنالتی به پیروزی رسید و موفق شد از عنوان قهرمانی خود دفاع کند. لوسی برونز، مدافع سرسخت تیم ملی زنان انگلیس، پس از قهرمانی تیمش در یورو 2025، فاش کرد که در تمام طول رقابت‌ها با شکستگی استخوان ساق پا (تیبیا) بازی کرده است. این بازیکن 33‌ساله در حالی ستون خط دفاعی تیم سرینا ویگمن باقی ماند که آسیب‌دیدگی‌اش می‌توانست هر ورزشکار دیگری را از ادامه رقابت‌ها باز‌دارد. او حتی در دیدار فینال مقابل اسپانیا، بیش از صد دقیقه بازی کرد و تنها به دلیل مصدومیت دیگری در زانوی پای مخالف، در وقت اضافه تعویض شد. برونز پس از پیروزی 3 بر یک در ضربات پنالتی، به رسانه‌ها گفت: «تمام مسابقات را با پای شکسته بازی کردم‌ و حالا زانوی پای دیگرم هم آسیب دیده. بازی‌کردن با درد آسان نیست، اما اگر این بهایی است که باید برای تیم ملی پرداخت، من آماده‌ام». با افشای مصدومیت برونز، هواداران نه‌تنها به قهرمانی تیم‌شان افتخار می‌کنند، بلکه برای این بازیکن هم سر تعظیم فرود می‌آورند. بسیاری از طرفداران در شبکه‌های اجتماعی خواهان اعطای لقب افتخاری بانو (Dame) به این بازیکن جسور شده‌اند؛ لقبی در‌خور یک قهرمان واقعی. همچنین در پایان مسابقات، جس کارتر، مدافع تیم ملی زنان انگلیس، اعتراف کرد‌ پس از تجربه آزار نژادپرستانه در جریان رقابت‌های یورو ۲۰۲۵، برای اولین‌ بار در زندگی‌اش از بازی در زمین فوتبال ترسیده بود. کارتر تنها تغییری بود که سارینا ویگمن، سرمربی تیم ملی زنان انگلیس، برای فینال برابر اسپانیا در ترکیب اصلی ایجاد کرد. این بازی در شهر بازل برگزار شد و انگلیس موفق شد دومین جام بزرگ تاریخ خود را کسب کند. این بازیکن ۲۷‌ساله پس از پیروزی انگلیس در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل سوئد فاش کرد که در طول تورنمنت، بارها در شبکه‌های اجتماعی مورد توهین‌های نژادپرستانه قرار گرفته است. او در نیمه‌نهایی مقابل ایتالیا روی نیمکت نشست؛ هرچند ویگمن گفته بود‌ کارتر در صورت نیاز آماده بازی است. اما در فینال، بار دیگر به ترکیب اصلی بازگشت و در کنار لیا ویلیامسون عملکردی عالی داشت. کارتر پس از بازی گفت: «برای اولین‌ بار در زندگی‌ام واقعا از بازی‌کردن می‌ترسیدم. اما وقتی صبح بیدار شدم و اعتماد هم‌تیمی‌ها، خانواده‌ام و مربی‌ام را دیدم، فهمیدم می‌توانم تمام تلاشم را بکنم. این تنها کاری‌ است که می‌توانی انجام بدهی».

او همچنین از حمایت پرشور هواداران تشکر کرد و گفت این همراهی، به او شجاعت و شهامت دوباره بازی‌کردن را داد: «حمایت هواداران واقعا باورنکردنی بود. نمی‌توانم به اندازه کافی از آنها تشکر کنم. اگر حمایت آنها، هم‌تیمی‌ها و خانواده‌ام نبود، نمی‌دانم اصلا می‌توانستم دوباره به زمین برگردم یا نه. من معمولا آدمی نیستم که با نفرت‌ها و نظرات منفی خیلی درگیر شود، چون همه حق دارند نظرشان را بگویند، اما این تورنمنت سخت بود. نمی‌دانستم می‌توانم دوباره وارد زمین بشوم و خود واقعی‌ام باشم. به همه آن هواداران واقعا نمی‌توانم به اندازه کافی قدردانی‌ام را نشان دهم، آنها فوق‌العاده بودند». در همین حال، سارینا ویگمن درباره تصمیمش برای استفاده از کارتر در فینال به جای اسمی مورگان (که در نیمه‌نهایی عملکرد خوبی داشت) گفت که این انتخاب‌ کاملا تاکتیکی بوده و او اطمینان کامل به کارتر داشته است: «اول از همه، این نشان می‌دهد که ما می‌توانیم تصمیم‌های تاکتیکی بگیریم. قبل از شروع مسابقات هم چند بار گفته بودم که از ترکیب تیمم خوشحالم، چون بازیکنانی داریم که در یک پست می‌توانند عملکردهای متفاوتی ارائه دهند. بازی با ایتالیا با اسپانیا فرق داشت و احساس کردیم که حالا به جس در ترکیب اصلی نیاز داریم؛ دقیقا به خاطر دلایلی همچون جنگندگی و توانایی در نبردهای تن‌به‌تن. او نشان داد ‌شخصیت بزرگی دارد. من کاملا به او اعتماد داشتم، خودش هم به خودش باور داشت و این مهم‌ترین چیز است».